Czy możliwe jest napisanie powieści, która trzymałaby się, jak marzył Flaubert, „sama z siebie, dzięki wewnętrznej sile stylu, tak, jak Ziemia trzyma się w powietrzu bez żadnej podpory”? Czy byłaby to powieść naturalna czyli taka, która nazywa to, co widzialne, samą oczywistość rzeczy? Młody pisarz, który zmaga się z rozpadem swojego małżeństwa próbuje desperackiej strategii emocjonalnego przetrwania – daje głos sytuacjom, wspomnieniom i ideom. Wszystkie one uparcie krążą wo...
Co dla Krzysztofa Czyżewskiego oznacza „praktykowanie idei”? Jeśli ideą jest współistnienie, a praktyką – komunikacja, to współtworzone przez niego sejneńskie „Pogranicze” jest warsztatem porozumienia – gdzie szuka się środków wyrazu, dociera do głębokich pokładów pamięci, odkrywa archiwa, komunikuje się z Innym. W tym sensie Małe centrum świata jest przewodnikiem po praktykach pogranicznego współistnienia. Pisanie o dialogu kultur w czasach Brexitu jest obarczone zwiększony...
Bibliografia niniejsza rejestruje w części podmiotowej druki zwarte, tj. książki napisane przez Jerzego Ficowskiego, przez niego przełożone lub opracowane i podane do druku. Pominięto jedynie niewielkie objętościowo wydania pojedynczych wierszy lub piosenek wraz z nutami, przeznaczone dla celów estradowych. Nie rejestrowano publikacji niesamoistnych autora, tj. zamieszczonych w czasopismach lub książkach zbiorowych utworów, artykułów, przekładów i prac edytorskich. Uwzględnio...
Mileta Prodanović, z wykształcenia malarz i architekt, z powołania także pisarz i publicysta, podróżując po Śródziemnomorzu, niekiedy zapuszczając się dalej, spogląda na świat z wrażliwością, która może być odkrywcza nawet dla znawców kultury regionu. Zatrzymuje wzrok na samotnie ogrodzonej oliwce, rzeźbie anonimowej postaci wtopionej w stary budynek, nietypowych wotach, odbiegających od kanonu szczegółach malarstwa, pustej ramie do obrazu w Sejnach, fragmentach architektury ...
Poezję Nijole Miliauskaite traktowała jako coś intymnego. Wiersze pisane przy kuchennym stole są osobliwe: to zwierzenia na kartkach dziennika, autentyczne obserwacje i przeżycia. Badacze zwracają uwagę na autobiografizm tej poezji, który jest bardzo czytelny, mimo że osoba pisząca usiłuje przykryć tekst dłonią. Intymny akt twórczy wrażliwej osoby odsłania kulisy świata codziennego, zamkniętego i osobistego. Jest również On – jego niewidzialne oko wciąż ją obserwuje – ten co ...
ŚCIEŻKA POGRANICZA jest zbiorem przemyśleń i refleksji zebranych w podróżnym notesie Krzysztofa Czyżewskiego podczas podróży po amerykańskim stanie Oregon wiosną 2001 roku, zamkniętych w czterech rozdziałach; Ścieżka, Kamień Graniczny, Pogranicze i Miejsce. Dwujęzyczna publikacja, wydana nakładem Pogranicza to poetycka wyprawa w świat rozważań o dzisiejszym świecie, kulturze i granicach pomiędzy tym, co odrębne a tym co nas spaja. O pograniczu - tym metaforycznym, i tym pra...
Sprawiedliwi łamed wownicy i desygnowany spośród nich na Mesjasza młynarz Benia, chasydzki nosiwoda Symcha Płachte i Gimpel Filozof, polscy panowie Wróblewski i Lubomirski, uciekająca z domu i błąkająca się w poszukiwaniu Boga córka Lubomirskiego, lichwiarz Lewi Patasznik i jego przepełniona Boską Obecnością córka Lea, białoruski pobożny chłop Kirył, kabalistyczni Lilit i Samael, Archanioł Michał, wreszcie Chrystus ubogich i skruszonych w sercu, zstępujący z krzyża – wszyscy ...
Fenomen światowej kariery Sándora Máraiego jest zjawiskiem jedynym w swym rodzaju. Oto na przełomie stuleci, w ciągu zaledwie dekady, z pisarza zupełnie nieznanego szerszym kręgom publiczności literackiej, zapoznanego w kraju ojczystym, stał się powszechnie uznanym klasykiem literatury europejskiej i zarazem twórcą budzącym najżywsze zainteresowanie czytelników. Jego poezja jest raczej dramatem racji moralnych i rozpoznań intelektualnych aniżeli swobodną grą wyobraźni (pewne ...
Studium historyczne trzech społeczności: polskiej, żydowskiej i ukraińskiej, żyjących w Brzeżanach (dzisiejsza w Ukraina) w latach 1919-1945, pokazane przez pryzmat wspomnień autora, profesora Uniwersytetu Ben-Gurion w Izraelu, urodzonego w Brzeżanach. Książka w unikalny sposób łączy materiał faktograficzny z wywiadami przeprowadzonymi z dawnymi i dzisiejszymi mieszkańcami galicyjskiego miasteczka.
Bogato ilustrowana fotografiami archiwalnymi i współczesnymi.
Przed ośmioma laty, kiedy „Pogranicze" w Sejnach nadało mi tytuł „Człowieka pogranicza", zadbano także o to, bym mógł spędzić lato na Sejneńszczyźnie, tuż przy litewskiej granicy. Ziemia Sejneńska, którą zamieszkuje, obok Polaków, co najmniej kilka tysięcy litewskich autochtonów, powiązana jest licznymi nićmi z Litwą - prawdę mówiąc, jest jakby jej przedłużeniem. To nie przypadek, że właśnie tu, wśród tutejszych wzgórz i jezior, Andrzej Wajda kręcił Pana Tadeusza. Jak wszyscy...
