Bushidō („droga wojownika”) to zbiór zasad i ideałów, które dyktowały sposób życia i myślenia samurajów - japońskiej kasty rycerskiej. Kodeks ten był ściśle związany z feudalizmem, miał na celu uzależnienie lenników od panów, czyniąc z nich jak najdoskonalszych żołnierzy i sługi. Etos samurajski kształtował się od okresu Heian do restauracji Meiji, kiedy zlikwidowano podział klasowy. Zawiera w sobie elementy konfucjanizmu, buddyzmu zen oraz rodzimej religii shinto. Współczesn...
„Bushi-do to dosłownie drogi rycerzy - drogi, którymi rycerska szlachta iść winna, zarówno w życiu codziennym, jak i w swoim zawodzie - jednym słowem: kodeks rycerski” tak o bushido pisał w 1900 roku dr Nitobe. Talent autora sprawił, że jego dzieło po dziś dzień stanowi podstawowe źródło wiedzy o japońskim etosie rycerskim.
Niniejsza edycja została wzbogacona o ilustracje Utagawy Yoshiume z tomu pt. "Ookawa jinsei roku" (ok. 1840r.).
Pierwsze wydanie „Bushido” ukazało się w 1900 r. a polscy czytelnicy mieli okazję zapoznać się z nim już cztery lata później. Autor – profesor cesarskiego kolegium Sapporo, dr. Inzao Nitobe przybliża nam niepisany kodeks Samurajów – Bushido, jego fundamenty, zasady, historię, a przy tym zastanawia się nad przyszłością „Duszy Japonii”. „Bushido jest więc kodeksem moralnych przepisów, których przestrzegać powinni rycerze.” I. Nitobe Zachowano oryginalną pisownię pierwszego pol...
„Bushi-do to dosłownie drogi rycerzy - drogi, którymi rycerska szlachta iść winna, zarówno w życiu codziennym, jak i w swoim zawodzie - jednym słowem: kodeks rycerski” tak o bushido pisał w 1900 roku dr Nitobe. Talent autora sprawił, że jego dzieło po dziś dzień stanowi podstawowe źródło wiedzy o japońskim etosie rycerskim.
Niniejsza edycja została wzbogacona o ilustracje Utagawy Yoshiume z tomu pt. "Ookawa jinsei roku" (ok. 1840r.).
Książka jest dokumentem piśmienniczym, obszernym zazwyczaj zapisem wszelkiej ludzkiej myśli. Występuje w postaci wielostronicowej publikacji o określonej liczbie stron i trwałym charakterze.
Postać dzisiejszej książki drukowanej ma formę kodeksu będącego zbiorem kartek połączonych grzbietem. Taki sposób utrwalania zapisu w momencie upowszechnienia pergaminu zastąpił wcześniejszą formę dokumentu piśmienniczego, jakim był zwój.
Według definicji Słownika języka polskiego PWN książka jest złożonym oraz oprawionym arkuszem papieru zadrukowanym tekstem o charakterze literackim, użytkowym bądź naukowym. Jednak współcześnie definicja ta powinna zostać poszerzona o książki elektroniczne będące cyfrowym odpowiednikiem tych drukowanych. Do książek elektronicznych zaliczane są zarówno ebooki, jak i audiobooki. Treść utrwaloną w formie elektronicznej można odczytać za pomocą odpowiedniego oprogramowania na laptopach, tabletach, smartfonach, a przede wszystkim na przeznaczonych do tego celu czytnikach.
E-książki odgrywają bardzo dużą rolę. Podjęty jakiś czas temu proces digitalizacji książek umożliwia dostęp do światowych zasobów wiedzy znacznie większej liczbie osób. Zbiory ksiąg to niepodważalne światowe dziedzictwo kultury, jednak ze względu na ograniczoną możliwość szybkiego dostępu do przechowywanych w księgozbiorach publikacji, a także brak możliwości jakiegokolwiek dostępu do dzieł o znacznej wartości historycznej proces digitalizacji daje szansę na udostępnianie światowych dzieł szerokiej masie odbiorców.
Okładka to wszystko, co zostało od zewnątrz trwale złączone ze znajdującym się w środku wkładem. Składa się z przedniej i tylnej okładziny (potocznie zwanej okładką), a także z grzbietu okładki. To właśnie okładka definiuje i określa ostateczny wygląd książki, gdyż determinuje między innymi sposób, w jaki łączą się ze sobą wszystkie kartki i jaka jest wewnętrzna budowa książki. Oprawy mogą być miękkie, twarde czy też zintegrowane – różnią się przede wszystkim wielkością, wagą, wytrzymałością oraz ceną. Przykładowo książki w twardej oprawie są większe, cięższe, bardziej wytrzymałe i droższe od tych w miękkiej.
