Przekrojowa analiza zagadnień dotyczących ontologii dźwięku w filmie. Wykorzystując definicję sztuki sformułowaną przez Władysława Tatarkiewicza, autor omawia sposoby tworzenia, funkcjonowania i percepcji warstwy dźwiękowej oraz jej znaczenie w kreowaniu filmowej rzeczywistości. Tematyka dotycząca audytywnego konstruowania formy filmu, powstawania przeżycia estetycznego oraz wyrażania emocji przedstawiana jest z perspektywy kognitywnej.
