”Wiele hałasu o nic” to komedia autorstwa Williama Shakespeare'a z 1599. Należy do najczęściej inscenizowanych przedstawień tego autora.Pięć aktów opowiada losy dwójki kochanków i mimo że jest to główny temat utworu, to śledzimy także losy Benedicka i Beatrice, których niecodzienne stosunki mają duży wpływ na całość przedstawienia.
”Wesołe kumoszki z Windsoru” to komedia autorstwa Williama Shakespeare’a. Jest to jedyne dzieło dramatyczne Shakespeare’a osadzone dokładnie w czasie i miejscu, w których sam żył. Pomijając jego siłę komiczną, uważa się je za mistrzowski portret obyczajowości epoki.Sztuka rozgrywa się wśród mieszczan z Windsoru w ciągu zaledwie kilku dni. Najważniejszy wątek dotyczy sir Johna Falstaffa, rubasznego szlachcica, który postanawia uwieść równocześnie dwie zamężne mieszcz...
”Jak wam się podoba” to idylliczna komedia autorstwa Williama Shakespeare’a z roku 1599 lub 1600. Akcja tej sztuki osadzona jest w jednym z francuskich księstw, jednak większa jej część rozgrywa się w pobliskim Lesie Ardeńskim, którego pierwowzorem był las z okolic Stratford-upon-Avon, czyli z rodzinnych stron Shakespeare’a.
”Komedia omyłek” to farsa autorstwa Williama Shakespeare’a, napisana pomiędzy 1592 a 1594 rokiem. Jest jego najkrótszą komedią.Podstawą napisania utworu była komedia Plauta Menaechmi. Z niej zapożyczył Szekspir wątek bliźniąt, które ciągle ze sobą mylono. Bohaterowie, jak u Plauta pochodzą z Syrakuz, akcję utworu przeniósł jednak angielski dramaturg z Epidamnum do bardziej znanego Efezu.
”Tytus Andronikus” to jedna z pierwszych tragedii Williama Shakespeare’a w pięciu aktach powstała w latach 90. XVI wieku.Akcja tragedii rozpoczyna się w senacie, w którym toczy się dyskusja na temat sukcesji tronu po zmarłym Cesarzu. Aspirują do niego Saturninus, syn cesarza, i jego młodszy brat Basjanus. Po chwili dyskusji zgadzają się, że najlepszym rozwiązaniem będzie oddanie tronu powracającemu do Rzymu triumfującemu wodzowi Tytusowi Andronikusowi. Ten jednak odmawia...
”Ryszard II” to kronika napisana przez Williama Shakespeare’a około roku 1595, opisująca losy króla Ryszarda II, władającego Anglią w latach 1377-1399. Źródłem dla napisania tego utworu były zachowane kroniki. Zgodnie z tym, co sugeruje tytuł, opowiada on historię króla Ryszarda II. Na początku, ma on rozstrzygnąć spór pomiędzy Henrym Bolingbroke a Thomasem Mowbray. W końcu, skazuje obu na wygnanie, pierwszego na 10 lat, drugiego – na zawsze. Rys...
”Poskromienie złośnicy” to komedia Williama Shakespeare’a napisana około 1592. Jest to jedno z pierwszych dzieł Shakespeare’a. Bogaty mieszczanin z Padwy, Baptista Minola, ma dwie córki - starszą, pełną złości i humorów, nieznośną Katarzynę oraz jej młodszą siostrę, Biankę, piękną i dobrze ułożoną. Bianka ma licznych wielbicieli, którzy pragną pojąć ją za żonę. Stary Minola stawia jednak warunek - wyda za mąż młodszą córkę dopiero wtedy, gdy męża znajdzie starsza....
”Miarka za miarkę” to komedia autorstwa Williama Shakespeare’a z roku 1603. Trudno ją jednoznacznie zaklasyfikować do kategorii komedii lub tragedii. Głównym tematem sztuki jest kontrast między władzą polityczną a sprawiedliwością w kontekście biblijnym. Dramat jest oparty na motywach z twórczości renesansowego włoskiego autora Giambattisty Giraldiego Cinzia.
”Stracone zachody miłości” to komedia autorstwa Williama Shakespeare'a, napisana prawdopodobnie około 1595 r.Akcja rozgrywa się w krainie Nawarry, której król postanawia narzucić sobie i swoim poddanym rygorystyczne zakazy, przede wszystkim zakaz towarzystwa kobiet. Całe przedsięwzięcie legnie w gruzach, gdy w mieście zjawi się francuska księżniczka wraz ze swym dworem.
”Tymon Ateńczyk” to tragedia autorstwa Williama Shakespeare’a. Za materiały źródłowe, które posłużyły do jej napisania, uznaje się Życie Alcybiadesa Plutarcha i Tymona mizantropa Lukiana.Utwór ten jest przedmiotem wielu dyskusji, ze względu na to, że jest uważany za niedokończony. Istnieje także podejrzenie, iż jest to praca zbiorowa, być może nawet eksperymentalna.
”Sen nocy letniej” to komedia Williama Shakespeare’a, która powstała pod koniec XVI wieku. Zalicza się do najpopularniejszych dzieł tego autora.Komedia ta przedstawia świat wyobraźni i mitologii (postać Oberona, a także Tytanii, pojawia się już wcześniej). Niektóre wątki mogą jednak być zaczerpnięte z Metamorfoz Owidiusza, którymi Shakespeare zajmował się jeszcze w czasach swojej edukacji.
