Przewrotne motto autorki o "przytuleniach", zamieszczone na początku tomiku, oddają cały sens tej skromnej w swym artystycznym przesłaniu poezji. To "przytulanie" jest wieloznaczne i wielowymiarowe, dotyczy poszukiwania siebie, uczenia się umiejętności obcowania z innymi, a w sensie intymnym jest synonimem marzeń i oczekiwań. Subtelna, delikatna liryka. W tomiku są rysunki autorki.
Wyjątkowy zbiór liryków, starannie wybranych i podporządkowanych poszukiwaniu przyczyny istnienia wszystkich bytów. W tych utworach chodzi o arche, o prazasadę, często rozumianą jako matematyczne i filozoficzne tworzywo tego wszystkiego, co nas otacza czy determinuje. Stąd częste odniesienia do ewolucji stanów kwantowych w czasie i wyeksponowanie przez autora na okładce słynnego równania Schodingera. Ale ta poezja dotyczy nie tylko pytania o matematyczność przyrody czy materi...
Ten tomik to nieustające budzenie się, ze złego snu, z wydarzeń, które nie powinny mieć miejsca, ze słów, których sens nie był do końca jasny, z uczuć, które są, a jakby ich nie było. Króluje szczegół, jakiś pozornie pozbawiony magii i znaczenia drobiazg, jakieś okruchy nie do końca docenianych myśli. To wszystko, od "koca, który staje się bohaterem wiersza, czy po mokre piaski", służy niekonwencjonalnej refleksji.
Mądre liryki, w których kontekst metafizyczny jest najważniejszy, nie tylko wtedy, kiedy jest wzmacniany nieustannym utożsamianiem się z bólem i cierpieniem, z nieuchronnym przemijaniem. Temu egzystencjalnemu tragizmowi zawsze towarzyszy nadzieja na ocalenie, wiara w sens i godność ludzkiego życia. I ono też, to życie, jego niepowtarzalność, jest cichym bohaterem wielu utworów, w których elementy pejzażu czy zwykłych przedmiotów tworzą taką codzienną odświętność, radosne obco...
Wybór wierszy o różnej tematyce ,co potwierdzają rozbudowane w tomiku działy. Są więc liryczne wiwisekcje dotyczące własnego wnętrza, utwory o wartościach i prawdach uniwersalnych, refleksje o miłości i relacjach między ludzkich, czy suplikacje do Boga. Obecna jest też przyroda i kosmos oraz metajęzykowe zapisy o słowie i poezji.
Czytelnicze obcowanie z utworami poetyckimi autorki, jak napisał w swoim wstępie Tomasz Pyzik, jest doświadczeniem głęboko poruszającym oraz - egzystencjalnie i metafizycznie - niemal wstrząsającym. Wersy spowija niezagasłe cierpienie, które w warstwie semantycznej odciska stygmat bólu, utraty i odrzucenia przez Boga. W takim rozumieniu tytułowa "ćma" może być metaforą niepojętej próby, którą przechodzi człowiek obłóczony mrokiem dramatycznych wyroków przeznaczenia, mrokiem t...
W powieści na podkreślenie zasługuje sposób, w jaki bohaterka jest prowadzona w poszukiwaniu prawdy. Anna wciąż jest w drodze, ale jej ścieżka życiowa nie jest już usłana wybojami. Powoli odkrywa, że w wydarzeniach, które są jej udziałem ona nie tylko pełni rolę aktorki. Sama napisała scenariusz i przewidziała w swoim spektaklu znaki służące jej celowi. Księżniczka w jej sercu nie lęka się pułapek, ponieważ wybudziła się z amnezji i pamięta gdzie tkwią jej korzenie....
Nieustający hymn na cześć miłości, w jej różnych odcieniach, gdzie wzloty i upadki są równie ważne, jak oczekiwanie na spełnienie i odwzajemnienie uczuć. Te miłosne zaśpiewy są osadzone w tradycji romantycznego wiersza, gdzie obiekt wyznań jawi się jako anielska wręcz postać i bez skazy. I do tego forma tych utworów, śpiewna, gdzie regularny rytm czy rym udanie oddają bicie serca czy wzruszenia duszy.
Tytuł tomiku, nieco przewrotny, oddaje sens tej liryki, w której jest miejsce na miłosne zaklęcia, społeczne czy kulturowe dygresje, i co najważniejsze, w niektórych przypadkach na pulsujące pod tymi narracjami metafizyczne odniesienia. To takie nieustanne, na przekór zagrożeniom płynącym z zewnątrz, uczenie się życia, jego sensu i godności, po to by lot do przeczuwanych i oczekiwanych prowincji piękna okazał się bezpieczny i wartościowy, by był spełnieniem marzeń i nadziei. ...
