Poezja Tomasza Hrynacza z tomu Dobór dóbr to nieustanne mocowanie się z rozpaczą, której można napluć w twarz jedynie językiem liryki, mową wiersza, buntem zdania, gniewem frazy, oporem słów. Oszczędne, lapidarne miniatury poetyckie autora Dwóch wyjść przekonują czytelnika zapisem doświadczeń, z którego wyziera twarz poety, gotowa do spotkań z odbiorcą. Głos Hrynacza, rozpoznawalny i jedyny w swoim rodzaju, opowiada o samotności i samotnikach, o tęsknocie i goryczy, żałobie p...
To nie spoglądanie w okno świata. To defenestracja, chociaż tym razem – inaczej niż w wypadku swoich poprzednich tomów wierszy – Muszer jak gdyby się wahał. Jest nostalgiczny (gdy powraca do Rzepina, miasta swojego dzieciństwa), bywa również uważny i ostrożny (kiedy myśli o Hanowerze, mieście, które go przyjęło). Niezwykle rzadko – ale jednak – „poniemieckości” zdarza się w tych wierszach być łagodnym przezroczem, na którym rozpina się nieoczekiwany liryzm. Ostatecznie jednak...
Dwujęzyczny tom Abla Murcii OSOBISTA ROZBIÓRKA/ DESGUACE PERSONAL zawiera wybór wierszy z całej dotychczasowej twórczości poety. „Kolekcjoner dyplomowany ulotnych tęsknot, utrapień i radości, wróg abstrakcji, wielbiciel kontemplacji – Abel Murcia wie, że poezja powstaje z cudownej selekcji słów. Zdaje się trzeźwy i małomówny, póki nie dojdzie nas sens tej prostoty. To żar ustawicznego niedosytu, przetwarzanego w marzenia. Ta poezja powstaje z cudownej selekcji snów. Pisze, b...
O Warszawie powiedziano sporo, ale wciąż można odkryć w niej nierozpoznane zakamarki, które ustąpią pod językiem wrażliwego obserwatora. Monika Żórawińska-Gołoś chodzi, patrzy, wygląda przez okno i filtruje przeżywanie, aby za jakiś czas na jego podstawie skonstruować kilka sensualnych wersów. "Pokój z widokiem na Pałac Kultury" to tak naprawdę spojrzenie do wnętrza czułej postaci, która z miłością i ciekawością wstępuje w warszawskie mikroświaty, aby znaleźć w nich długo pos...
Sto lat temu, w rok po zakończeniu pierwszej światowej jatki, trzydziestojednoletni Ungaretti opublikował tom wierszy pod paradoksalnym tytułem „Radość katastrof” („Allegria di naufragi”). Ocalały z okopów Wielkiej Wojny żołnierz włoskiej armii, z urodzenia aleksandryjczyk, z wyboru imigrant w ojczyźnie swoich rodziców, nie był wówczas debiutantem – w 1916 roku opublikował w mikroskopijnym nakładzie „Pogrzebany port” („Il porto sepolto”), zbiór rewelacyjnych poetyckich kadrów...
Historia Polski opowiedziana wierszem - w tym tomiku zawiera niezapomniane teksty: Farfurka królowej Bony, Starościanka i sokolniczek, Opowieść o ślicznej Agnieszce, O Janie Matejce i panu Kajetanie. Poetycka, gawędziarska narracja pełna ciekawych anegdot cudownie oddaje urok minionych czasów.
Elżbieta Wancław-Chłopik – absolwentka filologii polskiej, współpracująca od wielu lat z grupą literacką "Bez kontekstu", aktualnie jako jej przewodnicząca i redaktorka tekstów literackich grupy. Dwukrotna laureatka lubuskiego Turnieju Jednego Wiersza?– od 2013 r. również jego jurorka – oraz aktualna patronka lubuskiego konkursu Miłość niejedno ma imię. Nominowana do nagród Eurydyki 2015 za miłość do poezji. Od dziesięciu lat działająca w wielu sferach środowiska artystyczn...
Marcin Byliński (1985) – absolwent filozofii na Uniwersytecie Gdańskim. Debiutował w 2007 roku opowiadaniem Nasze miejsce w historii w czasopiśmie studenckim Makulatura. W 2009 roku nakładem wydawnictwa Uguisu w Antologii Pieśni Końca wyszło jego opowiadanie Dzisiaj. Wobec braku pomysłu na dalsze milczenie, postanowił je przerwać. Mieszka i pracuje w Pradze.
