Howard Phillips Lovecraft (1890-1937)
Twe migotliwe światła co noc widzę, / Choć przestrzeń i czas między nami; / Bo tyś mą duszą, moje ty Providence, / I zawsze przy mnie zostaniesz!
Wybór poetyckich tekstów (w wiekszości grozy) słynnego pisarza literatury grozy, autora "Zewu Cthulhu" w przekładzie Doroty Tukaj (autorki przekladu "Poezji" Branwella Bronte)
Bliska autorowi forma poematu powraca w pełnym rozkwicie. Poetycka kamera, przesuwając się stołecznymi ulicami, rejestruje nieubłagalną pracę czasu, splata ze sobą wzniosłość, wzruszenie i kicz, utrwala na taśmie kadry, które nie zmieściły się w kanonicznych scenariuszach. Jak pisze sam autor: „To jest piosenka na zimę, to jest piosenka na nieszczęśliwą miłość, to jest piosenka niosąca się w środku nocy przez grudniową Warszawę. Czarna płyta, na kościach, ale o sercu”.
Rozdroże myśli w słowach i obrazach to zbiór poezji wpisujący się w nurt liryki osobistej. Większość zawartych w tomiku wierszy ma charakter niezwykle kameralny, a wręcz intymny. Autorka skupia się na swoich przeżyciach wewnętrznych, odwołując się do towarzyszących jej emocji, myśli i uczuć. Niezwykle precyzyjnie oddaje nastrój chwili: nostalgię, szczęście, tęsknotę. Autorka za pomocą zwięzłego i przystępnego języka jest w stanie wyrazić swoje głębokie przemyślenia na temat z...
Drohobycz to nowy tom wierszy znanego w Polsce ukraińskiego poety Serhija Żadana. Jest to również miasto dobrze znane każdemu czytelnikowi w Polsce – to w nim urodził się Bruno Schulz. Autor tomu we wstępie tak oddaje aurę tego wyjątkowego miejsca: „Natomiast Drohobycz… Drohobycz to miasto, które było miastem, kiedy miast prawie nie było. Ma ono miejską zabudowę. Czyli chaotyczną i nieuporządkowaną. Czyli najwygodniejszą dla mieszkańców. Czyli taką, która pozwala zabłądzić mi...
Charles Bukowski w nowym wydaniu! Z obłędu odsiać słowo, wers, drogę to zbiór nowych wierszy, do tej pory niepublikowanych, przygotowanych do druku przez poetę, choć wydanych w 2003 roku, a więc już po śmierci autora. Wydawać by się mogło, że Bukowski to mizogin i twardziel, jednak bohater jego wierszy ujawnia stany ducha nielicujące z emocjonalnością macho - obezwładniającą bezradność, smutek na granicy rozpaczy, nieprzezwyciężone poczucie osamotnienia i bankructwa - a pod m...
Poezja Elizy Segiet daję nadzieję i utrwala fabułę jej życia, rozkłada się na płaszczyźnie rozpostartej między fascynacją a rozczarowaniem. I to jest największa siła jej wierszy, bowiem nadzieja ma kolor szminki na szklance, a rozczarowanie pozbawione jest poczucia rzeczywistości. Poezja dla niej jest tą cudowną możliwością mówienia prawdy o momentach bycia, wędrowania i przechodzenia stopniowo na drugą stronę życia tam, gdzie każdy z nas ma swoje miejsce i gdzie odrodzimy si...
Zamiast frezji są srezje. Ten przewrotny, zaskakujący, kontaminacyjny tytuł oddaje atmosferę tej poezji. To z dystansu i z przekorą komentowane uczucie do adresata westchnień i zachwytów. Przeważają krótkie miniatury, czasem jakieś drobiazgi, które mają w sobie coś z intymnego dziennika. Zdarzają się też piękne metafory, subtelne i delikatne. Wiersze o niespełnionej miłości.
"Kontury Sławomira Kuźnickiego to tom poetycki, który śni o smutku. Jego wewnętrzna moc podpowiada, że opisy, metafory, język emocji zawartych na kartach książki opolskiego poety i anglisty są niebywale przejmujące i wbijające się w krwiobieg czytelniczych rozmyślań. Frazy cechuje powściągliwość, lapidarność, jakby w tych lirycznych miniaturach zamknięto cały skondensowany gniew na ciemne strony rzeczywistości. Ten bunt to skok przeciw martwym dniom i nocom w martwych miastac...