Kolejny wybór ponownie potwierdzający oryginalny temperament poety. To nie tylko metafizyczny dialog ze skostniałymi doktrynami religijnymi, ale często zaskakująca ocena naszej politycznej czy społecznej rzeczywistości. Stąd liczne dygresje, aluzje i nieoczekiwane puenty. Liryka, w której jest miejsce na erudycyjny popis, filozoficzną dyskusję, ale i na zwykłe ludzkie wzruszenie, na pamięć o tych, którzy wzbogacają nasze życie, nie tylko w sensie intymnej obecności. W tomiku ...
Tytułowa kropla światła to synonim ulotności nie tylko naszego istnienia w bezmiarze wszechświata, to również podkreślenie naszej szansy na sensowne i godne przeżycie tego momentu, chwili, przemijania. Autor stara się być świadkiem ludzkiej aktywności przygód miłosnych, starcia dobra ze złem, prawdy z fałszem, kultury z lichotą. Pomost między światem, który jest za nami i tym, który po burzliwych szczeblach współczesności już nadchodzi. Współczesny nomada odkrywając piękno ...
"Zamknęłam oczy, bo chciałam usłyszeć
Bardziej i dogłębniej panującą ciszę
Może to niemądre, może i wręcz głupie
Lecz przez to, co słyszysz, możesz wręcz osłupieć.
Nagle z głuchej ciszy brzęk szkła Cię obudził
Już w myślach widzisz przerażonych ludzi
Wielką kłótnię i szklanki w maczek potłuczone
I męża, co pewnie uderzył swą żonę."...
- fragment "Cisza w dźwiękach" fragment
Niecodzienne, oryginalne erotyki, w których elementy pozornie szarej rzeczywistości zaczynają znaczyć i tworzyć metaforyczne konteksty. Stają się nośnikami emocji, które podmiotowi tych wierszy trudno jest wyciszyć i odesłać w zapomnienie. Dominują krótkie formy, czasem miniatury o podtekście filozoficznym, o rzadko spotykanej urodzie słowa.
Poezja religijna, choć nie tylko, bo piękno otaczającego świata jest równie doskonałe, jak łaski otrzymane od Boga czy Matki Bożej. Stąd przemiennie, z jednej strony mamy w tej liryce nieustający hymn dziękczynny do Boskiej Opatrzności, z drugiej zachwyt i wzruszenie na widok rozkwitających pąków drzew czy świergotu ptaków. Delikatne, bez dydaktyzmu chrześcijańskie wyznanie wiary, z wszystkimi uniwersalnymi wartościami dotyczącymi świata i człowieka.
Rzecz o słowach, które potrafią zmieniać świat na dobre i złe. Częste aluzje do współczesności, tej społecznej i politycznej, bez wyraźnego wskazywania adresata, nawet kiedy przesłanie i idea są oczywiste i czytelne. To równocześnie tęsknota za bezinteresownością słowa, jako sprawcy dobra i piękna, również w sztuce czy poezji. Do tego piękne, kolorowe fotografie.
To wiersze o miłości, ale takiej, która nosi w sobie nadzieję na spełnione życie, niezależnie od różnych, często dramatycznych wydarzeń, rozstań czy powrotów. To równocześnie obrona własnego indywidualnego świata i jego wartości, nawet wówczas kiedy dominuje smutek czy niepokój, które w ostatecznym rozrachunku, są, jak napisze poetka, jedynie kołysanką na przemijający wieczór czy nadchodzącą noc..
Metafizyczny zachwyt na pięknem świata, z równoczesnym przeczuciem nadchodzącej katastrofy. Stąd suplikacje do Boga, Przyrody czy Historii, która miażdży swym bezwładem idee i wartości. Wyraźna fascynacja Baczyńskim i nie tylko, liryka regularnych fraz i klasycznych rytmów, i te zaskakujące w swej drapieżności oryginalne metafory i dygresje.
Poezja Z wierszem przez Ciechocinek to tomik poświęcony najpiękniejszemu z polskich uzdrowisk, w którym autor, po poetycku i niepowtarzalnie, przedstawia najciekawsze obiekty miasta. Miejsca te zasługują na takie właśnie potraktowanie, tak jak ludzie, którzy zadbali o ich piękno zewnętrzne i wewnętrzne. To dzięki tym ludziom, architektom, inżynierom, kapłanom, artystom i gospodarzom miasta, Ciechocinek nazywany jest perłą polskich uzdrowisk. Tomik kończą wiersze, napisane prz...
Metaforyczną formułą tej liryki jest wszechobecne uczucie, miłość wyznawana o różnych porach dnia i nocy, na tle pejzażu błyszczącego od słońca i zapachu łąki. Ten pejzaż ma w sobie coś z nie do końca wykreowanej metafizyki, w której przeciwności losu są nieuniknione, nawet jeżeli nad historią uczucia czuwał Bóg czy Opatrzność. Te romantyczne czy religijne odniesienia są często sakralizowane, tworzą sugestywną mozaikę przeżyć, w których jest miejsce na subtelną, delikatną ero...