„Osądzona„ to powieść Władysława Reymonta, pisarza, prozaika i nowelisty, laureata Nagrody Nobla w dziedzinie literatury.“Bukiet do nogi! Na jarmarek mu się zachciewa! Do domu, sobako, warować. Do domu!I gdy pies jął prosząco skomleć, kopnęła go ze złością, że skoczył w głąb sieni, gdzie siedziały za przegrodą gęsi pozostawione na chowanie. Podniosły niesłychanie wystraszony gęgot i zjadliwie zasyczały na psa.”Fragment...
„Matka„ to opowiadanie Władysława Reymonta, pisarza, prozaika i nowelisty, laureata Nagrody Nobla w dziedzinie literatury.“— Czekalim tydzień, czekalim cierpliwie i drugi, bo strażniki wciąż się włóczyli po okolicy, węsząc jako te psy polowe, a i noce były za widne, księżyc tak świecił, że o staję można było zobaczyć wszystko.Aż przyszła noc czarna jak smoła, zaraz z wieczora padał deszcz, a potem jęła dąć wichura taka, że drzewa rwała z korzeniami i płoty obalała... Pogasili...
„Tęsknota„ to opowiadanie Władysława Reymonta, pisarza, prozaika i nowelisty, laureata Nagrody Nobla w dziedzinie literatury.„ Pierwsza była najstarsza, szczupła, wysoka, o twarzy jakby z białego wosku, oczy jej gorzały gromnicznym blaskiem i mądrość cierpienia opromieniała siwą głowę. Druga była w pełni lat, silna, różowa, o stromych piersiach i nienasyconych ustach, oczy miała pełne obietnic i dłonie, łaknące obejmowań. Trzecią była młoda dziewczyna, smukła i świeża, jak pę...
„Cmentarzysko„ to nowela Władysława Reymonta, pisarza, prozaika i nowelisty, laureata Nagrody Nobla w dziedzinie literatury.“— Nie robi! Stoi! — zakrzyczał żałośnie i zmartwiał nagle, bo od miasta rozłożonego nieco niżej, że miał je całe przed sobą, z mrowiska dachów, wież i kominów, z burych, ciężkich tumanów dymów, jęły się wyrywać świsty fabryk, rwały się coraz częściej, coraz bliżej, coraz przenikliwiej, aż wkońcu buchnęły przeszywającym chórem i pomilkły.Stary człowiek p...
„Cień„ to opowiadanie Władysława Reymonta, pisarza, prozaika i nowelisty, laureata Nagrody Nobla w dziedzinie literatury.“— Ósma, dopiero ósma!I znowu rozpoczął wędrówkę po parku. Nic nie myślał, bo ta słodka, denerwująca troska czekania na ukochaną nękała go dziwnie obezwładniająco. Prześlizgiwał się tylko wzrokiem po wszystkiem — i biegł myślą aż tam, gdzie ona, i spochmurniał wnet, bo jakby ujrzał poprzez przestrzenie dobrą, przyjacielską twarz jej męża.— Mąż — szepnął — g...
„Rok 1794„ to powieść historyczna Władysława Reymonta, pisarza, prozaika i nowelisty, laureata Nagrody Nobla w dziedzinie literatury.Głównym bohaterem powieści jest Sewer Zaremba – żołnierz, który złożył dymisję w 1792, gdy władzę przejęła Targowica. Jest on członkiem tajnej organizacji, która przygotowuje powstanie.
Łódź, lata osiemdziesiąte XIX wieku. Trzej przyjaciele – polski szlachcic Karol Borowiecki, Maks Baum, syn niemieckiego fabrykanta, oraz Żyd, Moryc Welt – próbują odnieść sukces w świecie rozkwitających jak ryby po deszczu, fabryk. Każdym z nich kierują inne pobudki, każdy kieruje się innymi wartościami. Czy ich życiowe wybory okażą się trafne? Reymont w Ziemi Obiecanej kreśli wielowymiarową panoramę przemysłowego miasta, jakim w drugiej połowie XIX wieku była dynamicznie r...
Środowisko aktorskie sprzed ponad wieku. Młodziutka adeptka aktorstwa, Janka, pragnie zrealizować swoje marzenia. Wbrew woli rodziców opuszcza rodzinny Bukowiec, zrywa zaręczyny i przyjeżdża do Warszawy. Zaczyna pracę w teatrze. Autor odmalowuje barwne postaci, ale też zawiść środowiskową, intrygi i pięknoduchostwo. Opierając się na własnych doświadczeniach Reymont stworzył obraz "kopiejkowej bohemy", aktorów aspirujących do szlachetnego miana artystów i zwyczajnych wyrob...