Próbując zdefiniować, czy też przyporządkować poezję Hatifa do jakiejkolwiek kategorii (co i tak mi się nie udało, ale to taka przypadłość literaturoznawcy), przypomniałem sobie znaną opinię Juliana Przybosia, że „poezja to jedność wizji skondensowana w maksimum aluzji wyobrażeniowych i minimum słów". Chociaż, rzecz jasna, absurdem jest włączanie Janabiego do nurtu awangardy, to definicja powyższa wydała mi się niezwykle adekwatna do dzieła, które jest przedmiotem niniejszyc...
„Najlepsze, co poeta może powiedzieć, jest w jego poezji.” Roberto Juarroz tworzył poezję „pionową”, po prostu. Pisał bez przerwy, notował swoje utwory z góry na dół na niezliczonych karteluszkach, od których puchły jego kieszenie i teczki z materiałami na kolejne tomiki. Ale próżno doszukiwać się na przestrzeni lat jakiejkolwiek ewolucji w tym pisaniu. Zresztą, kolejne wydania Poezji pionowej nie prezentują wierszy w porządku chronologicznym, zgodnie z latami powstawania: pr...
Branwell Brontë (1817-1848) - brat trzech słynniejszych od niego sióstr. Ale to jego poezje urzekają językiem i klimatem "Wichrowych Wzgórz". Wybór wierszy i poematów w przekładzie Doroty Tukaj, w układzie i ze wstępem Eryka Ostrowskiego, znawcy tej epoki i twórczości rodzeństwa. Samotny stoję, pochylam się – słychać, / Jak dziki podmuch przeraźliwie wzdycha; / Jak hen, daleko, z lamentem żałosnym / Nad siwą skałą chyli gęste wrzosy, / Potem się wznosi w jesionowym gaju, / P...
"Sekwencja z Widmowa" Rzeźnia lub szczalnia, dwa tylko ruchy dźwigarem w klatce pełnej zatopionych precjozów, ale huczy i obojętnie fuka, gdy kończy się przebieg szczękowego mechanizmu, zeskok w ramiona tego, który kocha bez względu na porę, bez zasad dób, biegniesz na macanego w olej upalnej nocy, przysiadasz w kąciku relaksu i masz zaniemówione oczy, z którymi nie wiesz co zrobić, na nic nie patrzeć, Widmowo, ale to tam właśnie lokuje się moment zawahania, w którym go odna...
Przeważają krótkie formy, miniatury z zaskakującymi puentami, zdarzają się również zdania mądrościowe. Liryka subtelna, pejzażowa, z filozoficznym przesłaniem, nawet tam, gdzie dominuje uczuciowe wyznanie, czy deklaracja miłości. Prostota, starannie dobrane słownictwo, i ten udzielający się czytelnikowi urok, wzruszenie i niepowtarzalny nastrój z przyrodą w tle.
Klasyczna, zrytmizowana fraza, tradycyjny podział na strofy, od czterowersów po dystychy, piękne metafory, nawet te, których źródłem jest leśmianowskie fantazjotwórstwo. Ziętek jest zaskakująco odkrywczy i sugestywny, bez względu na to czy jest to erotyk czy filozoficzne poszukiwanie osobliwości Wszechświata. Mądra, intelektualna poezja ale równocześnie uczuciowa. To swoiste „splątanie” jest w tym tomiku wszechobecne.
Wraz ze zbiorem "Portret z wilczą jagodą" czytelnicy otrzymują przegląd poszukiwań artystycznych Krystyny Wrońskiej - od debiutu po wiersze najnowsze. Tematy i poetyki, a także punkty widzenia i tonacje emocjonalne ulegały zmianie. Dla podkreślenia spójności zapisanych poetyckich epizodów swe wypowiedzi autorka układa w cykle (...). Odczytujemy zatem sekwencje wierszy modlitewnych, medytacyjnych, miłosnych, elegijnych, żałobnych. Wskazać należy okolicznościowe pacierze odmawi...
Aleksandra Wrona- ur. 28.12.1991 r., pochodzi z Tychowa, mieszka w Gdańsku, absolwentka I LO im. Stanisława Dubois w Koszalinie, aktualnie studentka V roku Psychologii na Uniwersytecie Gdańskim.. Nagradzana i wyróżniana w wielu konkursach poetyckich, romansuje też z formami prozatorskimi. Stypendystka Miasta Gdańska w dziedzinie kultury, uczestniczka programu NCK "Kurs na Kulturę" (odbyty staż w Instytucie Kultury Miejskiej). "falochroń" to jej książkowy debiut...