”Burza” to sztuka autorstwa Williama Szekspira. Dawniej uznawano ją za komedię, co jest jednak dyskusyjne z powodu elementów, które pomniejszają komediowy wydźwięk. Obecnie jest często uznawana za romans. ”Burza” jest jedną z ostatnich sztuk Szekspira, a zarazem jedyną, w której Szekspir zachował zasadę trzech jedności: czasu, miejsca i akcji. Przedstawione wydarzenia rozgrywają się w przeciągu kilku godzin na odległej wyspie.
”Król Lear” to tragedia Williama Shakespeare’a, prawdopodobnie napisana w roku 1605. Fabuła dramatu oparta jest na legendzie o Llyrze, mitycznym królu Brytanii. Bezpośrednim źródłem inspiracji była anonimowa sztuka o królu Learze, wystawiana w czasach Szekspira. Król Lear uznawany jest za jedno z największych osiągnięć Szekspira.
„Wesołe kumoszki z Windsoru” to jedyne dzieło dramatyczne Szekspira osadzone we współczesności autora – w Anglii przełomu XVI i XVII wieku, stanowiące przy tym znakomity obraz obyczajowości epoki. Dwie zamężne mieszczki padają ofiarami zalotów pewnego szlachcica. Jako że szybko odkrywają jego niecne zamiary, postanawiają zabawić się jego kosztem i zrobić sobie z niego niewybredne żarty.
Baptista Minola, bogaty mieszczanin z Padwy, chciałby wydać za mąż swoje córki: starszą humorzastą i nieznośną Katarzynę oraz łagodną i piękną Biankę. O ile do Bianki ustawia się kolejka adoratorów, którzy podstępem usiłują przekonać jej ojca, o tyle Katarzyna nie cieszy się niczyimi względami. Ojciec stawia jednak warunek: najpierw starsza. Czy Petruchiowi z Werony uda się poskromić złośnicę?
Tytułowy bohater tragedii „Tymon Ateńczyk” jest majętny, więc nic nie stoi na przeszkodzie, aby wydać huczne przyjęcie i obdarować gości hojnymi prezentami. Jednak taka postawa nie jedna mu prawdziwych przyjaciół, za to skupia wokół niego osoby interesowne. Majątek Tymona pierzcha, a przyjaźnie zostają wystawione na próbę. Dochodzi do brzemiennych w konsekwencje zbrodni. Tymon obmyśla dotkliwą zemstę na fałszywych przyjaciołach.
W sztuce „Sen nocy letniej” mieszają się światy realny i wyobrażony, współistniejące na niemal równych prawach. Na ich tle w mistrzowskiej komedii splatają się historie trzech par kochanków. Źle ulokowana miłość, rozmaite perypetie i udział leśnych duszków podsycają emocje towarzyszące lekturze, zapewniając zarówno mnóstwo radości, jak i odrobinę refleksji nad istotą uczuć.
Tytułowy Tytus Andronikus to zwycięski wódz, który dopiero co powrócił do Rzymu z zakończonej sukcesem wyprawy przeciw barbarzyńcom. W senacie trwa właśnie dyskusja na temat sukcesji po zmarłym cesarzu. Tytus staje się jednym z pretendentów do tronu, jednak odmawia przyjęcia stanowiska. Nowy cesarz bierze za żonę córkę Tytusa Lawinię. Jednak później sytuacja mocno się komplikuje...
Król krainy Nawarry postanawia zaprowadzić w swoim królestwie niezwykłe, rygorystyczne porządki. Podejmuje zobowiązanie, że zrezygnuje z wszelkich rozrywek i towarzystwa kobiet. Sytuacja ulega diametralnej zmianie wraz z pojawieniem się francuskiej księżniczki w otoczeniu dworu. Komediowe wydarzenia pokażą, jak jej obecność wpłynie na realizację królewskich zamierzeń.
„Miarka za miarkę” Williama Szekspira to utwór odwołujący się do wątków biblijnych – skąd autor wywiódł m.in. tytuł – i w ich kontekście przedstawiający kontrast pomiędzy władzą polityczną a sprawiedliwością. Wybory bohaterów sytuują ich po określonych stronach odwiecznego sporu, a czytelnika skłaniają do refleksji nad kwestiami winy, kary i nagrody za czyny.
Udramatyzowana kronika życia angielskiego króla Ryszarda II, sprawującego rządy w latach 1377–1399. Punktem wyjścia dla utworu jest spór między dwoma królewskimi poddanymi, który to spór król ma za zadanie rozstrzygnąć. Obu poddanych król skazuje na wygnanie, jednak jeden z nich wraca na czele armii, uderza zbrojnie i koronuje się jako nowy król Anglii – Henryk IV.
Tytułowy Otello jest Maurem i dowódcą weneckiej armii. Poślubia on córkę weneckiego senatora Desdemonę. Za sprawą intryg i sugestii sfrustrowanego życiem Jagona, chorążego weneckiej armii, zaczyna wątpić w lojalność swojej żony i daje się opętać obsesyjnej zazdrości. Choć motywacje Jagona nie zostają ujawnione, jego szatańskie działania doprowadzają do bolesnej tragedii.
Znakomita komedia mistrza teatru elżbietańskiego – choć różnie oceniana przez krytyków, czasem mało pochlebnie, jest jednak jedną z najczęściej wystawianych stuk Szekspira i uwielbianą przez czytelników po dziś dzień. Zapewnia znakomitą rozrywkę, urzekając celnymi i błyskotliwymi dialogami, wyraziście zarysowanymi, pełnymi humoru postaciami i niezwykłym stosunkiem do natury.
