W dziejach polskiej humanistyki XX w. Mieczysław Gębarowicz zajmuje miejsce szczególne, żeby nie powiedzieć wyjątkowe. Ten związany od młodości ze Lwowem badacz historii sztuki średniowiecznej, autor pierwszej polskiej jej syntezy, w okresie międzywojennym bezdyskusyjnie zaliczany do grona „najwybitniejszych polskich historyków sztuki”, kustosz Muzeum im. Lubomirskich i profesor tytularny Uniwersytetu Jana Kazimierza, a w czasie II wojny światowej dyrektor Zakładu Narodowego ...