Nieznany za życia, doceniony po śmierci, współcześnie uważany za jednego z najważniejszych i najbardziej inspirujących nowogreckich poetów. Konstandinos Kawafis skrupulatnie przestrzegał podziału swoich utworów: na przeznaczone do publikacji, niepublikowane i odrzucone. Zostawił po sobie ledwie 256 wierszy, z których 154 składają się na doskonałe, niewydane za życia opus magnum. „Kanon. 154 wiersze” to właśnie to dzieło. Jak pisze Adam Zagajewski, w poezję Kawafisa wpisane...
„Życiowa układanka” to kolejny tom poetycki Anny Wirowskiej, po „Pokorze i Pysze” (2013) i świetnie przyjętej „Kobiecie, Matce, Żonie” (2012). O czym jest „Życiowa układanka?”. To opowieść o nas, zapętlonych w codziennym kieracie, w ciągłej pogodni za tym, co niedoścignione. Głęboka, nieco melancholijna poezja, która zmusza do refleksji nad własnym życiem. Anna Wirowska – ur. w 1957 r., mieszka w Żyrardowie. Dotychczas opublikowała dwa tomy poetyckie „Kobieta, Matka, Żona” (...
Wiersze zebrane w tym tomie pochodzą z lat 1948-1962. Zapomniane przez wszystkich, długo czekały na swój debiut. Niektóre do roku 1980, inne nawet do 2007, kiedy to ukazało się pierwsze wydanie Wierszy z szuflady. Utwory te, tak odmienne od późniejszych wierszy ks. Twardowskiego, są rodzajem pamiętnika literackiego. Autor zamknął w nich doświadczenia pierwszych lat swego kapłaństwa: obserwacje, wzruszenia, samotność, niepokój związany z rozpędzającym się właśnie rozwojem tech...
Robert Janowski - piosenkarz, poeta, aktor, prezenter telewizyjny. Szerokiej publiczności znany jest przede wszystkim z teleturnieju "Jaka to melodia?", który prowadzi od 1997 roku. Ogromną popularność zdobył już w latach 90-tych główną rolą graną w musicalu Metro, z którą wystąpił także na Broadwayu. Na koncie Artysty są cztery wydane wcześniej tomiki wierszy, a także dyskografia, na którą składa się pięć tytułów płytowych, gdzie jest wykonawcą, także wielokrotnie autorem te...
Wybór wierszy najsłynniejszego, obok Krzysztofa Kamila Baczyńskiego, poety z pokolenie Kolumbów.
Niewiele wiem jak ty zapewne: /
idziemy razem patrząc czujnie: /
ty - na gwiaździstym, prostym niebie /
szukasz płomienia i mnie w łunie, /
ja - odwrócony - serce pełne /
miłości smutnej niosę jak /
żołnierz mogiłę pod swym hełmem /
niesie przez czas.
Tadeusz Gajcy
(1922-1944)
Na niniejszy zbiór składają się utwory zawarte pierwotnie w tomach: "Wiersze staroświeckie" (wydany w Londynie w roku 1971) oraz "Kalendarz" (wydany w Londynie w roku 1990 – pierwotnie zamieszczony w tomie "Im dalej w las", Londyn 1963). "Wiersze staroświeckie" są ostatnim zbiorem poezji wydanym za życia autora – ukazały się rok przed jego śmiercią. Należący do nich cykl "Zodiak wróżebny" łączy się tematycznie z utworami tworzącymi tom "Kalendarz".
Książka jest dokumentem piśmienniczym, obszernym zazwyczaj zapisem wszelkiej ludzkiej myśli. Występuje w postaci wielostronicowej publikacji o określonej liczbie stron i trwałym charakterze.
Postać dzisiejszej książki drukowanej ma formę kodeksu będącego zbiorem kartek połączonych grzbietem. Taki sposób utrwalania zapisu w momencie upowszechnienia pergaminu zastąpił wcześniejszą formę dokumentu piśmienniczego, jakim był zwój.
