Na przełomie dwóch ostatnich dekad XX wieku w Europie zachodziły wydarzenia, które miały istotny wpływ na kształtowanie bezpieczeństwa. Społeczność międzynarodowa wiązała z nimi nadzieje na szczęśliwsze i bezpieczniejsze życie. Okazało się jednak, że zarówno owe nadzieje, jak i początkowy zachwyt, wynikający z tempa zachodzących zmian, niekoniecznie znajdowały uzasadnienie. W państwach Europy Środkowej i Wschodniej nowe władze rządzące odziedziczyły dyspozycyjną wobec poprze...
Zarządzanie kryzysowe zaprezentowano jako zorganizowany proces budowania bezpieczeństwa. Ważnym akcentem realizacji tego procesu jest samorząd i w takiej roli został przez Autora przedstawiony. Samorząd jest fundamentem aktywności kryzysowej. Na tym szczeblu wszystko ma swój początek i najczęściej koniec. Dlatego rola samorządu w zarządzaniu kryzysowym jest bardzo ważna tak w wymiarze praktycznym, jak i teoretycznym; chodzi o udział samorządu w badaniach naukowych. Rola samor...
Autor dokonał pełnej zmiany w postrzeganiu zarządzania kryzysowego. Odszedł od pojmowania zarządzania kryzysowego jako szczególnego rodzaju kierowania typowego dla systemów totalitarnych i przeszedł do rozumnego postępowania w każdej sytuacji. Zarządzanie kryzysowe to nie tylko reagowanie na już występujące zagrożenie, ale pełen cykl postępowania wszystkich instytucji, organizacji i całego społeczeństwa od zapobiegania zdarzeniom – źródłom potencjalnych zagrożeń, przygotowan...
W ćwierćwieczu „transformacji” podejmowano wiele prób porządkowania problematyki bezpieczeństwa. Zazwyczaj działania okazywały się być poprawne, napawające nadzieją, zanim trafiły do konsultacji (międzyresortowych). Gdy tam trafiły, czyniono wysiłki, aby storpedować prace, gdyż przyjęcie ich za słuszne prowadziłoby do konieczności poważnych zmian personalnych w obszarze bezpieczeństwa na wszystkich szczeblach. Pojawiały się propozycje alternatywne bardziej zrozumiałe dla „eli...
