Wirtualne Targi

Tadeusz Miciński Książki

Typ publikacji

Cena

Format

Wydawcy

Sortuj według:
Zyskujące popularność
    Promocja
    okładka Poezje, Książka | Tadeusz Miciński

    Tadeusz Miciński (1873-1918) to jeden z najbardziej oryginalnych przedstawicieli okresu Młodej Polski. Za życia otaczała go legenda "poety maga", "czciciela tajemnic". Wybór wierszy ukazujący w pełni talent tego wybitnego ekspresjonisty.
    "Powiało na mnie morze snów - / ruiny tajemnicze - / w sosnowych borach Anioł-nów / zapala krwawe znicze. / I już na głębie porwał mnie / błękitnym wichrem lśnień - / o Matko Boża - weź me dnie - / za jeden wieszczy dzień".

    Promocja
    okładka Nietota Księga tajemna Tatr, Książka | Tadeusz Miciński

    Morze u stóp Tatr? Polskie góry jako miejsce, skąd przyjdzie wyzwolenie? Czy legenda o Królu Wężów i rycerzach śpiących we wnętrzu Giewontu mogą być prawdziwe? Tadeusz Miciński wpisuje swe koncepcje historiozoficzne w tak niezwykłą scenerię i przywołuje niemalże wszystkie, znane wówczas – a przez niego wnikliwie studiowane – mity, legendy i opowieści, że świat Nietoty rozciąga się poza czasem i przestrzenią realną. W tej scenerii rozgrywa się niezwykła w wielości kontekstów...

Tadeusz Miciński Książki

Tadeusz Miciński urodził się w 1873 roku. To poeta, pisarz, autor poematów, wierszy kontemplacyjnych, jeden z najwybitniejszych przedstawicieli okresu Młodej Polski. Miciński uważany jest za jednego z najważniejszych pisarzy ekspresjonistycznych. W jego prozie i poezji dominowały tematy mistyczne.

Najważniejsze książki Tadeusza Micińskiego

Do jego najważniejszych dzieł należą: poemat „Łazarze” (1896), opowiadanie „Nauczycielka” (1896), tomik poezji „W mroku gwiazd” (1902), powieść „Nietota. Księga tajemna Tatr” (1910), powieść „Xiądz Faust” (1913).

Miciński swoją prozę opierał na prawdzie objawionej. Dominowała w niej gnoza, fatalizm oraz teoria o wyjątkowości jednostek, które posiadają predyspozycje do posiadania duszy i życia wiecznego. Jego poglądy były skomplikowane i niejednoznaczne. Wierzył w naukowe zgłębianie wiedzy tajemnej, jednocześnie odrzucając religię i wiarę.

Micińskiego uważa się za jednego z prekursorów polskiego surrealizmu i ekspresjonizmu. Jego utwory nasycone były mistyczną symboliką i licznymi alegoriami. Miciński był zwolennikiem łączenia filozofii dziejów z dokonaniami współczesnej techniki i mediów. W swoich utworach i adaptacjach teatralnych wykorzystywał (w teorii i praktyce) film, pojekcje, fotografię, rozmach widowisk plenerowych. Ponadto w scenariuszach teatralnych tworzył dramaturgię bliską scenariuszom filmowym.

W swoich utworach Miciński dywagował na temat religii, miejsca człowieka na świecie oraz filozofii. Był pod wrażeniem satanizmu i twierdzeń gnostyków średniowiecznych, którzy uważali, że świat stworzył nie Bóg, tylko Szatan. Wedle tych teorii świat ziemski miał być karykaturą nieba. Miciński doszukał się licznych analogii w literackich biografiach Lucyfera, Chrystusa i Feniksa, twierdząc, że to trzy imiona jednej postaci.

Nietota

W 1910 roku swoją premierę miała powieść „Nietota. Księga tajemna Tatr”. To opowieść o wędrówce przez Tatry Arjamana, którego uważa się za alter ego Micińskiego. Po drodze mężczyzna odwiedza autentyczne i mityczne, momentami zupełnie fantastyczne, miejsca znajdujące się w polskich górach. W utworze Tatry stają się magicznym sercem Polski i polskości. Arjaman spotyka prawdziwe i fikcyjne postaci – wiele z nich to uosobienia przyjaciół i wrogów poety. „Nietota”, podobnie jak wiele utworów z tamtych czasów, jest swoistym apelem do przebudzenia się Polski i Polaków z marazmu.

Xiądz Faust

Xiądz Faust” to jedno z ostatnich dzieł Micińskiego. Powieść poetycka ukazała się w 1913 roku. To opowieść o wyznawcach Antychrysta, którzy tworzą zorganizowaną społeczność. Łączy ich odnalezienie wspólnego szczęścia w grzechu. Zebrani uwalniają się od twardych rządów Boga. Miciński przedstawił tzw. „królestwo śmierci”, które można z perspektywy czasu porównać do współczesnego nam kapitalizmu.

