Książka ta opowiada o teatrach polskich i niemieckich, które działały w tym samym budynku zaprojektowanym przez wiedeńską pracownią Helmera i Fellnera, a stojącym dziś przy Placu Teatralnym i noszącym imię Wilama Horzycy. Inaczej niż moi poprzednicy chciałem połączyć w jednej monografii instytucje teatralne pruskiego, polskiego międzywojennego i nazistowskiego Torunia, uchwycić zmienność życia artystycznego, idee i koncepcje, przedstawienia, a nade wszystko sylwetki ludzi, kt...
„Rzecz bowiem nie w tym – to główna teza tej monografii – żeby rozliczyć reżysera z jego praw i obowiązków wobec tekstu literackiego, tradycji i kultury, lecz aby znaleźć sposoby uważnej, naukowej analizy jego zabiegów na tekście i nie ulegając generalizacjom i pokusom łatwego osądu, dostrzec artystyczne efekty tych zabiegów interpretacyjnych bądź recepcyjnych. Cóż po wierności, kiedy na „wiernym” do szpiku kości przedstawieniu wysiedzieć trudno, cóż po derridiańskich dekonst...