Książka przypomina mapę usianą archipelagiem miejsc, siatka połączeń, arterii, na podobieństwo krwiobiegu.
Wszędzie gdzie jesteśmy, choćby w wyobraźni, toczy się nasza historia.
Odchodząc, opuszczając znajome miejsca, przychodzimy w inne. I pozwalamy, by opowieść toczyła się dalej.
Szymon Kantorski
Grześ ma kilka lat, jest cherlawym okularnikiem, prymusem z zadatkami na geniusza. Wychowuje go samotna matka, ojciec zniknął, kiedy Grześ miał trzy lata. Związek Grzesia z matką jest silny i w trakcie powieści tylko rośnie. Są ubodzy. W trakcie wakacji dosłownie eksploduje uczucie pomiędzy Grzesiem, a dziewczyną jego przyjaciela o gejowskich skłonnościach. Uczucie jest niezwykle zmysłowe. Paradoksalnie Karolina (aka Mrówka) nie chce wiązać się z Grzesiem – to uczucie ma ...
Grześ ma kilka lat, jest cherlawym okularnikiem, prymusem z zadatkami na geniusza. Wychowuje go samotna matka, ojciec zniknął, kiedy Grześ miał trzy lata. Związek Grzesia z matką jest silny i w trakcie powieści tylko rośnie. Są ubodzy. W trakcie wakacji dosłownie eksploduje uczucie pomiędzy Grzesiem, a dziewczyną jego przyjaciela o gejowskich skłonnościach. Uczucie jest niezwykle zmysłowe. Paradoksalnie Karolina (aka Mrówka) nie chce wiązać się z Grzesiem – to uczucie ma ...
Tom wierszy Zygmunta Dekierta można porównać do spacerowania po czerwcowym ogrodzie w porze zmroku, kiedy tu i ówdzie pojawiają się świetliki. Nasza uwaga skupia się wtedy na nich, cała reszta pozostaje w cieniu. Podobnie i tutaj metafory są wyraziste, że nieomal dystansują wersy, pośród których świecą. Specyficzny język, pełen skrótów, niedopowiedzeń, podbarwiony, tajemniczy, czasem prowokująco oszczędny. Swoje refleksje zamyka Poeta w krótkiej formie. Nie tylko z zaintereso...
„14 stacji”. Ona Jest piękną blondynką, on przystojnym, szarmanckim mężczyzną. Ona i On nie widzieli się siedem lat. Stacja w Krakowie. Na peronie stoi pociąg do Poznania. Kobieta chce wsiąść do pociągu, stoi przy ostatnim wagonie, tyłem do mężczyzny. On jej nie poznaje, no bo jak? Pomaga jej wnieść walizkę. Ona się odwraca żeby podziękować i na jej ustach zamiera podziękowanie. Wsiada do pociągu. Mężczyzna kupuje bilet do Poznania u kierownika pociągu. Idzie do wagonu pierws...
"Recytacje tatrzańskie" emanują zachwytem! Zachwyt dla piękna, dla urody świata, jaka objawia się zafascynowanym oczom, jest tu nad wyraz czytelny.
Czytelnik ma przed sobą wybór utworów, które są pochwałą patrzenia, bycia, obecności, uważności; pieśnią pochwalną cudu - w tym wypadku cudu natury.
To nie był jeden lot, ale co najmniej jeden w imię Boga, jak nowoczesna krucjata. Krzysztof, Amelia i Rafał – trójkąt zawarty między namiętnością i dyskursem filozoficznym, dwaj mężczyźni po przejściach i kobieta z przeszłością. On, seryjny monogamista, pilot, sternik, właściciel porsche, lekarz. Świetnie całuje. Rozważa: zabić się, czy napisać powieść? Ona, kobieta-narkotyk, współczesna Joanna d’Arc, smakuje pomarańczą. I ten trzeci – jak ojciec de Bricassart. Słowem: wyraf...
