Wirtualne Targi

Gabriel Garcia Marquez Książki

Typ publikacji

Cena

Format

Wydawcy

Sortuj według:
Trafność wyszukiwania
    Promocja
    okładka Jesień patriarchy, Książka | Gabriel Garcia Marquez

    Opowieść o dyktatorze, jego nieograniczonej władzy i trwającej wieczność agonii jest summą latynoamerykańskich dyktatur i narosłej wokół tych dyktatur literatury. Wszystko w tej opowieści jest niejednoznaczne, wątpliwe, sprzeczne, wykluczające się, zaskakujące i banalne zarazem. Historia splata się z baśnią, hagiografia z brukową tandetą, pieśni żebracze z symfoniami Brucknera. Dzieje się tak dzięki niezwykłej, wielogłosowej narracji, w której monolog dyktatora przegląda się ...

    Promocja
    okładka Na fałszywych papierach w Chile, Książka | Gabriel Garcia Marquez

    "Na fałszywych papierach w Chile" to reportaż, skondensowana opowieść o sześciu tygodniach mrówczej pracy chilijskiego reżysera, figurującego na liście pięciu tysięcy wygnańców pozbawionych prawa powrotu do własnego kraju, który w warunkach absolutnej konspiracji przebywał sześć tygodni w Chile i rejestrował tamtejszą rzeczywistość po dwunastu latach rządów wojskowej dyktatury. Ten porywający reportaż, bogaty w obserwacje, obrazy, zdarzenia, okraszony niekiedy wisielczym poc...

Gabriel Garcia Marquez Książki

Gabriel García Márquez – właściwie Gabriel José de la Concordia García Márquez – urodził się w 1927 roku w Aracataca. Márquez to kolumbijski powieściopisarz, publicysta, dziennikarz, działacz społeczny. W 1982 roku został wyróżniony Nagrodą Nobla w dziedzinie literatury. Jest jednym z najważniejszych pisarzy XX wieku. Twórca tzw. realizmu magicznego, który wpłynął na tysiące pisarzy na całym świecie.

Márquez rozpoczynał swoją karierę jako dziennikarz w jednej z lokalnych gazet – „El Heraldo” wydawanej w mieście Barranquilla oraz „El Universal” wydawanej w Cartagenie. Po przeprowadzce do stolicy – Bogoty – zaczął pracować jako reporter kolumbijskiego dziennika „El Espectador”. Był wówczas korespondentem zagranicznym, pisał m.in. z Rzymu, Paryża, Barcelony, Caracas oraz Nowego Jorku. W 1982 roku Márquez zasiadał w jury konkursu głównego na 35. Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Cannes.

Gabriel García Márquez przyjaźnił się z wieloma znanymi ludźmi. Wśród nich był kubański rewolucjonista, a później dyktator Fidel Castro. Márquez w latach młodości sympatyzował z grupami rewolucjonistów, które działały na terenie różnych krajów Ameryki Południowej. Wiązało się to rzecz jasna z krytyką. Kolumbijski rząd potępiał pisarza, oskarżając go o aktywne wspieranie organizacji uznawanych za nielegalne i niebezpieczne.

W 2012 roku w „The Guardian” Jaime García (brat pisarza), podzielił się informacją, że u przeszło 80-letniego Gabriela Márqueza widać początki demencji, co prawdopodobnie oznacza koniec kariery pisarskiej. Przypuszczalnie były to konsekwencje stosowania terapii antyrakowej.

Márquez zmarł 17 kwietnia 2014 roku w Meksyku. Oficjalne uroczystości pogrzebowe odbyły się w mieście Meksyk przed Pałacem Sztuk Pięknych. Dwa lata później urnę z jego prochami złożono na dziedzińcu klasztoru La Merced w Cartagenie, czyli mieście, gdzie pisarz stawiał swoje pierwsze kroki w karierze literackiej.

Debiut literacki Gabriela García Márqueza

Choć Márquez pisał opowiadania już od początku lat 50. XX wieku, to jego pierwszym poważnym dziełem jest „Szarańcza”, która powstała w 1955 roku. W książce opisuje Macondo – fikcyjne miasteczko, w którym rozgrywają się różne opowiadania i powieści, w tym „Sto lat samotności”. Otóż w mieścinie, która okres świetności ma już dawno za sobą. umiera lekarz znienawidzony przez zdecydowaną większość mieszkańców. Niechęć skierowana w jego stronę jest wynikiem tego, że przed laty odmówił całemu miasteczku zawodowej pomocy. W ramach odwetu lokalna społeczność odmawia lekarzowi pochówku. Zbiorowość zostaje poddana próbie – czy ktoś się wyłamie?

