Opis treści
Badania zaprezentowane w książce Spójność ekonomiczno-społeczna krajów Grupy Wyszehradzkiej dowiodły, że mimo podjętych wysiłków przez te kraje w obszarze zapewnienia społeczno-ekonomicznej spójności zauważa się ich relatywnie małą skuteczność. Pozwala to na wyciągnięcie pesymistycznego wniosku, że wyznaczone cele unijnej polityki spójności nie zostaną zrealizowane w najbliższej przyszłości. Wyniki tych badań potwierdziły również występowanie przestrzennego zróżnicowania poziomu rozwoju społeczno-ekonomicznego zarówno w ramach Grupy, jak i między nią a krajami „starej” Unii Europejskiej. Chociaż celem polityki spójności jest działanie na rzecz „Europy jednej prędkości”, bez podziału na zasobną większość i marginalizowaną mniejszość, rzeczywistość pokazuje, że jest inaczej. Pogłębiające się różnice w poziomie rozwoju społeczno-gospodarczego między poszczególnymi państwami członkowskimi Unii Europejskiej, w tym także krajami Grupy Wyszehradzkiej, są istotnym czynnikiem zagrażającym efektywnemu rozwojowi procesów spójności.
