Pamięć należy chronić, pielęgnować i wzbogacać, nawet wówczas kiedy dotyka spraw i wydarzeń tragicznych, kiedy ból i rozpacz upominając się o swoje prawa podważają sens i godność ludzkiego istnienia. Dla poezji stanowi to naturalne źródło kreacji, przesłania, hamletowskich czy egzystencjalnych pytań, bez względu na stylistyczne ujęcia, takie czy inne nawiązanie do tradycji. W przypadku liryki Wioletty Czajczyńskiej jest podobnie. Rodowody jej wierszy są czytelne i oczywiste. ...
Wielkopolanka, absolwentka Politechniki Poznańskiej, od lat mieszka w Holandii gdzie założyła rodzinę. Mąż, Holender, już nie żyje, ma dwóch synów Toma i Nika. Jej tomik podzielony na cykle to nieustający hymn o powadze, pięknie i wartości życia. To życie jest lub bywa „wyszywane deszczem”, gdzie królują kryształowe łzy czy płaczące niebo. Jest w tej poezji dużo osobistych wątków, podkreślanie swojego rodowodu czy wzruszająca miłość do matki. Jest również trochę autorefleksj...
Wartości, które cenimy w życiu tylko pozornie są oczywiste. Niby wiemy, potrafimy je wymienić, a tek naprawdę, kiedy zaczynamy się nad nimi zastanawiać, dochodzą do głosu różne relatywizmy czy względności. Liliana Tokarska w swoim poezjowaniu nie zgadza się z takim oglądem świata, z takimi postawami. Dla niej miłość to miłość, dobro to dobro, a zło zawsze jest złem. A wszystko to w kontekście życia, które przecież jest, jak napisała, „kruche jak muszelka”. Klasyczna forma ty...
Pamięć jest szczególnym znakiem czasu, który przemija, ocala wydarzenia, myśli czy uczucia. Może to być samotność, przeżywana pokuta, zachwyt nad zachodzącym słońcem czy piękno zielonych pomarańczy. U Adama Moskala już same tytuły wierszy tworzą taką właśnie mozaikę. Każdy z elementów tej układanki jest przez autora starannie dobrany, po to, żeby mógł sam z siebie wzbogacać wizerunek otaczającego nas świata, pełnego tajemnic i odczuwalnej nostalgii. W jednym z wierszy Moskal...
Jest to cykl wierszy o miłości, która wbrew tytułowi książki nie jest, czy bywa od czasu do czasu. To przekorne wyznanie autorki ma jedynie podkreślić nieprzemijającą wartość cudu, jakim jest miłość. Już sam fakt możliwości kochania jest darem nie tylko serca, ale i Niebios, choć, tak naprawdę, miłość spełnia się wówczas kiedy jest odwzajemniona. Paulina Maria Kowalik podkreśla to wyraźnie, nawet wówczas kiedy jej narracja jest dramatyczna, a skala miłosnych wydarzeń zmienia ...
Najciekawsze są w tym tomiku erotyki, przewrotne, często jest to liryczny humor, jak choćby w tytułowym wierszu „Kęs”. Ale autor tylko pozornie żartuje, pod tą umiejętnością spojrzenia na siebie z dystansu kryje się dramat przeżywanego uczucia, choć równie dobrze można ten wiersz odczytywać jako grę słów, po to by rozbawić potencjalnego czytelnika. Ale nie to jest istotne, najważniejsza jest sprawność językowa, funkcjonalność słowa i rytmika. Rafał Wolschlager nawiązuje świad...
Pełna kolorystyki, zapachów i pięknych pejzaży poezja. Synestezyjne i oryginalne metafory, w których królują uczucia. Przemysław Zackiewicz jest poetą serca, jego pejzaże są nacechowane rytmem, oddechem, nie zawsze spełnionymi marzeniami. Na wyciągnięcie ręki jest „ciepły deszcz, który podpłynął do pokoju kołysząc trawę” czy „ melancholijne ciało umarłej jesieni, które pręży się jeszcze lodowym oddechem”. Cytaty można mnożyć. To kalejdoskop diamentów, czarodziejska luneta, k...