Sto lat samotności

W 1961 roku ukazała się druga powieść Márqueza pt. „Nie ma kto pisać do pułkowników”, a rok później pierwszy zbiór opowiadań pisarza – „W tym mieście nie ma złodziei”. W tym samym roku swoją premierę miała trzecia powieść Márqueza pt. „Zła godzina”. W 1967 roku autor zaserwował czytelnikom swoją najważniejszą powieść i jedną z najważniejszych powieści XX wieku w ogóle. „Sto lat samotności” to sztandarowy przykład realizmu magicznego. To powieść kultowa, którą wzorowali i nadal będą wzorować się artyści (pisarze, reżyserzy, muzycy) i czytelnicy na całym świecie. Akcja powieści rozgrywa się w Macondo – fikcyjnym miasteczku znanym z innych dzieł Márqueza. W trzech pierwszych rozdziałach czytelnik poznaje historię powstania wioski, założenie i rozwój rodziny Buendía. Później Márquez opisuje przemiany społeczne, ekonomiczne i polityczne Macondo. W międzyczasie w miasteczku dochodzi do fantastycznych zdarzeń, które wplecione w codzienną rzeczywistość, nie są dla bohaterów niczym niezwykłym. Książka nad którą Márquez pracował blisko dwadzieścia lat, przepełniona jest nawiązaniami do baśni, mitów, Biblii oraz wielu innych mniej lub bardziej znanych dzieł literatury.

Kolejne dzieła Márqueza

Pierwszą książką wydaną w latach 70. XX wieku Márqueza była „Opowieść rozbitka”, czyli książkowe wydanie reportaży napisanych w 1955 roku, gdy pisarz pracował w redakcji „El Espectador”. W 1972 roku ukazała się „Niewiarygodna i smutna historia niewinnej Erendiry i jej niegodziwej babki”. Dwa lata później swoją premierę miał „Dialog lustra” – kolejny tom opowiadań. 1975 rok przyniósł czytelnikom Gabriela Garcii Márqueza powieść „Jesień patriarchy”. W 1981 roku ukazała się „Kronika zapowiedzianej śmierci”.

Miłość w czasach zarazy i Na fałszywych papierach w Chile

W 1985 roku ukazała się powieść „Miłość w czasach zarazy”, obok „Stu lat samotności” uważana za jedną z ważniejszych w dorobku Márqueza. To opowieść o niezwykle trudnej miłości, która potrafi przetrwać lata i jest silniejsza niż samotność. Głównymi bohaterami są tutaj Fermina Daza, Florentino Ariza i Juvenal Urbino. W młodości Florentin żywił gorące uczucie do Ferminy, jednak ta odrzuciła jego względy. Kobieta wzięła ślub z rozsądku – jej mężem został doktor Juvenal Urbino. Z czasem udało im się stworzyć prawdziwy związek z miłości. Po śmierci męża, na starość, Fermina na nowo odkrywa dawnego narzeczonego. Uświadamia sobie, że uczucie przez te wszystkie lata gdzieś w niej drzemało. W 1986 roku ukazała się powieść „Na fałszywych papierach w Chile” – kolejne głośne dzieło w dorobku Kolumbijczyka. Ostatnią książką napisaną w latach 80. był „Generał w labiryncie”. W latach 90. XX wieku ukazały się jeszcze: „Dwanaście opowiadań tułaczych” (1992), „O miłości i innych demonach” (1994), „Raport z pewnego porwania” (1996).

Życie jest opowieścią

W 2002 roku ukazała się autobiografia Gabriela Garcíi Márqueza pt. „Życie jest opowieścią”. W książce pisarz przywołuje wspomnienia z miejsc i czasów, które wpłynęły na jego twórczość. Dzięki niej, miłośnicy jego prozy mogą poznać źródła jego niebywałych opowieści. Márquez opowiada także o swoich bliskich, rodzinie, która nie raz była inspiracją dla wymyślonych przez niego postaci. Ostatnią powieścią kolumbijczyka była „Rzecz o mych smutnych dziwkach”, która ukazała się w 2004 roku. Więcej powieści ani zbiorów opowiadań nie publikował już do śmieci. Wiele wskazuje na to, że przeszkodziła mu w tym postępująca demencja.

