Opis treści
Późnym latem 991 roku wojska niemieckie i polskie pojawiły się pod Brenną (Brandenburgiem), grodem słowiańskim, usytuowanym w południowej części ówczesnej Słowiańszczyzny połabskiej. Zasadniczym celem przyświecającym obu armiom w podjęciu wyprawy w te strony było opanowanie wspomnianego obiektu. Na temat omawianych wydarzeń zachowała się bardzo skromna ilość informacji źródłowych. W zasadzie jedynym przekazem odnotowującym trwanie walk o Brennę w 991 roku są roczniki hildesheimskie. O wzmiankowanych zmaganiach wojennych poskąpiły informacji pozostałe ówczesne źródła niemieckie, na ogół dobrze poinformowane o ważniejszych epizodach z dziejów kontaktów niemiecko-słowiańskich. Polskie dziejopisarstwo w tym czasie dopiero się kształtowało, nie dziwi więc, że żaden ze skrybów piastowskich nie zarejestrował faktu ledwo dostrzeżonego przez znacznie lepiej rozwiniętą historiografię niemiecką.
Dość uboga podstawa źródłowa sprawiła, że badacze mieli dotychczas na temat wyprawy niemiecko-polskiej z 991 roku bardzo mało do powiedzenia. Wiele kwestii z nią związanych w dalszym ciągu pozostaje niejasnych. Uwaga ta dotyczy szczególnie udziału posiłków polskich Mieszka I, który zdecydował się wówczas przybyć z pomocą Niemcom. Ostatnia z zasygnalizowanych spraw stała się przedmiotem rozważań w niniejszym tekście...
Mariusz Samp, doktor nauk humanistycznych w zakresie historii. Jest założycielem portalu „Przez wieki”. W kręgu jego zainteresowań znajdują się historia średniowiecza i historia wojskowości. Opublikował kilka książek. Ostatnio wydał w wydawnictwie Lira „Kazimierz Odnowiciel. Roztropny polityk, zwycięski wódz” oraz „Bolesław Chrobry. Król Polski, przyjaciel i wróg cesarzy”. W marcu 2022 roku światło dzienne ujrzy kolejna jego książka: „1031. Pierwszy rozbiór Polski”.
