Na podwoziu czołgu PzKpfw 38(t) skonstruowano kilka udanych dział samobieżnych, m.in. działa samobieżne Marder III, czy Gepard Flakpanzer 38(t).
Ostatecznie na podwoziu 38 zostało też zamontowane działo piechoty kalibru 150 mm typu sIG 33. 15 cm sIG 33 była wprawdzie armatą piechoty, lecz z powodu możliwości uzyskania bardzo wysokiego kąta podniesienia lufy zazwyczaj używano tego typu działa jako haubicy.
Samolot bombowy PZL.37 Łoś, to niewątpliwie obok myśliwca PZL P.11 najsłynniejszy i najbardziej rozpoznawany samolot II Rzeczpospolitej. Jednocześnie był to najnowocześniejszy, produkowany seryjnie samolot wojskowy. Konstrukcja PZL.37 Łoś nie ustępowała zagranicznym samolotom bombowym, a wiele z nich znacznie przewyższała. Samolot posiadał nowe rozwiązania techniczne, niektóre zastosowane po raz pierwszy w lotnictwie polskim.
Jednym z najbardziej znanych włoskich samolotów wojskowych z okresu II wojny światowej był bombowiec SIAI (Savoia-Marchetti) S. (SM.) 79. Skonstruowany w latach 1934-1935 pozostawał w uzbrojeniu jednostek lotnictwa włoskiego do 1945 roku.Był używany bojowo podczas wojny domowej w Hiszpanii w latach 1937-1939 (Militaria nr 530), podczas krótkiej wojny z Francja w czerwcu 1940 roku, kampanii greckiej w 1940 i w 1941 roku, walk w Afryce Północnej w latach 1940-1942, kampanii we ...
Jeden z najbardziej znanych włoskich samolotów wojskowych z okresu II wojny światowej był bombowiec SIAI (Savoia-Marchetti) S.79 (SM.79). Skonstruowany w latach 1934-1935 pozostawał w uzbrojeniu jednostek lotnictwa włoskiego do 1945 roku. Był używany bojowo podczas wojny domowej w Hiszpanii w latach 1937-1939, podczas krótkiej wojny z Francją w czerwcu 1940 roku, kampanii greckiej 1940-1941, walk w Afryce Północnej w latach 1940-1943, kampanii we włoskiej Afryce Wschodniej (1...
7TP był jedynym nowoczesnym czołgiem armii polskiej. Pojazdy tego typu produkowane były od 1934 roku do 1939 roku w dwóch wersjach produkcyjnych (jedno i dwuwieżowej), różniących się uzbrojeniem. W publikacji został omówiony rozwój konstrukcji, produkcja i zastosowanie bojowe 7TP w jednostkach Wojska Polskiego i czołgów zdobycznych w jednostkach armii niemieckiej.
Niniejsza książka należy do cyklu publikacji poświęconych malowaniu i oznakowaniu niemieckich pojazdów pancernych, w czasie II wojny światowej. Zawiera bogaty materiał dokumentacyjny, opisujący stosowane w szeregach oddziałów zmotoryzowanych i pancernych Waffen-SS i policji, wzory malowania i oznakowania pojazdów bojowych w latach 1939-1945.
Historię powstania czołgów lekkich M3 warto poprzedzić wyjaśnieniem dotyczącym nomenklatury używanej w USA. Otóż w okresie przed wybuchem II wojny światowej (do 1940 roku) broń pancerna znajdowała się zarówno w gestii dowództwa piechoty, jak i kawalerii. Pewnym namacalnym dowodem tej dwoistości były metalowe plakietki mocowane do wież czołgów: ze skrzyżowanymi karabinami (piechota) lub szablami (kawaleria) oraz przyjęcie odmiennych nazw, czasami dla tych samych typów wozów bo...
W niniejszym opracowaniu przedstawiono historię powstania, opis konstrukcji i zarys działań bojowych w jednostkach alianckich i Polskich Siłach Zbrojnych czołgów szybkich:Cruiser Tank Mk VI (A15) Crusader. Pojazdy te,pojawiły sie w armii brytyjskiej w okresie wojny (od 1941 roku), jako wersja rozwojowa czołgów szybkich Cruiser Tank Mk III, Mk IV i MkIVA (odpowiednio A13 MkI, A13 Mk II i A13 Mk IIA) oraz tzw. ciężkich czołgów szybkich (Heavy Cruiser Tank) A14 i A16. Obok czołg...
Nowymi czołgami rozpoznawczymi, którymi planowano zastąpić w jednostkach Wojska Polskiego tankietki, miały być: lekki czołg rozpoznawczy 4TP (PZInż 140) i czołg pływający oznaczony PZInż 130. Wbrew temu, co się powszechnie sądzi, PZInż 130 nie był rozwinięciem brytyjskiego czołgu pływającego Vickers-Armstrong Light Amphibious Tank Model 1931, bowiem reprezentował wyższy poziom techniczny i odpowiadał pojazdom, klasy sowieckich czołgów pływających T-38.
Książka jest dokumentem piśmienniczym, obszernym zazwyczaj zapisem wszelkiej ludzkiej myśli. Występuje w postaci wielostronicowej publikacji o określonej liczbie stron i trwałym charakterze.
Postać dzisiejszej książki drukowanej ma formę kodeksu będącego zbiorem kartek połączonych grzbietem. Taki sposób utrwalania zapisu w momencie upowszechnienia pergaminu zastąpił wcześniejszą formę dokumentu piśmienniczego, jakim był zwój.
Według definicji Słownika języka polskiego PWN książka jest złożonym oraz oprawionym arkuszem papieru zadrukowanym tekstem o charakterze literackim, użytkowym bądź naukowym. Jednak współcześnie definicja ta powinna zostać poszerzona o książki elektroniczne będące cyfrowym odpowiednikiem tych drukowanych. Do książek elektronicznych zaliczane są zarówno ebooki, jak i audiobooki. Treść utrwaloną w formie elektronicznej można odczytać za pomocą odpowiedniego oprogramowania na laptopach, tabletach, smartfonach, a przede wszystkim na przeznaczonych do tego celu czytnikach.
E-książki odgrywają bardzo dużą rolę. Podjęty jakiś czas temu proces digitalizacji książek umożliwia dostęp do światowych zasobów wiedzy znacznie większej liczbie osób. Zbiory ksiąg to niepodważalne światowe dziedzictwo kultury, jednak ze względu na ograniczoną możliwość szybkiego dostępu do przechowywanych w księgozbiorach publikacji, a także brak możliwości jakiegokolwiek dostępu do dzieł o znacznej wartości historycznej proces digitalizacji daje szansę na udostępnianie światowych dzieł szerokiej masie odbiorców.
Okładka to wszystko, co zostało od zewnątrz trwale złączone ze znajdującym się w środku wkładem. Składa się z przedniej i tylnej okładziny (potocznie zwanej okładką), a także z grzbietu okładki. To właśnie okładka definiuje i określa ostateczny wygląd książki, gdyż determinuje między innymi sposób, w jaki łączą się ze sobą wszystkie kartki i jaka jest wewnętrzna budowa książki. Oprawy mogą być miękkie, twarde czy też zintegrowane – różnią się przede wszystkim wielkością, wagą, wytrzymałością oraz ceną. Przykładowo książki w twardej oprawie są większe, cięższe, bardziej wytrzymałe i droższe od tych w miękkiej.