Według definicji Słownika języka polskiego PWN książka jest złożonym oraz oprawionym arkuszem papieru zadrukowanym tekstem o charakterze literackim, użytkowym bądź naukowym. Jednak współcześnie definicja ta powinna zostać poszerzona o książki elektroniczne będące cyfrowym odpowiednikiem tych drukowanych. Do książek elektronicznych zaliczane są zarówno ebooki, jak i audiobooki. Treść utrwaloną w formie elektronicznej można odczytać za pomocą odpowiedniego oprogramowania na laptopach, tabletach, smartfonach, a przede wszystkim na przeznaczonych do tego celu czytnikach.
E-książki odgrywają bardzo dużą rolę. Podjęty jakiś czas temu proces digitalizacji książek umożliwia dostęp do światowych zasobów wiedzy znacznie większej liczbie osób. Zbiory ksiąg to niepodważalne światowe dziedzictwo kultury, jednak ze względu na ograniczoną możliwość szybkiego dostępu do przechowywanych w księgozbiorach publikacji, a także brak możliwości jakiegokolwiek dostępu do dzieł o znacznej wartości historycznej proces digitalizacji daje szansę na udostępnianie światowych dzieł szerokiej masie odbiorców.
Okładka to wszystko, co zostało od zewnątrz trwale złączone ze znajdującym się w środku wkładem. Składa się z przedniej i tylnej okładziny (potocznie zwanej okładką), a także z grzbietu okładki. To właśnie okładka definiuje i określa ostateczny wygląd książki, gdyż determinuje między innymi sposób, w jaki łączą się ze sobą wszystkie kartki i jaka jest wewnętrzna budowa książki. Oprawy mogą być miękkie, twarde czy też zintegrowane – różnią się przede wszystkim wielkością, wagą, wytrzymałością oraz ceną. Przykładowo książki w twardej oprawie są większe, cięższe, bardziej wytrzymałe i droższe od tych w miękkiej.
Kategoria „Poezja / Dramat” zawiera utwory reprezentujące dwa rodzaje literackie. Poezja to dosyć wieloznaczny termin wywodzący się ze starożytnej Grecji. Kiedyś oznaczał ogół wszystkich dzieł literatury pięknej, obecnie za poezję uważa się wszystkie utwory pisane mową wiązaną, czyli wierszem. Dramat z kolei uznawany jest za rodzaj sztuki z pogranicza teatru i literatury, dziełem literackim jest tylko i wyłącznie w warstwie słownej – sama realizacja teatralnego widowiska jest zaliczana do szeroko pojętych sztuk teatru. W kategorii „Poezja / Dramat” znajdują się więc utwory cenionych twórców, które tworzą kanon literatury zarówno polskiej, jak i światowej. Możemy tu znaleźć poezje najwybitniejszych poetów polskich, takich jak Zbigniew Herbert, Wisława Szymborska, Czesław Miłosz czy Krzysztof Kamil Baczyński, ale także zagranicznych, jak na przykład Francesco Petrarca, Giovanni Boccaccio czy Edgar Allan Poe. Odnaleźć tu również możemy tomy poezji „Lucyfer zwycięża” Ilony Witkowskiej oraz „Zimna książka” Marty Podgórnik nominowane do Nagrody im. Wisławy Szymborskiej, a także zachwycającą poezję Rupi Kaur zebraną w zbiorach „Mleko i miód. Milk and Honey” oraz „Słońce i jej kwiaty. The Sun and Her Flowers”. Pierwsza z publikacji kanadyjsko-hinduskiej poetki to przetłumaczony na ponad 30 języków bestseller opowiadający o kobiecości, miłości, przemocy oraz stracie. Drugi zbiór Rupi Kaur skupiony jest przede wszystkim na samoświadomości i dojrzewaniu. Czytelnicy zainteresowani dramatami odnajdą tutaj klasyki literatury polskiej, jak „Balladyna” Juliusza Słowackiego, „Zemsta” Aleksandra Fredry, „Wesele” Stanisława Wyspiańskiego, oraz zagranicznej, czyli takie pozycje jak „Makbet” Williama Szekspira, „Świętoszek” Moliera czy „Król Edyp” Sofoklesa. W księgarni internetowej Woblink.com znajdują się również takie utwory jak „Małe zbrodnie małżeńskie” Érica-Emmanuela Schmitta, czyli opowieść o związku dwojga kochających się niegdyś ludzi, „Czarownice z Salem” Arthura Millera czy „Narty Ojca Świętego” Jerzego Pilcha.
