Grupa historyków skupiona w WBH pozostawiła po sobie solidne opracowania. Niektóre z nich pozostały tylko w maszynopisie. Wśród nich niezwykle cenna wspomniana praca pióra Romana Borzęckiego. Wielu historyków domniemywało,, że opracowania nie zdążono opublikować, mimo wysokiego poziomu jakie prezentowało, z przyczyn finansowych lub z powodu rychłego wybuchu II wojny światowej.
