Debiut o tyle nietypowy i oryginalny, że wykorzystując tytuł jednej z książek Jana Parandowskiego, można powiedzieć, że jest to swoiste „niebo w płomieniach”. Jest to mocowanie się podmiotu lirycznego, nie tylko z samym sobą, ale z otaczającym światem, z jego rzeczywistymi wartościami, albo z namiastkami tego, co za wartości uchodzi. W liryce Gunnara widać nieustanną walkę, która ma zapewnić ład i poczucie bezpieczeństwa, zniwelować niepewność. Ten proces nie dzieje się z dn...