Mateusz Wojtyna (1993)– pochodzący z Przemyśla staromodny romantyk, marzyciel, kolekcjoner i geek, a na co dzień programista w korporacji. Uwielbia chodzić po górach i biegać po mieście. Zaczytuje się fantastyką, a chwilami filozofią. W poezji: totalny amator, tworzący wyłącznie z pasji, ale znaczy ona dla niego o wiele więcej, niż mógłby sobie wyobrazić jeszcze nie tak dawno temu, czerpiąc z niej ogromną satysfakcję, radość i nade wszystko?– wolność.
Dominika Kubasiak (1995) – prawie ćwierćwieczna, a w ciągłej zmianie. (Z)budowana ze słów usłyszanych, przeczytanych i dotkniętych gdzieś pomiędzy rodzinnym Lubinem, wyzywającym Wrocławiem, beztroskim Cork. Wypisuje się w sieci już od kilku lat (kobiecypunktpisania.wordpress.com) tylko po to, żeby doświadczenia zapisywały ją na nowo. Wciąż wraca myślami do zajęć na kierunku Kultura i praktyka tekstu: twórcze pisanie i edytorstwo, bo to właśnie środowisko filologiczne Uniwersy...
Świat przedstawiony w Między monsunami to świat zagrożony poczuciem nieuchronnej utraty. „Opowiedz mi o śmierci zamiast o miłości” – prosi bohaterka jednego z wierszy Anny Piwkowskiej. Odchodzą więc zwierzęta, zamierają przyjaźnie, z życia znikają najbliżsi. Ale nie jest to powód do rozpaczy, w życiu nie ma miejsca na pustkę. Natura – która jest życiem – wypełnia luki, które powstały po tym, co się skończyło, umarło. Jest wiecznym ruchem, obiegiem materii, cyrkulacją ducha. ...
Próba opisania w kilku słowach człowieczego wszechświata to praca poety. Uśmiech i smutek, zachwyt i życie, dusz i myśli żałobne. Gniew- harvesteriada. Wiersze z puszczy wstrząsające. Wspomnienie przyjaciela i w niebo wziętego. Po trzykrotnej lekturze tego tomiku pozostają we mnie ślady aromatycznego spotkania z pięknem. I co za rysunki. Staszek Sojka Piotr Romanowski, ur. 1963 w Warszawie, w 1982 przeprowadziła się na warmińską wieś. Prezes Stowarzyszenia Ekologiczno-Artys...
"Nekrotrip" to katabaza po rebrandingu, dziś już tylko hasło w krzyżówkach, oferująca śmierć, jako spektakl, do oglądania przez cudze oczy. W to miku pod tym tytułem Piotr Jemioło, orfejski kinofil i amator slasherów, powołuje do życia nowy gatunek wiersza: mondo poems. Fascynacja tym, co chore, schyłkowe, okrutne? Raczej skimming wyjałowionych języków kultury, tropienie "kłamliwych partykuł" w świecie, w którym objawienia nie będzie, bo "epifanie spaliły się w słońcu". Tu pi...
Osiemdziesiąt lat po zakończeniu wojny domowej Hiszpania wciąż nie wie, co zrobić z ciałami ofiar. Musiało minąć ćwierć wieku od śmierci generała Francisco Franco, by rodziny odważyły się szukać swoich zamordowanych bliskich. Szukają ich nadal: w przydrożnych rowach, zasypanych studniach, na polach, w płytkich zbiorowych grobach. W ciągu ostatnich kilkunastu lat hiszpańskie organizacje pozarządowe otwarły siedemset czterdzieści anonimowych mogił. Ekshumowały ponad dziewięć ty...
Nieskończoność – zbiór poetyckich wrażeń, od których nie sposób się oderwać. Na co dzień. Dla każdego z nas. Nie sposób oprzeć się refleksjom autorki. Ukazują bowiem kulturę literacką i oczytanie, szeroki krąg zainteresowań, wrażliwość na sprawy ludzkie i kwestie metafizyczne. prof. Magdalena Saganiak Joanna Łężak-Szempruch, urodzona 2 marca 1991 w Warszawie. Zainteresowania: literatura współczesna, estetyka, filozofia klasyczna, polityka gospodarcza, geopolityka, pasjonat...
