Erving Goffman (1922-1982) - uznawany jest za jednego z najwybitniejszych amerykańskich socjologów, był profesorem w Chicago, Berkeley i innych, napisał kilkanaście książek, w tym m.in. Piętno, Człowiek w teatrze życia codziennego i właśnie Instytucje totalne. Twierdzi w tym dziele, że to nie nasze cechy osobowości są dysfunkcjonalne, ale na dysfunkcjonalność skazuje nas system, właśnie owe instytucje totalne, w których charakterza leży, wcale nie pomoc pacjentom, czy resocja...
W życiu wielu małych grup regularnie zdarzają się okazje, podczas których gromadzą się wszyscy ich członkowie – i nikt poza nimi – i wspólnie podtrzymują system usytuowanych czynności czy też spotkanie: odbywają zebranie, grają w grę, dyskutują nad filmem lub idą razem na papierosa. Nazywanie tych zgromadzeń „spotkaniami grupy” może łatwo wpędzić nas w pułapkę myślenia, że badamy bezpośrednio samą grupę. Tymczasem w rzeczywistości są to zgromadzenia osób, które są członkami t...
Moim celem jest próba wyizolowania niektórych podstawowych ram rozumienia dostępnych w naszym społeczeństwie, umożliwiających nadawanie sensu wydarzeniom, oraz przeanalizowanie szczególnych słabości i wyzwań, na jakie te ramy odniesienia są podatne. Zaczynam od faktu, że ze specyficznego punktu widzenia jednostki to, co tymczasowo jawi się jako rzeczywiste wydarzenie, może naprawdę być zwykłym żartem, snem, wypadkiem, błędem, nieporozumieniem, oszustwem, przedstawieniem teatr...
Erving Goffman (1922–1982) zalicza się do niekonwencjonalnych klasyków amerykańskiej socjologii. Mniej zainteresowany teoriami systemów i badaniami ilościowymi, preferował obserwację uczestniczącą. Najbardziej znane jego dzieło "Człowiek w teatrze życia codziennego" (1956/1959) należy do światowego kanonu badań socjologicznych. Na podstawie przeróżnych źródeł – od anonsów reklamowych po podręczniki dobrego wychowania – autor rozważa „teatralny” charakter ludzkich zachowań spo...
Prace Goffmana od wielu lat cieszą się zainteresowaniem nie tylko wśród socjologów, ale także badaczy komunikacji i psychologów. Podjęte przez autora analizy w niezwykle atrakcyjny sposób wskazują na niewidoczną i często nieuświadamianą wagę norm obowiązujących w trakcie prowadzenia konwersacji czy nawet samej obecności w miejscu publicznym. Okazuje się, że każde spotkanie z inną osobą jest tak naprawdę wyzwaniem.
Relacje w przestrzeni publicznej to kontynuacja i rozwinięcie wątków podjętych przez Goffmana w pracy Zachowanie w miejscach publicznych. Autor wnikliwie analizuje, czym jest porządek publiczny i jakie reguły kierują zachowaniem osób zaangażowanych w interakcje bezpośrednie (twarzą w twarz). To najlepszy wykład dotyczący takich technik podtrzymywania porządku interakcji, jak wymiany obronne, wymiany naprawcze, oznaczenia. Skinienia głowy, uniki wzrokowe, przypadkowe gesty sta...
Prezentowany zbiór esejów odkrywa nie tylko oryginalność Goffmana jako pisarza i dociekliwego analityka życia codziennego, ale i konsekwentną drogę teoretyczną, która do dziś jest źródłem inspiracji. Wychodząc od analizy sytuacji rozmowy, przez obserwację pacjentów w szpitalach psychiatrycznych, aż po szukanie ekspresji w grach hazardowych, pokazuje, jak przez codzienne gesty i zachowania konstruujemy świat wokół siebie.
Relacje w przestrzeni publicznej to kontynuacja i rozwinięcie wątków podjętych przez Goffmana w pracy Zachowanie w miejscach publicznych. Autor wnikliwie analizuje, czym jest porządek publiczny i jakie reguły kierują zachowaniem osób zaangażowanych w interakcje bezpośrednie (twarzą w twarz). To najlepszy wykład dotyczący takich technik podtrzymywania porządku interakcji, jak wymiany obronne, wymiany naprawcze, oznaczenia. Skinienia głowy, uniki wzrokowe, przypadkowe gesty sta...
