Dmitry Glukhovsky to rosyjski pisarz, dziennikarz, były korespondent wojenny i prezenter telewizyjny. Jest pomysłodawcą i autorem serii „Metro 2033”. Ma na swoim koncie 9 powieści i zbiorów opowiadań. Zajmuje się przede wszystkim pisaniem książek z pogranicza nurtów science-fiction i fantastyki. W większości powieści podejmuje się opisania wizji przyszłości.
W 2005 roku ukazała się pierwsza powieść Glukhovsky’ego „Metro 2033”. Pisarz przedstawił w niej świat po katastrofie nuklearnej. Ludzie, którzy przeżyli, zmuszeni są do życia w podziemiach, w tunelach moskiewskiego metra. Pod ziemią toczą walkę o przetrwanie oraz kontrolę nad zapasami żywności, broni, energii czy wody. Na dodatek na powierzchni grasują zmutowane zwierzęta. Głównym bohaterem trzech części cyklu jest młody chłopak Artem, który w tunelach moskiewskiego metra podejmuje się różnych niebezpiecznych misji. Książki Glukhovsky’ego osiągnęły sukces nie tylko w Rosji, ale również za granicą. Pisarze zainspirowani powieściami Glukhovsky’ego zaczęli tworzyć swoje wersje postapokaliptycznych opowieści. Z tą różnicą, że lokowali swoje historie w systemach metra innych miast i państw, np. w Petersburgu, Mińsku czy Mediolanie. Początkowo były to wydania fanowskie, dostępne w internecie, ale na fali popularności książek Glukhovsky’ego powieści zaczęły ukazywać się pod oficjalnym szyldem Uniwersum Metro 2033. Do tej pory w Rosji ukazało się przeszło 100 książek w tej serii. W Polsce wszystkie książki Glukhovsky’ego wydało wydawnictwo Insignis.
Na podstawie powieści Glukhovsky’ego powstały trzy gry komputerowe, dobrze przyjęte przez graczy i krytyków. Są to gry typu FPS (first-person shooter), w których gracz śledzi fabułę z perspektywy pierwszoosobowej postaci. W trakcie gry musi rozwiązywać zadania i posługiwać się różnymi przedmiotami, głównie bronią palną.
W „Metrze 2033” gracz wciela się w postać Artema, dobrze znanego bohatera książek Glukhovsky’ego. Chłopak jest jednym z ocalałych zamieszkujących tunele moskiewskiego metra. Dostaje zadanie dotarcia do legendarnego Polis, stacji znajdującej się w centralnej części układu tuneli metra. Zadaniem bohatera jest poinformowanie mieszkańców Polis o zbliżającym się niebezpieczeństwie. Po drodze Artem stawia czoła różnym przeszkodom i przeciwnościom losu – zalanym tunelom, mutantom, przedstawicielom innych frakcji, a także ograniczonym zasobom żywności i amunicji. W drugiej części gry zwiększa się częstotliwość ataków mutantów, a w trzeciej pt. „Metro: Last Light” gracz steruje Artemem, który został zmuszony do wyjścia z metra. Ma za zadanie zbadanie świata na powierzchni oraz odszukanie innych ocalałych z katastrofy.
Oprócz serii „Metro 2033” Dmitry Glukhovsky ma na swoim koncie trzy powieści – „Czas zmierzchu” (2007), „FUTU.RE” (2013) i „Tekst” (2017). Pierwsza z nich porównywana jest do „Kodu Leonarda da Vinci”. Główny bohater, tłumacz Dmitrij Aleksiejewicz, dostaje zadanie przetłumaczenia pamiętnika hiszpańskiego konkwistadora. W trakcie pracy nad przekładem świat zaczynają dotykać klęski żywiołowe – trzęsienia ziemi, huragany, tsunami, susze i pożary. W dziwny sposób te zdarzenia łączą się z przygodami bohatera tłumaczonej książki. „FUTU.RE”, powieść, która ukazała się w 2013 roku, to wizja przyszłości, w której ludzie pokonali barierę śmierci. Natomiast w swojej najnowszej książce pt. „Tekst” Glukhovsky łączy thriller, kryminał noir i dramat. Jest to do tej pory najbardziej realistyczna powieść w jego dorobku. To opowieść o niebezpieczeństwie związanym z całkowitym przeniesieniem swojego życia do sieci.
Mroczna, zaskakująca, wartka i kipiąca od emocji postapokalipsa mistrza gatunku – podtrzymująca najlepsze tradycje kultowego „Metra 2033”, a jednocześnie zupełnie inna! – A co jest tam, po drugiej stronie mostu? Historia Rosji praktycznie dobiegła kresu. Choć niektórzy usiłują nieporadnie dopisywać jej kolejne rozdziały, dla większości sprawa jest oczywista: to już koniec. Mimo że wciąż rodzą się dzieci, mimo że Jegor beznadziejnie zakochał się w Michelle, mimo że Pałkan ni...
Do literatury młodzieżowej zaliczają się książki pisane dla nastoletnich czytelników oraz tak zwanych młodych dorosłych (Young Adult). W literaturze dla młodzieży najczęściej poruszane są tematy i problemy ważne dla osób wkraczających w okres dojrzewania. Autorzy książek zaliczanych do literatury młodzieżowej piszą o pierwszych związkach i rozstaniach, miłości, porzuceniu, przyjaźni, a także o używkach, seksualności czy samobójstwie. Jedną z pozycji w tej kategorii, która podejmuje próbę zmierzenia się z wieloma problemami charakterystycznymi dla okresu dojrzewania, jest na przykład kontrowersyjna powieść „13 powodów” Jaya Ashera, w oparciu o którą powstał głośny serial pod tym samym tytułem (wyprodukowany przez platformę Netflix). Warto pamiętać, że wiele powieści uważanych obecnie za młodzieżowe w przeszłości było adresowanych do starszych czytelników. Dopiero po późniejszych adaptacjach były akceptowane jako powieści dla młodych osób – tak było w przypadku utworów pisanych przez Juliusza Verne’a. Znaczna część jego powieści powstała jako teksty dla dorosłych, jednak zyskały one popularność również wśród młodszych czytelników z uwagi na atrakcyjną formę. Dlatego też powieści Verne’a takie jak „20 000 mil podmorskiej żeglugi” czy „W 80 dni dookoła świata” znajdują się w kategorii „Dla młodzieży”. W tej kategorii odnaleźć można zarówno powieści zaliczane do fantastyki, horroru, kryminału czy thrilleru, jak i romanse, powieści obyczajowe, a także pozycje będące połączeniem dwóch lub więcej gatunków. Do takich należą powieści „Ponad wszystko” Nicoli Yoon, „Fanfik” Natalii Osińskiej, cykl „Buntowniczka z pustyni” Alwyn Hamilton, „Eleonora i Park” oraz „Fangirl” Rainbow Rowell, a także cykl Victorii Aveyard „Czerwona królowa”. Nie zabrakło tu również kultowej i międzypokoleniowej serii „Jeżycjada” Małgorzaty Musierowicz, powieści o Harrym Potterze J. K. Rowling, a także publikacji zaliczanych do klasyki literatury dla młodzieży („Mała księżniczka” Frances Hodgson Burnett, „Ania z Zielonego Wzgórza” Lucy Maud Montgomery).