Książka kontynuuje – realizowaną już w trylogii "Powinni się nie urodzić" – strategię prowadzenia poetyckiego notatnika o sytuacjach granicznych i skrajnych w duchu "Obrazów mimo wszystko" Didi-Hubermana i "Umarłych ze Spoon River" Edgara Lee Mastersa. Kwiatkowski przenosi czytelników z terenu historii na obszar tragedii domowej i pytań o antynatalizm. W minimalistycznych tekstach można usłyszeć głosy ofiar eugeniki, projektu T4, tragicznych rozbitków "Shoah" Claude’a Lanzman...
"Mokre rzęsy dziewcząt" to historia, która sprytnie łączy w sobie potencjał gromkich wzruszeń i dekonstrukcji miłosnego pola gry. Maciej Adamczyk gra na słowach tak, jakby po gęstych rzęsach przejeżdżał smyczkiem namoczonym w żywicy. To nie 99 problemów, ale 99 stron, a każda z nich to harda emocjonalna przeprawa dla wymagającego czytelnika.
Nie wszystkie znaki dają się odczytać i zrozumieć – zwłaszcza te przynoszone przez myszy, koty, jeże, ćmy i opadające płatki kwiatów. No i przez inne okruchy rzeczywistości. Już samo zauważenie tych znaków jest dużą sztuką. Można się tylko domyślać, że wymaga ona osobliwego skupienia i bolesnej czasem samotności w chatce z pękniętą szybką. Robert je zauważa. Więcej nawet – idąc tropem dawnych poetów Dalekiego Wschodu, nauczył się je zapisywać. Dzięki temu czytelnicy jego tane...
Kategoria „Poezja / Dramat” zawiera utwory reprezentujące dwa rodzaje literackie. Poezja to dosyć wieloznaczny termin wywodzący się ze starożytnej Grecji. Kiedyś oznaczał ogół wszystkich dzieł literatury pięknej, obecnie za poezję uważa się wszystkie utwory pisane mową wiązaną, czyli wierszem. Dramat z kolei uznawany jest za rodzaj sztuki z pogranicza teatru i literatury, dziełem literackim jest tylko i wyłącznie w warstwie słownej – sama realizacja teatralnego widowiska jest zaliczana do szeroko pojętych sztuk teatru. W kategorii „Poezja / Dramat” znajdują się więc utwory cenionych twórców, które tworzą kanon literatury zarówno polskiej, jak i światowej. Możemy tu znaleźć poezje najwybitniejszych poetów polskich, takich jak Zbigniew Herbert, Wisława Szymborska, Czesław Miłosz czy Krzysztof Kamil Baczyński, ale także zagranicznych, jak na przykład Francesco Petrarca, Giovanni Boccaccio czy Edgar Allan Poe. Odnaleźć tu również możemy tomy poezji „Lucyfer zwycięża” Ilony Witkowskiej oraz „Zimna książka” Marty Podgórnik nominowane do Nagrody im. Wisławy Szymborskiej, a także zachwycającą poezję Rupi Kaur zebraną w zbiorach „Mleko i miód. Milk and Honey” oraz „Słońce i jej kwiaty. The Sun and Her Flowers”. Pierwsza z publikacji kanadyjsko-hinduskiej poetki to przetłumaczony na ponad 30 języków bestseller opowiadający o kobiecości, miłości, przemocy oraz stracie. Drugi zbiór Rupi Kaur skupiony jest przede wszystkim na samoświadomości i dojrzewaniu. Czytelnicy zainteresowani dramatami odnajdą tutaj klasyki literatury polskiej, jak „Balladyna” Juliusza Słowackiego, „Zemsta” Aleksandra Fredry, „Wesele” Stanisława Wyspiańskiego, oraz zagranicznej, czyli takie pozycje jak „Makbet” Williama Szekspira, „Świętoszek” Moliera czy „Król Edyp” Sofoklesa. W księgarni internetowej Woblink.com znajdują się również takie utwory jak „Małe zbrodnie małżeńskie” Érica-Emmanuela Schmitta, czyli opowieść o związku dwojga kochających się niegdyś ludzi, „Czarownice z Salem” Arthura Millera czy „Narty Ojca Świętego” Jerzego Pilcha.
