Warsztat badawczy prof. Jacka Dąbały charakteryzuje erudycja, wnikliwa obserwacja, dialogiczność, syntetyzm. W książce Media, czyli głupiego widać – 104 diagnozy Autor poszerza kategorie opisu złożonego współczesnego świata mediów i dziennikarstwa o specyficzne pojęcie. Już nie fenomeny, paradoksy i racjonalizm, jak w poprzednich pracach, ale pytanie: „Czym jest „głupota” i jakie są jej medialne przejawy?”. Wartość tej książki streszcza się w encyklopedycznym określeniu: „Mą...
Medox to najemnik, awanturnik, a od czasu do czasu rządowy agent udaremniający przemyty na wielką skalę, porwania i zamachy stanu. Nie stroni od ryzyka, kobiet i mordobić, a ludzi którym nastąpił na odcisk doprawdy trudno zliczyć. Nic zatem dziwnego, że w większości zakątków galaktyki ma wrogów, którzy najchętniej zobaczyliby go martwego. ?? Madoxowi nie drga więc nawet powieka, kiedy podczas wyścigu powietrznych bolidów, w którym bierze udział, ktoś próbuje go wyeliminować....
Do poznania świata przez media, wymykające się twardym regułom komunikacji, potrzeba nowego języka. Jacek Dąbała taki proponuje. Krótkie eseje fleszowo-jak sekwencje serwisu informacyjnego- rozświetlają wybrane wątki. Autorskie stanowisko w każdym przypadku uruchamia to, co najważniejsze- myślenie i krytykę. Warto przeczytać. (Robert Cieślak, profesor, medioznawca, UW)Jacek Dąbała jest profesorem zwyczajnym, pisarzem, scenarzystą i byłym dziennikarzem radiowo-telewizyjnym. Ki...
"Profesor Jacek Dąbała ma absolutnie unikalną umiejętność pisania w sposób mądry i ciekawy. (...) Ta książka jest bezcenna dla tych, którzy mediami zajmują się naukowo i dla tych, dla których praca w nich jest codziennością". (Piotr Kraśko, TVP)
"Gorąco polecam dziennikarzom i wszystkim, którzy chcą być świadomymi odbiorcami mediów". (Jarosław Gugała, Telewizja Polsat)
Książka jest dokumentem piśmienniczym, obszernym zazwyczaj zapisem wszelkiej ludzkiej myśli. Występuje w postaci wielostronicowej publikacji o określonej liczbie stron i trwałym charakterze.
Postać dzisiejszej książki drukowanej ma formę kodeksu będącego zbiorem kartek połączonych grzbietem. Taki sposób utrwalania zapisu w momencie upowszechnienia pergaminu zastąpił wcześniejszą formę dokumentu piśmienniczego, jakim był zwój.
Według definicji Słownika języka polskiego PWN książka jest złożonym oraz oprawionym arkuszem papieru zadrukowanym tekstem o charakterze literackim, użytkowym bądź naukowym. Jednak współcześnie definicja ta powinna zostać poszerzona o książki elektroniczne będące cyfrowym odpowiednikiem tych drukowanych. Do książek elektronicznych zaliczane są zarówno ebooki, jak i audiobooki. Treść utrwaloną w formie elektronicznej można odczytać za pomocą odpowiedniego oprogramowania na laptopach, tabletach, smartfonach, a przede wszystkim na przeznaczonych do tego celu czytnikach.
E-książki odgrywają bardzo dużą rolę. Podjęty jakiś czas temu proces digitalizacji książek umożliwia dostęp do światowych zasobów wiedzy znacznie większej liczbie osób. Zbiory ksiąg to niepodważalne światowe dziedzictwo kultury, jednak ze względu na ograniczoną możliwość szybkiego dostępu do przechowywanych w księgozbiorach publikacji, a także brak możliwości jakiegokolwiek dostępu do dzieł o znacznej wartości historycznej proces digitalizacji daje szansę na udostępnianie światowych dzieł szerokiej masie odbiorców.
Okładka to wszystko, co zostało od zewnątrz trwale złączone ze znajdującym się w środku wkładem. Składa się z przedniej i tylnej okładziny (potocznie zwanej okładką), a także z grzbietu okładki. To właśnie okładka definiuje i określa ostateczny wygląd książki, gdyż determinuje między innymi sposób, w jaki łączą się ze sobą wszystkie kartki i jaka jest wewnętrzna budowa książki. Oprawy mogą być miękkie, twarde czy też zintegrowane – różnią się przede wszystkim wielkością, wagą, wytrzymałością oraz ceną. Przykładowo książki w twardej oprawie są większe, cięższe, bardziej wytrzymałe i droższe od tych w miękkiej.