Są to liryczne wędrówki śladami wciąż obecnej w naszym życiu starożytnej Grecji. Autor wskazuje na źródła mitów i filozofii, komentuje poglądy największych mędrców, ich zachowania, postawy, formułowane sensy czy naukowe odkrycia. Przytacza anegdoty, zaskakujące wydarzenia, nie do końca historyczne fakty. Stąd też mamy portrety Talesa, Pitagorasa, Sokratesa czy Heraklita. Wszystko to napisane z pasją, z miłością do swoich bohaterów, tam gdzie to możliwe z nutką sarkazmu czy ir...
Tytułowa kropla symbolizuje świat, ludzi i ich doświadczenia życiowe. Oblicza tej kropli są różnorodne w której słońce sączy promienie, gdzie krew czy pot, cierpienie są wszechobecne. Ta poezja to równocześnie przestroga przed znieczulicą , degradacją uczuć, zanikiem kontaktów międzyludzkich. Takie obszary autorka nazywa „miejscami ograniczonymi”, gdzie samotność , uczuciowe deklaracje pozostają w sprzeczności, nawet nadzieja okazuje się bezpowrotnie nie do spełnienia. Czy...
Szary człowiek” – cóż naprawdę znaczy ten, tak często, nieraz bezmyślnie, wypowiadany, idiom? Kim jest – „szary człowiek”? Jednym z nas? Każdym? Niemalże moralitetowym everymanem? Poeta dopełnia go i odmienia – to „szary chłopiec”… Ale czy chłopiec może być „szary”? Młodość to przecież właśnie zaprzeczenie wszelkiej „szarości”, jakkolwiek by ją definiować, w jakiejkolwiek przestrzeni duchowej i historycznej by ją umieszczać. Młodość to – wtedy, gdy trwa, nie widzimy tego tak ...
Najważniejsze w tym wyborze są miniatury. Ten gatunek, któremu towarzyszy legenda, spory, zarówno teoretyczne, jak i praktyczne, jest jedną z najtrudniejszych form poetyckich. Przyjmuje różne postacie, może to być zapis wierszowany, ale również prozatorski. Sama etymologia tego literackiego, i nie tylko, bo malarskiego czy muzycznego pojęcia, mówi już sama za siebie. Na małej przestrzeni należy powiedzieć jak najwięcej. Czynili to dawni mistrzowie, którzy malując minią czy cy...
Od zawsze kochałem kwiaty za ich piękno, kolory, różnorodność oraz za to, że potrafią poprawić nastrój i wywołać uśmiech na twarzy. Te doskonale wytwory przyrody zawsze wzbudzają we mnie najwyższe doznania estetyczne, a fascynacja ich pięknem zostawia trwały ślad w moim sercu. Jestem szczęśliwym posiadaczem ogrodu i każdą wolną chwilę poświęcam na pielęgnację roślin – przede wszystkim właśnie kwiatów. Nie potrafię powiedzieć, które z nich podobają mi się najbardziej, czy te m...
Jest w tych utworach jakiś nie do końca uświadomiony lęk o losy świata, który jak echo, ciągle do nas powraca, zdeformowany i poraniony, okrutny i bezbronny, raz będąc katem, innym razem ofiarą. Ta refleksja dotyczy również dyskretnie dawkowanej przez podmiot liryczny tych wierszy intymności, która stanowi swoisty lek i przeciwwagę na otaczający nas relatywizm. Zaletą tego tomiku jest prostota, która przyciąga, pozwalając odkrywać podstawowe sensy, wartości i marzenia.
Wymowniejsze niż słowa są uczucia, miłość do kobiety, której składane hołdy i wyznania są zgodne z romantyczną tradycją. Ale u Janusza Krzysztofa Waszaka ten piedestał, na który stawia swój obiekt uczuć , nie zawsze jest zgodny z wizerunkiem kobiety-anioła, często jest realistyczny, prawie szary i codzienny. Wszystko to w kontekście odliczanego czasu, wymiernej tęsknoty, przeczuwanych zagrożeń. Większość tych liryków to rodzaj czuciowego pamiętnika. Ale miłość u Waszaka, to n...