Mené-Mené-Thekel-Upharisim

W 2019 roku nakładem Wydawnictwa IX ukazała jedna z najbardziej tajemniczych powieści Micińskiego pt. „Mené-Mené-Thekel-Upharisim. Tytuł nawiązuje do biblijnej przepowiedni, która miała pojawić się na ścianie pałacu babilońskiego władcy Baltazara.

„Mené-Mené-Thekel-Upharisim” to powieść równie niejednoznaczna jak jej autor. To z jednej strony pamiętnik, z drugiej zaś trudny do zakwalifikowania gatunkowego utwór pełen fantazji, urojeń, wizji sennych, które w przedziwny sposób mieszają się z rzeczywistością.

Tadeusz Miciński w kulturze

Przez swoje zainteresowanie oraz sposób ekspresji Micińskiego już za życia otaczała aura tajemniczości. Nazywano go „poetą magiem” i „czcicielem tajemnic”. Miciński przyjaźnił się z Witkacym, Stanisławem Przybyszewskim oraz Karolem Szymanowskim. Ten pierwszy zobrazował Micińskiego w swojej powieści pt. „622 upadki Bunga” jako Maga Childeryka. Miciński pojawia się również w „Wyzwoleniu” Stanisława Wyspiańskiego, w prześmiewczy sposób, jako Samotnik.

Poezja Tadeusza Micińskiego była wielokrotnie interpretowana w kulturze, głównie przez muzyków. Jego teksty wykorzystali w utworach i występach na żywo Marek Grechuta, Grzegorz Turnau, Roman Kostrzewski i zespół KAT oraz Ewa Demarczyk. W 2010 roku na płycie „Evangelion” ukazał się utwór „Lucifer” zespołu Behemoth, w którym wokalista Adam „Nergal” Darski śpiewa tekst wiersza o tym samym tytule. Ostatni wers recytuje gościnnie Maciej Maleńczuk.

Książki Tadeusza Micińskiego na Woblinku

W księgarni internetowej Woblink znajdziecie książki Tadeusza Micińskiego w formie ebooków i papierowej.

Co to jest książka?

Książka jest dokumentem piśmienniczym, obszernym zazwyczaj zapisem wszelkiej ludzkiej myśli. Występuje w postaci wielostronicowej publikacji o określonej liczbie stron i trwałym charakterze.

Postać dzisiejszej książki drukowanej ma formę kodeksu będącego zbiorem kartek połączonych grzbietem. Taki sposób utrwalania zapisu w momencie upowszechnienia pergaminu zastąpił wcześniejszą formę dokumentu piśmienniczego, jakim był zwój.

Według definicji Słownika języka polskiego PWN książka jest złożonym oraz oprawionym arkuszem papieru zadrukowanym tekstem o charakterze literackim, użytkowym bądź naukowym. Jednak współcześnie definicja ta powinna zostać poszerzona o książki elektroniczne będące cyfrowym odpowiednikiem tych drukowanych. Do książek elektronicznych zaliczane są zarówno ebooki, jak i audiobooki. Treść utrwaloną w formie elektronicznej można odczytać za pomocą odpowiedniego oprogramowania na laptopach, tabletach, smartfonach, a przede wszystkim na przeznaczonych do tego celu czytnikach.

E-książki odgrywają bardzo dużą rolę. Podjęty jakiś czas temu proces digitalizacji książek umożliwia dostęp do światowych zasobów wiedzy znacznie większej liczbie osób. Zbiory ksiąg to niepodważalne światowe dziedzictwo kultury, jednak ze względu na ograniczoną możliwość szybkiego dostępu do przechowywanych w księgozbiorach publikacji, a także brak możliwości jakiegokolwiek dostępu do dzieł o znacznej wartości historycznej proces digitalizacji daje szansę na udostępnianie światowych dzieł szerokiej masie odbiorców.

Czym wyróżnia się dana okładka (oprawa)?

Okładka to wszystko, co zostało od zewnątrz trwale złączone ze znajdującym się w środku wkładem. Składa się z przedniej i tylnej okładziny (potocznie zwanej okładką), a także z grzbietu okładki. To właśnie okładka definiuje i określa ostateczny wygląd książki, gdyż determinuje między innymi sposób, w jaki łączą się ze sobą wszystkie kartki i jaka jest wewnętrzna budowa książki. Oprawy mogą być miękkie, twarde czy też zintegrowane – różnią się przede wszystkim wielkością, wagą, wytrzymałością oraz ceną. Przykładowo książki w twardej oprawie są większe, cięższe, bardziej wytrzymałe i droższe od tych w miękkiej.