Opowieść Podręcznej Margaret Atwood ebook

Idę czytać 24-05-2020

Dystopijne opowieści fascynują mnie w wyjątkowo podejrzany sposób. Mam się czego bać? Opowieść Fredy, jednej z wielu Podręcznych w Republice Gileadu jest znana szerszej publiczności nie tylko ze względu na tą wyśmienitą powieść. Serial HBO emitowany na całym świecie zgromadził ogromną publiczność. Czy historia zasłużyła na taką uwagę? Republika Gileadu, wymyślona przez Margaret Atwood powstała w wyniku świetnie zorganizowanego przewrotu. Wolność kobiet, a później wszystkich obywateli była ograniczana stopniowo. Zwolnienia, blokowanie kont bankowych kobiet, uzależnianie ich od mężczyzn to był wstęp do totalnego zniewolenia. Kiedy zostały zamknięte granice, June i jej mąż Łukasz postarali się o fałszywe paszporty dla siebie i ich małej córeczki. Jednak nie udało im się uciec, a podczas pościgu musieli się rozdzielić. Tyle wiemy. "Opowieść podręcznej" to wspomnienia June, teraz Fredy, snute i urywane, przeplatane migawkami z dawnego życia pełnego wolności i miłości. Freda opowiada o roli Podręcznej, obowiązujących zasadach, regułach panujących w Gilead. Opowiada o ograniczeniach, które spadły na kobiety w imię czegoś wielkiego. Spadły, żadna z Podręcznych tego nie chciała. W całej historii przeraża mnie fakt, że pojedyncze niuanse słychać w naszej codziennej przestrzeni społecznej. Wywoływanie wyrzutów sumienia u kobiet, które nie chcą mieć dzieci, kwestionowanie antykoncepcji, kult siły, brak równouprawnienia w kwestii wynagradzania za pracę. Wymieniłam najbardziej znane, omawiane wiele razy aspekty codziennego życia ludzi w wielu krajach. Przyglądam się społeczeństwu, temu jak reaguje na bieżące wydarzenia, jak próbuje argumentować swoje poglądy. Jestem przerażona. Oczywiście nie sądzę, aby spotkał nas los Podręcznych, ale ta książka jest znakomitym przyczynkiem do debaty, która powinna się toczyć. Poważnej debaty. Jakiego świata chcemy? Czy gdyby kobiety podobne do Fredy w odpowiednim momencie zauważyły do czego prowadzą poszczególne zakazy, w porę zareagowałyby i oparły się zniewoleniu? Czy my, realne kobiety patrzące na dzisiejszy świat widzimy cokolwiek?

Opinia nie jest potwierdzona zakupem

NataliaSaczek 19-05-2020

Pierwszy raz do czynienia z „Opowieścią Podręcznej” miałam oglądając znany szerszemu gronu serial telewizyjny. Muszę przyznać, że fabuła już wtedy mocno mnie zaskoczyła. Po jego zakończeniu stwierdziłam, że muszę koniecznie przeczytać książkę. Historia głównej bohaterki – Fredy jest niezwykła. Niektóre z wydarzeń opisywanych w książce wydają się wręcz nieprawdopodobne, a jednak… Akcja rozgrywa się w niedalekiej przyszłości, w Republice Gileadzkiej. Nastaje czas, w którym kobiety straciły jakiekolwiek znaczenie w społeczeństwie. Freda zostaje oddzielona od swojego męża i córki. Schwytano ją podczas gdy próbowała uciec do Kanady. Została ona wysłana do obozu dla podręcznych. Po przeszkoleniu natomiast trafia do domu Komendanta Freda oraz jego żony. Para nie może mieć potomstwa w swoim związku małżeńskim, dlatego też zostaje im przydzielona główna bohaterka. Cała fabuła jest naprawdę interesująca i daje wiele do myślenia. Przede wszystkim historia samej Fredy wywiera dość mocny wpływ na uczucia względem tej książki. Z każdą następną stroną chce się więcej i więcej… Serial był dobry. Nawet bardzo. Jednak książka… fantastyczna.