Nagrody i wyróżnienia

Gabriela García Márquez był wielokrotnie wyróżniany różnymi odznaczeniami – zarówno kulturalnymi, literackimi, jak i państwowymi. Otrzymał m.in. Order Zasługi Naukowej i Kulturalnej Gabrieli Mistral (Chile), Order Narodowy Legii Honorowej (Francja), Meksykański Order Orła Azteckiego, Order Honoru (Rosja). W 1982 García Márquez został uhonorowany Nagrodą Nobla w dziedzinie literatury, za „powieści i opowiadania, w których fantazja i realizm łączą się w złożony świat poezji, odzwierciedlającej życie i konflikty całego kontynentu”.

Książki, ebooki i audiobooki Gabriela Garcíi Márqueza

Książki „Miłość w czasach zarazy, „Sto lat samotności”, „Kronika zapowiedzianej śmierci”, „Rzecz o mych smutnych dziwkach”, „Szarańcza”, „Jesień patriarchy”, „Dwanaście opowiadań tułaczych”, „Życie jest opowieścią”, „Generał w labiryncie”, „Opowieść rozbitka”, „Na fałszywych papierach w Chile”, „Nie ma kto pisać do pułkownika”, „Raport z pewnego porwania”, „O miłości i innych demonach” w formie ebooka znajdziecie w księgarni internetowej Woblink. Ponadto wybrane tytuły z bibliografii Gabriela Garcíi Márqueza znajdziecie w formie papierowej oraz audiobooka.

Źródło zdjęcia: Wikipedia/ Wikimedia Commons, fot. Jose Lara

Co to jest książka?

Książka jest dokumentem piśmienniczym, obszernym zazwyczaj zapisem wszelkiej ludzkiej myśli. Występuje w postaci wielostronicowej publikacji o określonej liczbie stron i trwałym charakterze.

Postać dzisiejszej książki drukowanej ma formę kodeksu będącego zbiorem kartek połączonych grzbietem. Taki sposób utrwalania zapisu w momencie upowszechnienia pergaminu zastąpił wcześniejszą formę dokumentu piśmienniczego, jakim był zwój.

Według definicji Słownika języka polskiego PWN książka jest złożonym oraz oprawionym arkuszem papieru zadrukowanym tekstem o charakterze literackim, użytkowym bądź naukowym. Jednak współcześnie definicja ta powinna zostać poszerzona o książki elektroniczne będące cyfrowym odpowiednikiem tych drukowanych. Do książek elektronicznych zaliczane są zarówno ebooki, jak i audiobooki. Treść utrwaloną w formie elektronicznej można odczytać za pomocą odpowiedniego oprogramowania na laptopach, tabletach, smartfonach, a przede wszystkim na przeznaczonych do tego celu czytnikach.

E-książki odgrywają bardzo dużą rolę. Podjęty jakiś czas temu proces digitalizacji książek umożliwia dostęp do światowych zasobów wiedzy znacznie większej liczbie osób. Zbiory ksiąg to niepodważalne światowe dziedzictwo kultury, jednak ze względu na ograniczoną możliwość szybkiego dostępu do przechowywanych w księgozbiorach publikacji, a także brak możliwości jakiegokolwiek dostępu do dzieł o znacznej wartości historycznej proces digitalizacji daje szansę na udostępnianie światowych dzieł szerokiej masie odbiorców.

Czym wyróżnia się dana okładka (oprawa)?

Okładka to wszystko, co zostało od zewnątrz trwale złączone ze znajdującym się w środku wkładem. Składa się z przedniej i tylnej okładziny (potocznie zwanej okładką), a także z grzbietu okładki. To właśnie okładka definiuje i określa ostateczny wygląd książki, gdyż determinuje między innymi sposób, w jaki łączą się ze sobą wszystkie kartki i jaka jest wewnętrzna budowa książki. Oprawy mogą być miękkie, twarde czy też zintegrowane – różnią się przede wszystkim wielkością, wagą, wytrzymałością oraz ceną. Przykładowo książki w twardej oprawie są większe, cięższe, bardziej wytrzymałe i droższe od tych w miękkiej.