Romantyczny ukłon w kierunku tradycji. Mroczna , wręcz posępna atmosfera, którą tworzą nieokiełznane żywioły. Tak jawi się Izabelli Forsberg groźna i majestatyczna Północ, w pewnym sensie synonim naszej egzystencji. Tradycyjna forma wiersza tylko podkreśla i intensyfikuje te wszystkie otchłanie, trwogi, czy „przenikliwy zgiełk morskich głębin”. Ciekawa metaforyka, momentami stylizowana na stare skandynawskie pieśni. Tomik warty polecenia.
W ostatnich latach swoim słowem krytycznym towarzyszę autorowi przy wydawaniu kolejnych dzieł, tak mocno związanych z Ziemią Świętokrzyską. Obliczyłem, że nasz pracowity poeta, na przestrzeni osiemnastu lat wydał czternaście zbiorów, tomik „W ferworze życia” jest piętnastym. Jest więc jubileuszowym wydaniem, można rzec „kryształowym”. Dlatego też „kryształowo” należy ten tomik ocenić, bogaty w swej treści i wymowie. Z tego co wiem autor ma napisanych ponad dwa tysiące tekstów...
Szczególny dar obserwacji, podpatrywanie bliźnich, komentowanie naszych wad, zachowań, lęków prawdziwych i urojonych. Autorka życzliwie pochyla się nad naszymi słabościami, nawet wtedy, kiedy jej satyryczne spojrzenie jest ostre, kiedy mamy do czynienia z zamierzoną deformacją opisywanych sytuacji czy dialogów. Równocześnie są to relacje, w których zawsze jest jakaś nuta refleksji, filozoficznego osądu. Takie właśnie kreacje stanowią istotę tej poezji, z jednej strony kabare...
Prześwietlić można wszystko, własne serce, serca innych, pacjenta czy Kosmos. W przypadku medycyny może to być znany powszechnie rentgen, ale również radioskopia czy rentgenogram. Autorka jest lekarzem i echa jej zawodu są obecne w tym tomiku, ale te odniesienia nie stanowią o istocie rzeczy. Są jedynie jej uzupełnieniem. Tytuł książki jest bowiem na tyle uniwersalny, że pozwala nam zastanowić się nad przypadłościami naszego losu. Ten los właśnie jest poddany szczegółowej ana...
Historia kobiecego serca, wrażliwego, otwartego na świat, który nie szczędził mu trudów i wyrzeczeń. Ta autobiograficzna poezja dotyka wielu tragicznych wydarzeń z życia autorki. To nie tylko choroby, nocne koszmary, zdrady, zawiedzione nadzieje, ale nieustanna walka o przetrwanie, łapanie równowagi z dnia na dzień, z sekundy na sekundę. Są w tej poezji piękne akcenty miłości macierzyńskiej, czasem ma się wrażenie, że to ona właśnie jest najważniejsza. Miłość w tym tomi...
Liryka autentyczna w swej wymowie, często oparta na faktach i dramatycznych wydarzeniach, jakie stały się udziałem autorki. Równocześnie jest to nieustanne łapanie równowagi, które w ujęciu podmiotu lirycznego, w jego wyznaniach czy deklaracjach, potwierdzają jedynie ustalony porządek dnia i nocy. Ta „rzeka życia” to równocześnie rozgoryczenie i wszechogarniający żal, ale i spełnienie. Są w tym tomiku tak urocze i delikatne utwory jak: Żegnaj czy Poranek. Te wspomnienio...
Jest w tym tomiku coś co zasługuje na szczególny szacunek. Mam na myśli uczucia, które są najważniejsze w tej liryce. Tytuły wierszy mówią już same za siebie: List do Ciebie, Czarne myśli, Zagubiona czy Głód miłości. Ta swoista kronika wyznań, miłosnych zaklęć , zauroczeń, ma na tyle silną wymowę, że ulegamy jej wykreowanym wydarzeniom, refleksją, specyficznej samotności. Jest to równocześnie kraina cierpienia, w której łzy, niepokój, upokorzenie czy bezduszność zajmują cen...
