Życie Teresy było życiem autentycznym. W miarę jak wyłania się ono przed nami na stronicach Dziejów duszy, widzimy pielgrzymującą duszę, która wędrowała swoją drogą do domu Boga, wśród licznych szalejących burz i ciemnych nocy. Specyficzny charakter prób Teresy może odróżniać je od naszych, ale związane z nimi cierpienia o naturze psychologicznej oraz emocjonalnej są nam wspólne. Mogliśmy – na przykład – nie zaznać bólu wywołanego śmiercią naszej matki, kiedy mieliśmy cztery ...
Czytanie początkowych rozdziałów Drogi na Górę Karmel jest jak wejście do pokoju, w którym trwa już jakaś dyskusja. Słyszymy słowa, które są dla nas nieznane, takie jak: „noc ciemna”, „początkujący”, „postępujący” i „doskonały”. Nie chcąc jednak przerywać ożywionej wymiany zdań, śledzimy rozmowę najuważniej, jak tylko potrafimy, mając nadzieję, że zostanie powiedziane coś, co rozwieje nasze wątpliwości. Tak się jednak nie dzieje i zdezorientowani opuszczamy pokój. Ojciec Mar...
Realizm to słowo, które nieczęsto kojarzone jest z Teresą – a mimo to każdy, kto potrafi dostrzec nieupiększoną prawdę o jej życiu, zobaczy niezwykle wrażliwą i bardzo odważną kobietę z krwi i kości, mierzącą się z bolesną rzeczywistością codziennego życia. Tak jak każdy z nas borykała się z problemami związanymi z naturą ludzką i musiała znaleźć na nie sposób. Tym sposobem była miłość. Teresa nauczyła się kochać ludzi takich, jakimi byli, a nie jakimi chciałaby ich widzieć....
