W książce podjęto zagadnienie zmieniających się relacji między tożsamością katolicką a użytkowaniem mediów i platform medialnych we współczesnym krajobrazie cyfrowym. Przedstawiono analizę porównawczą tradycyjnych katolików oraz katolików posoborowych, ukazując, w jaki sposób obie grupy korzystają z mediów i platform medialnych do budowania, wyrażania i podtrzymywania swoich religijnych oraz społecznych światów. Autor umieszczając praktyki medialne w szerszym kontekście kultu...
Chociaż w naukowych opracowaniach z zakresu mediów w Polsce poświęcono sporo miejsca na analizę katolickich środków przekazu, problematyka ich struktury oraz jej roli w systemie medialnym nie była podejmowana. Tymczasem okres dwudziestu pięciu lat od rozpoczęcia transformacji ustrojowej wyraźnie wskazuje, że specyfika mediów katolickich sprowadza się nie tylko do ich zawartości i własnej doktryny, lecz również specyficznej struktury.
Fragment Wstępu