Niesamowita historia rewolucji przedstawiona w świecie zwierząt. Stajemy się świadkami drastycznych i gwałtownych wydarzeń, gdzie krzywda i niesprawiedliwość prowadzą do buntu. Książka ta to wnikliwa i pozbawiona sentymentów analiza rewolucji komunistycznej. Autor będąc naocznym jej świadkiem mógł bezpośrednio obserwować mechanizmy nią rządzące. Opisuje on radykalność i bezwzględność rewolucyjnego terroru. Przedstawia w jaki sposób od szczytnych haseł o równości i powsz...
Łódź, lata osiemdziesiąte XIX wieku. Trzej przyjaciele – polski szlachcic Karol Borowiecki, Maks Baum, syn niemieckiego fabrykanta, oraz Żyd, Moryc Welt – próbują odnieść sukces w świecie rozkwitających jak ryby po deszczu, fabryk. Każdym z nich kierują inne pobudki, każdy kieruje się innymi wartościami. Czy ich życiowe wybory okażą się trafne? Reymont w Ziemi Obiecanej kreśli wielowymiarową panoramę przemysłowego miasta, jakim w drugiej połowie XIX wieku była dynamicznie roz...
„Chłopi” – powieść społeczno-obyczajowa Władysława Stanisława Reymonta publikowana w odcinkach w latach 1902–1908 w „Tygodniku Ilustrowanym”, wydana w latach 1904–1909 w Warszawie w wydawnictwie „Gebethner i Wolff”. W 1924 roku za ten utwór pisarz otrzymał Nagrodę Nobla. Powieść ukazuje życie społeczności zamieszkującej wieś Lipce na przestrzeni czterech pór roku.
Dzieło Władysława Stanisława Reymonta. Władysław Reymont był polskim pisarzem, prozaikiem i nowelistą, jednym z głównych przedstawicieli realizmu z elementami naturalizmu w prozie Młodej Polski. Niewielką część jego spuścizny stanowią wiersze. Był laureatem nagrody Nobla za czterotomową "epopeję chłopską" pt. Chłopi. Twórczość Reymonta jest zróżnicowana pod względem tematyki, formy literackiej oraz nierówna pod względem swej wartości. W powieściach obyczajowych zawarł element...
Dzieło Władysława Stanisława Reymonta. Władysław Reymont był polskim pisarzem, prozaikiem i nowelistą, jednym z głównych przedstawicieli realizmu z elementami naturalizmu w prozie Młodej Polski. Niewielką część jego spuścizny stanowią wiersze. Był laureatem nagrody Nobla za czterotomową "epopeję chłopską" pt. Chłopi. Twórczość Reymonta jest zróżnicowana pod względem tematyki, formy literackiej oraz nierówna pod względem swej wartości. W powieściach obyczajowych zawarł element...
„Suka" to opowiadanie Władysława Reymonta, pisarza, prozaika i nowelisty, laureata Nagrody Nobla w dziedzinie literatury.“— Acha! Już wiem, wiem.Przypomniała sobie Ewkę, zjeżdżającą z brogu po słupie.— Tylko nie patrz, jak będę schodziła.— Przez co?— No, nie patrz! — zawołała energicznie, rozczerwieniona i zła, że nie rozumiał dlaczego.Chłopak drwiąco się roześmiał i odwrócił, a ona książkę trzymaną w ręku rzuciła na drogę, i tak, jak radził, zsunęła się po słupku. Przez rów ...
„Na krawędzi„ to opowiadanie Władysława Reymonta, pisarza, prozaika i nowelisty, laureata Nagrody Nobla w dziedzinie literatury.“Oto „On“, władca świata, pan ziemi wszystkiej i mórz niezmierzonych i ludów nieprzeliczonych, już drugi dzień i noc drugą jakby na krawędziach bytu rozkołysany, niby na wahadłach rozpaczy i nadziei, czuwa zawieszony krwawemi oczami w przestrzeniach, w tragicznem oczekiwaniu zwycięstwa lub śmierci.Wszystek świat wypowiedział mu posłuszeństwo.Wszystki...