Opinia nie jest potwierdzona zakupem

Rozważna&Romantyczna 16-05-2020

W „Opowieści podręcznej” Margaret Atwood stworzyła przerażającą wizję państwa, w którym kobiety to jedynie narzędzia służące do gotowania i sprzątania lub do rodzenia i wychowywania dzieci. Nie mogą pisać ani czytać, nie mogą wyrażać swoich uczuć i poglądów, nie mogą kochać i pożądać. To mężczyźni tutaj rządzą, wprowadzając religię, która zezwala na „gwałty” celem większego przyrostu naturalnego. Pozornie kobiety są w tym państwie bezpieczne, nikt nie zaczepi i nie skrzywdzi żadnej z nich na ulicy, ale to co dzieje się za zamkniętymi drzwiami to już inna sprawa. Narratorką tej historii jest Freda, która opowiada nam co było przed powstaniem Gileadu, jak zaczęła się jego era oraz jak to państwo funkcjonuje. Freda jest tytułową podręczną, która co miesiąc jest zapładniana przez swojego Komendanta, jednak gdyby jakimś cudem udało jej się zajść w ciąże, a następnie urodzić dziecko to niemal natychmiast zostałoby jej ono odebrane, a jego wychowaniem zajęłaby się Żona, która własnych potomków mieć już nie może. Jest to historia wstrząsająca, zwłaszcza gdy uświadomimy sobie, że nie jest wyssana z palca, ma swoje podłoże historyczne, a także odzwierciedlania w ówczesnej rzeczywistości. Powinna to być pozycja obowiązkowa na liście każdego z nas. Rozważna&Romantyczna

Opinia nie jest potwierdzona zakupem

W moich kręgach 09-05-2020

Czytając tę książkę byłam w szoku, że jakiś kraj może kierować się tak ortodoksyjnymi prawami, które kobiety sprowadzają do roli niewolnic. W Republice Gileadu kobietom zabroniono czytania, pisania, są zdane na łaskę i niełaskę swoich Komendantów i ich żon. Gdy nie uda im zajść w ciążę zostają wymieniane na inne Podręczne. Ich życia znacznie różnią się od tego, czego doświadczyły przed panującym reżimem. Fajnym zabiegiem było opisywanie przez Fredę jej uczuć, a także obecnego i dawnego życia. Nie podobało mi się to, że bohaterka była dla mnie trochę nijaka i za mało wyrazista. W całą historię wczuwałam się dość długo, bo wszystko wydawało mi się niezrozumiałe i za mało przejrzyście wytłumaczone. Zabrakło mi tu dokładniejszego zobrazowania funkcjonowania Republiki Gileadu, co spowodowało, że z początku powieść trochę opornie mi się czytało. Na szczęście z każdą przeczytaną stroną antyutopia w której żyła Freda, coraz bardziej mnie ciekawił, a cała historia obroniła się podejmowanym przez autorkę tematem. Autorka skłoniła mnie do zastanowienia się nad wolnością i prawami kobiet, o które przecież walczymy od wielu lat.

Opinia nie jest potwierdzona zakupem

violaa92 07-05-2020

"Podręczne ubierały się na czerwono na podobieństwo uniformów niemieckich jeńców wojennych w kanadyjskich obozach z okresu drugiej wojny światowej". Podręczne, czyli płodne kobiety wyłapane kiedyś na ulicy, mają jedno zadanie, leżeć co miesiąc pod swoim Komendantem i być przez niego zapładniana. Nie mają prawa nic posiadać, nie mogą czytać, mówić, nie mają żadnych praw, nie mogą niczego. Są niewolnicami. Mają rodzić dzieci, to ich jedyny obowiązek. Tak teraz wygląda nowe życie. "Kolebka życia, zbudowana z kości, a w środku same niebezpieczeństwa, zniekształcone proteiny, złe kryształy jak powyszczerbiane szkło. Kobiety brały lekarstwa, pigułki, mężczyźni opryskiwali drzewa, krowy jadły trawę, a całe to świństwo spływało do rzek. Nie mówiąc już o wybuchach elektrowni atomowych". Niedaleka przyszłość, na świecie rodzi się coraz mniej dzieci, poronienia i wady wrodzone są na porządku dziennym, następuje nowy porządek świata... Wizja autorki jest tak bardzo autentyczna, aż ciary przechodzą. Powieść ponadczasowa, brutalna, przytłaczająca i przerażająca. Poruszyła mnie doszczętnie. Nie trzeba więcej dodawać, to trzeba przeczytać.

Opinia nie jest potwierdzona zakupem