Niezwykłe dzieje chłopki Leny Grigoleit, "pruskiej Litwinki", jak nazywano ją i jej rodaków nad Niemnem, gdzie Lena spędziła całe swoje życie. Urodziła się w rodzinie pochodzenia niemieckiego i mieszkała nad Niemnem przeszło osiemdziesiąt lat, z wyjątkiem wywózki na Sybir, bo i to jej nie ominęło. Wyszła za mąż za Litwina i miała z nim dwie córki, które uczyła niemieckiego, by tak jak ona były dwujęzyczne. Wraz z innymi mieszkańcami tych okolic, Niemcami i Litwinami, przeżyła...
Dużo myślałem o tym, jak potoczyłyby się moje losy, gdyby mój ojciec nie zginął w gułagu. Prawdopodobnie wyjechalibyśmy z Estonii pod koniec wojny z ciągnącymi na Zachód dziesiątkami tysięcy uciekinierów albo setkami tysięcy Polaków opuszczających po wojnie tereny Związku Radzieckiego, by osiedlić się w zachodniej Polsce, na byłych terenach niemieckich.
Jaan Kaplinski
Powieść jest sagą rodziny Obertinów, osadników zwanych w Banacie Szwabami, choć od schyłku XVIII wieku przybywali tam z różnych regionów Europy zachodniej, tworząc barwny krąg kulturowy z Niemcami, Rumunami, Węgrami, Serbami, Cyganami… Wszystko zaczyna się od wielkiej burzy w lipcu 1924 roku, kiedy to nikomu nie znany Jakob bez nazwiska, „wyłania się z nawałnicy”, przybywając do wsi Triebswetter, by się tam osiedlić, z mocnym postanowieniem, że zdobędzie upragnioną kobietę, ...
Księga o cmentarzu rozpętała na Słowacji burzę. Kiedy 1 kwietnia 2000 roku ukazała się po raz pierwszy jako powieść autorstwa Samka Tale, lekko upośledzonego mieszkańca słowacko-węgierskiego Komarna, zrazu wzięto ją za primaaprilisowy żart. Drukować bełkot cofniętego w rozwoju zbieracza makulatury? – pisali pierwsi krytycy, pomijając lekturę. Inni z kolei od razu ochrzcili książkę środkowoeuropejskim Forrestem Gumpem, słowackim Szwejkiem czy komarniańskim Idiotą. Outsiderow...
„Gruzja to kraj ptaków i opowieści” – mówi w pewnym momencie bohater książki. Tak, ale do ptaków trzeba mieć oko, historie natomiast trzeba umieć opowiadać. Arczil Kikodze, gruziński pisarz, aktor, alpinista i ornitolog w jednej osobie, jest wytrawnym mistrzem w obu dziedzinach. Misternie konstruuje sieć, w którą łowi czytelnika i nie pozwala mu się wymknąć aż do ostatniej strony. Ta książka to soczewka ornitologicznej lunety, przez którą z powodzeniem podgląda się również l...
Mircea Dinescu urodził się 11 listopada 1950 r. W miejscowości Slobozia w Rumunii. Poeta, wydawca i dysydent. Studiował na wydziale Dziennikarstwa w Bukareszcie. Zyskał sobie przydomek "poeta-błazen". W młodości opublikował kilka tomików wierszy (pierwszy w 1971r.) i był uważany za "cudowne dziecko" literatury rumuńskiej.
Víťo Staviarsky, zawsze z wrodzoną sobie dyskretną empatią, ale i z wybornym poczuciem groteski opisuje w tej książce w prosty i jakby paradokumentalny sposób losy na ogół „trzecioligowych” prowincjonalnych bohaterów: Cyganów, alkoholików, drobnych przestępców, wszelkiego rodzaju nieudaczników, bądź osób nie całkiem zdrowych psychicznie. Albo ich matek i żon… Słowem – interesują go zwłaszcza ci, którym się nie powiodło.
W setną rocznicę wybuchu I wojny światowej Dževad Karahasan przypomina o Bośni, kraju, w którym jak w soczewce skupia się europejska historia minionego stulecia, wieku zamkniętego klamrą dwóch sarajewskich mostów: Łacińskiego, przy którym Gavrilo Princip w 1914 roku dokonał zamachu na arcyksięcia Ferdynanda, oraz mostu Vrbanja, będącego świadkiem zabójstwa Suady Dilberović i Olgi Sučić – pierwszych ofiar ostatniej wojny.
Lufcik otwiera perspektywę na niewidzialną sieć międzyludzkich połączeń, po których osoby poruszają się jak wagony, odczepiane i doczepiane do różnych pociągów, oraz na świat doznań i refleksji rodzących się w chwilach tych spotkań. W centrum swojej powieści Dragan Velikić stawia wagon z imieniem Rudi Stupar, którego trasa życia-podróży wiedzie od małego miasteczka w Wojwodinie do Hanoweru, przez Belgrad, Budapeszt, Monachium. Niepewność, niemożność znalezienia swojego miejsc...
Książka jest zbiorem rozmów, w których Arno Lustiger opowiada o tożsamości swojej polsko-żydowskiej rodziny, wspomina przedwojenny Będzin, swoją odyseję po obozach koncentracyjnych. Arno Lustiger rekonstruuje powojenny los Ocalonych, opowiada o swojej działalności naukowej i publicznej, której celem jest upamiętnienie żydowskiego ruchu oporu przeciw narodowemu socjalizmowi.
