Żydowska pamięć o powstaniu w getcie warszawskim jest częścią pamięci o Holocauście. Tej pamięci, która dla większości Żydów stała się moralnym obowiązkiem () Żydowski nurt pamięci o powstaniu w getcie warszawskim od samego początku był czymś więcej niż tylko upamiętnienie bohaterskich bojowników getta i ich chwalebnych czynów. Był także pamięcią o sześciu milionach ofiar żydowskich, które pochłonęła Zagłada.
Monografia stanowi pionierskie opracowanie całościowe, ze szczególnym uwzględnieniem czasów powojennej autonomii żydowskiej (1945–1950) – okresu, który do tej pory pod względem badań historyczno-medycznych nie budził większego zainteresowania mimo kilku opracowań natury ogólnej. [...] Książka napisana jest dobrą polszczyzną, zapewne wzbudzi zainteresowanie szerokiego grona czytelników, zarówno zajmujących się historią Żydów w Polsce, jak i mało znanym okresem dziejów pierwszy...