„Czekam...„ to opowiadanie Władysława Reymonta, pisarza, prozaika i nowelisty, laureata Nagrody Nobla w dziedzinie literatury.“ Nie mogłem już zasnąć ani na chwilę. Nie kładłem się nawet, gasiłem tylko lampę i czekałem, byłem pewny, że lada chwila i przed mojemi drzwiami przycichną ciężkie stąpania i ktoś zawoła: — Telegrama! Ale omijali mnie, jakby na urągowisko. Brali inteligentów, brali robotników, brali kobiety, ba, nawet kilkunastoletnich wyrostków. A ja męczyłem się cor...
„Franek„ to opowiadanie Władysława Reymonta, pisarza, prozaika i nowelisty, laureata Nagrody Nobla w dziedzinie literatury.“Był maszynistą, inspicjentem, afiszerem, zamiataczem, statystą i Bóg wie czem już nie był. W towarzystwie, do którego składu należał, spełniał wszystkie funkcje — a gdyby było potrzeba, mógł nawet „pokazywać bogów“, t. j. przedstawiać nieme lub kilkuwyrazowe role. Był najniezbędniejszym rekwizytem towarzystwa.— Franek, zmianę! Franek, potrzeba laski na s...
„Przed świtem„ to opowiadanie Władysława Reymonta, pisarza, prozaika i nowelisty, laureata Nagrody Nobla w dziedzinie literatury.“— Siostro! siostro!Nie, nie mógł wołać, nie mógł wyrwać z siebie tego krzyku, nie mógł się poruszyć, tylko wołał ratunku oczyma przekrwionemi, krzyczał strachem i rozpaczą... umierał w męce... a ona w głębokiej kontemplacji przesuwała ziarna różańca i całowała oczyma Chrystusową twarz, wiszącą na ścianie.Czuł, że umiera, że chwila jeszcze... że się...
„Spotkanie„ to opowiadanie Władysława Reymonta, pisarza, prozaika i nowelisty, laureata Nagrody Nobla w dziedzinie literatury.“ Na środku pokoju, grupa młodych mężczyzn, obywatelskich latorośli, rozmawiała coś żywo, a zajmująco, bo co chwila wybuchali dyskretnym śmiechem, zatykając sobie usta. — Buzie w ciup, chłopaczki, bo dziekan spogląda na nas, może przyjdzie — szepnął z nich jeden. Dziekan, niski, gruby ksiądz przystąpił do nich. Witali go z szacunkiem. — Na co czekamy, ...
„Pewnego dnia...„ to nowela Władysława Reymonta, pisarza, prozaika i nowelisty, laureata Nagrody Nobla w dziedzinie literatury.
Główny bohater, jest mieszkańcem nowoczesnego miasta. Fabryka, w której pracuje, wydaje się sterować całokształtem jego życia. Pewnego dnia odkrywa świat, o którym dawno zapomniał.
„Pielgrzymka do Jasnej Góry„ to reportaż Władysława Reymonta, pisarza, prozaika i nowelisty, laureata Nagrody Nobla w dziedzinie literatury.Pielgrzymka z 1894 roku nie miała być tylko wydarzeniem religijnym, ale i zakamuflowaną demonstracją patriotyczną dla uczczenia setnej rocznicy insurekcji kościuszkowskiej. Reymont, będący ówcześnie początkującym pisarzem, został nakłoniony do przyłączenia się do pielgrzymki i spisania z niej relacji reporterskiej.
„Jaśkowe ambicje„ to opowiadanie Władysława Reymonta, pisarza, prozaika i nowelisty, laureata Nagrody Nobla w dziedzinie literatury.“Dzwonek brzęczał coraz niecierpliwiej.Ale Jasiek ani drgnął; wyglądał oknem na szarą drogę, obsadzoną wierzbami, a wlekącą się wskroś ogromnych pól, poznaczonych kępami drzew.— Jasiek, jaśnie pan dzwoni! — wrzasnęła przelatująca pokojówka.Nie odwrócił się nawet, zapatrzony w dalekoście zawarte obręczą lasów.— Jasiek, głuchu jeden, dzwonek! — zno...
„Komurasaki„ to opowiadanie Władysława Reymonta, pisarza, prozaika i nowelisty, laureata Nagrody Nobla w dziedzinie literatury.“Komurasaki czuwała — a raczej męka trwóg, strachu, osamotnienia paliła się w niej wiecznie czujnym i gryzącym płomieniem; bała się tych wizyj mrocznych, przemykających za szybą, bała się tych nocy nieskończonych i tak zimnych, bała się tego tłumu stojącego za nią, bała się tej twarzy bladej o ognistych oczach, która co wieczór stawała z tamtej strony...
