Wiersze Moniki są przede wszystkim prawdziwe, a to najważniejsze, jak dla mnie kryterium w poezji. Autorka lirycznie wędruje w nich między sobą a sobą, co nie jest wcale zjawiskiem tak częstym. Jej wiersze są mirażem nietkniętej czasem miłości, doświadczeń dojrzałej kobiety i chwil, które prosiły się o utrwalenie. Warsztatowo sa poprawne, jakby pisał je zawodowy filolog lub literat. Zapewniam, że przeczytanie jej tomiku wierszy nie wyrządzi nikomu krzywdy. Andrzej Ballo (poet...