Tytułowe biel i czerń nie istnieją samoistnie. Przemieszczają się i relatywizują nasze doznania, uczucia czy postawy. Ale w ujęciu autora, to właśnie ten brak odróżnienia dobra od zła, jest największym zagrożeniem. Dlatego należy oddzielić ziarno od plew, pokazać, że takie działanie jest konieczne, bo ocala nasze nadzieje, niweluje lęki, pozwala żyć godnie i sprawiedliwie. Tomik jest w większości poświęcony takim właśnie zmaganiom. Ta swoista psychomachia znajduje odbicie ...
Romantyczne wiersze, czasem sentymentalne, ale niezmiennie urokliwe miłosne zaklęcia. Adresatem tych wierszy jest Kobieta, którą nie zawsze można nazwać Aniołem. Nie zmienia to faktu, że podmiot liryczny tych utworów śle swojej Muzie nieustanne pocałunki serca. Apostrofy, zaklęcia, podziękowania, zgodne z konwencją gesty i prośby o spełnioną miłość, wszystko to potwierdza, że punktem odniesienia tej liryki są uczucia, które nie podlegają przemijaniu. To równocześnie wewnęt...
Kategoria „Poezja / Dramat” zawiera utwory reprezentujące dwa rodzaje literackie. Poezja to dosyć wieloznaczny termin wywodzący się ze starożytnej Grecji. Kiedyś oznaczał ogół wszystkich dzieł literatury pięknej, obecnie za poezję uważa się wszystkie utwory pisane mową wiązaną, czyli wierszem. Dramat z kolei uznawany jest za rodzaj sztuki z pogranicza teatru i literatury, dziełem literackim jest tylko i wyłącznie w warstwie słownej – sama realizacja teatralnego widowiska jest zaliczana do szeroko pojętych sztuk teatru. W kategorii „Poezja / Dramat” znajdują się więc utwory cenionych twórców, które tworzą kanon literatury zarówno polskiej, jak i światowej. Możemy tu znaleźć poezje najwybitniejszych poetów polskich, takich jak Zbigniew Herbert, Wisława Szymborska, Czesław Miłosz czy Krzysztof Kamil Baczyński, ale także zagranicznych, jak na przykład Francesco Petrarca, Giovanni Boccaccio czy Edgar Allan Poe. Odnaleźć tu również możemy tomy poezji „Lucyfer zwycięża” Ilony Witkowskiej oraz „Zimna książka” Marty Podgórnik nominowane do Nagrody im. Wisławy Szymborskiej, a także zachwycającą poezję Rupi Kaur zebraną w zbiorach „Mleko i miód. Milk and Honey” oraz „Słońce i jej kwiaty. The Sun and Her Flowers”. Pierwsza z publikacji kanadyjsko-hinduskiej poetki to przetłumaczony na ponad 30 języków bestseller opowiadający o kobiecości, miłości, przemocy oraz stracie. Drugi zbiór Rupi Kaur skupiony jest przede wszystkim na samoświadomości i dojrzewaniu. Czytelnicy zainteresowani dramatami odnajdą tutaj klasyki literatury polskiej, jak „Balladyna” Juliusza Słowackiego, „Zemsta” Aleksandra Fredry, „Wesele” Stanisława Wyspiańskiego, oraz zagranicznej, czyli takie pozycje jak „Makbet” Williama Szekspira, „Świętoszek” Moliera czy „Król Edyp” Sofoklesa. W księgarni internetowej Woblink.com znajdują się również takie utwory jak „Małe zbrodnie małżeńskie” Érica-Emmanuela Schmitta, czyli opowieść o związku dwojga kochających się niegdyś ludzi, „Czarownice z Salem” Arthura Millera czy „Narty Ojca Świętego” Jerzego Pilcha.
