Aleksander Kamiński urodził się w 1903 roku. To polski pedagog, wychowawca, profesor nauk humanistycznych, pisarz. Przez wiele lat związany był z polskim harcerstwem. Jest autorem takich książek jak „Antek Cwaniak”, „Kamienie na szaniec” czy biografii Andrzeja Małkowskiego, założyciela polskiego harcerstwa. Aleksander Kamiński był jednym z ideowych przywódców Szarych Szeregów, tajnej organizacji harcerskiej, która w czasie II wojny światowej brała udział w walkach z okupantem oraz zajmowała się jego sabotowaniem.
Życiorys Aleksandra Kamińskiego
Kamiński urodził się w 1903 roku w Warszawie, ale gdy miał dwa lata, jego rodzina przeniosła się do Kijowa, gdzie ukończył rosyjską szkołę powszechną. Następnie mieszkał m.in. w Rostowie i Humaniu. Gdy Aleksander miał 7 lat, zmarł jego ojciec. Już w 1916 roku chłopak musiał podjąć pracę zarobkową. W 1918 roku Aleksander wstąpił do 1. Męskiej Drużyny Skautowej im. Tadeusza Kościuszki. Od tego momentu niemal przez całe swoje życie związany będzie z harcerstwem. Po powrocie do Polski w 1921 roku podjął naukę w gimnazjum, a następnie poszedł na studia. Aleksander Kamiński ukończył historię i archeologię na Uniwersytecie Warszawskim. W 1928 roku uzyskał dyplom magistra. W Warszawie kontynuował swoją przygodę ze Związkiem Harcerstwa Polskiego. W stolicy był m.in. drużynowym I Pruszkowskiej Drużyny Harcerz im. Stefana Czarnieckiego. W 1928 roku został komendantem Mazowieckiej Chorągwi ZHP. W tamtym czasie Kamiński zaangażował się w pracę z najmłodszymi harcerzami – zuchami. Był twórcą metodyki zuchowej. Kamiński napisał kilka powieści i podręczników metodycznych, które miały pomóc innym instruktorom przygotować się do wychowywania zuchów. W 1932 roku Kamiński napisał powieść „Antek Cwaniak”. W tym samym roku ukazała się książka „Książka wodza zuchów”. W 1935 roku swoja premierę miał „Krąg rady”.
W latach 30. XX wieku Kamiński należał do wielu rad, wydziałów i sekcji ZHP, które miały na celu szkolenie instruktorów. Jego stanowisko łączyło się z licznymi podróżami. Kamiński brał udział w wielu konferencjach i zlotach instruktorskich. Najważniejszymi z nich były tzw. Jamboree – międzynarodowe zloty organizacji skautowskich z całego świata. W tym czasie odwiedził m.in. Węgry, Holandię, Edynburg i Gilwell w Wielkiej Brytanii.
Po wybuchu II wojny światowej został ewakuowany ze Śląska. Po zajęciu stolicy przez nazistów prowadził przez jakiś czas zaimprowizowany ośrodek dla dzieci osieroconych wskutek oblężenia Warszawy. W październiku 1939 roku Aleksander Kamiński został jednym z głównych członków Głównej Kwatery Szarych Szeregów, zwanej w konspiracji „Pasieką”. Następnie został jednym z założycieli i inicjatorów „Biuletynu Informacyjnego” – jednego z najważniejszych pism konspiracyjnych w okupowanej Polsce. W czasie II wojny światowej Kamiński udzielał się również czynnie w akcjach dywersyjnych i sabotażowych. Był twórcą koncepcji i założycielem Organizacji Małego Sabotażu „Wawer” – organizacji, która działała przy Szarych Szeregach. W 1943 roku ukazała się powieść „Kamienie na szaniec” – silnie inspirowana własnymi doświadczeniami opowieść o akcji pod Arsenałem z marca 1943 roku.
Kamienie na szaniec
„Kamienie na szaniec” to jedna z najważniejszych książek podejmujących tematykę harcerskiej działalności konspiracyjnej. Kamiński opowiada w niej o Alku, Rudym, Zośce – trójce przyjaciół, harcerzy, maturzystów warszawskiego liceum, którzy wchodzą w dorosłość w dramatycznym momencie. Chłopcy dorastali w duchu patriotycznym, dlatego we wrześniu 1939 roku wiedzieli, że będą walczyć za ojczyznę. Ogromny wpływ na ich odwagę i chęć walki miały lata spędzone w drużynach harcerskich. Fabuła „Kamieni na szaniec” powstała na podstawie relacji Tadeusza „Zośki” Zawadzkiego, która została spisana w kwietniu 1943 roku. Przygotowanie opowieści zaproponował Józef Zawadzki, ojciec Tadeusza, który zaniepokojony był stanem psychicznym syna. Tadeusz bardzo mocno przeżył śmierć swoich kolegów, którzy zginęli w trakcie Akcji pod Arsenałem.
Następnie Aleksander Kamiński został poproszony o rozwinięcie opowieści zapisanej przez „Zośkę” i stworzenie na podstawie notatek pełnowymiarowej powieści. Tytuł „Kamieni na szaniec” nawiązuje do fragmentu wiersza „Testament mój” autorstwa Juliusza Słowackiego. „Kamienie na szaniec” to lektura obowiązkowa w szkołach podstawowych w Polsce.
Pozostałe książki Aleksandra Kamińskiego
Kamiński ma swoim koncie kilkanaście książek – powieści, biografii, zbiorów opowiadań i książek metodologicznych. Ponadto autor zostawił po sobie blisko 250 niedokończonych prac oraz ponad 300 recenzji i artykułów.
Kamiński debiutował w 1932 roku książką „Antek Cwaniak”. Następnie napisał opowiadanie o pułkowniku Lisie-Kuli – „Oficer Rzeczypospolitej”, „Księgę wodza zuchów” (1933), biografię Andrzeja Małkowskiego, „Krąg rady” (1935), „Wielką grę”, „Przodownik. Podręcznik dla kierowników oddziałów Zawiszy” (1943/1944), „Narodziny dzielności” (1947), „Jaćwież” (1953), „Zośka i Parasol. Opowieść o niektórych ludziach i niektórych akcjach dwóch batalionów harcerskich” (1957) oraz „Funkcje pedagogiki społecznej”.
Nagrody i wyróżnienia Aleksandra Kamińskiego
Za swoją działalność kulturalną, społeczną i opozycyjną Aleksander Kamiński otrzymał wiele prestiżowych wyróżnień, orderów i odznaczeń. Autor „Kamieni na szaniec” dostał m.in. Krzyż Walecznych, Złoty Krzyż Zasługi z Mieczami, Srebrny Krzyż Zasługi. Ponadto pośmiertnie uhonorowano go Medalem „Sprawiedliwy Wśród Narodów Świata”, Krzyżem „Za Zasługi dla ZHP” oraz Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski.
Książki Aleksandra Kamińskiego na Woblinku
W księgarni internetowej Woblink znajdziecie książki Aleksandra Kamińskiego we wszystkich formatach (ebook, audiobook, wersja papierowa).
