Uporządkowany chronologicznie według dat rękopiśmiennych zbiór poezji Henryka Heinego, obejmujący wiersze młodzieńcze, lirykę zbioru Księga pieśni, całą zawartość zbioru Poezje nowe – ujętą przez autora w działach rodzajowych Nowa wiosna, Rozmaite, Wiersze na czasie i Do olli, obszerny wybór z ksiąg zbioru Romancero – Historie i Lamentacje wraz z uzupełnianym potem cyklem Łazarz, będącym wyrazem cierpień poety w ostatnich latach życia, i wiersze najpóźniejsze ze zbioru Pisma ...
Chronologiczny układ wierszy, uwzględniający datowania rękopiśmiennie, ułatwia prześledzenie ewolucji poetyki Heinego od „Księgi pieśni” po „Wiersze nowe” i „Romancero”. Do wyboru dołączona została młodzieńcza tragedia „William Ratcliff”, która stała się podstawą libretta pierwszej opery Mascagniego.
Wybrał, przełożył i opracował Andrzej Lam.
Najświetniejszy talent liryczny Niemiec, zasłużył poetyckim wyrazem miłości i cierpienia na miano niemieckiego Orfeusza. Pochodził ze zasymilowanej rodziny żydowskiej i, choć przymuszony względami praktycznymi do chrztu w obrządku ewangelickim, katolicyzm uważał za artystycznie bardziej płodny i mniej podatny na gen agresji niż protestantyzm w wersji państwowej. Chrzest nie uchronił go jednak przed nienawiścią ze strony "prawdziwych" Niemców i konserwatywnych czynników polity...
Heinricha Heinego tłumaczono w Polsce chętnie i często, ale zazwyczaj przede wszystkim jako „poetę romantycznego”. Heine jako myśliciel, choć na filozofię niemiecką wywarł wpływ znaczący i długotrwały, był nad Wisłą długo ignorowany. Zapewne dlatego, że w tej roli sytuował się raczej w – niezbyt u nas popularnej – sceptycznej tradycji oświecenia, którego pojęcie, zdaniem Theodora W. Adorno, „przechował w stanie nierozwodnionym”. To jednak nie było oświecenie pierwotne, samo w...
Książka jest dokumentem piśmienniczym, obszernym zazwyczaj zapisem wszelkiej ludzkiej myśli. Występuje w postaci wielostronicowej publikacji o określonej liczbie stron i trwałym charakterze.
Postać dzisiejszej książki drukowanej ma formę kodeksu będącego zbiorem kartek połączonych grzbietem. Taki sposób utrwalania zapisu w momencie upowszechnienia pergaminu zastąpił wcześniejszą formę dokumentu piśmienniczego, jakim był zwój.
Według definicji Słownika języka polskiego PWN książka jest złożonym oraz oprawionym arkuszem papieru zadrukowanym tekstem o charakterze literackim, użytkowym bądź naukowym. Jednak współcześnie definicja ta powinna zostać poszerzona o książki elektroniczne będące cyfrowym odpowiednikiem tych drukowanych. Do książek elektronicznych zaliczane są zarówno ebooki, jak i audiobooki. Treść utrwaloną w formie elektronicznej można odczytać za pomocą odpowiedniego oprogramowania na laptopach, tabletach, smartfonach, a przede wszystkim na przeznaczonych do tego celu czytnikach.
E-książki odgrywają bardzo dużą rolę. Podjęty jakiś czas temu proces digitalizacji książek umożliwia dostęp do światowych zasobów wiedzy znacznie większej liczbie osób. Zbiory ksiąg to niepodważalne światowe dziedzictwo kultury, jednak ze względu na ograniczoną możliwość szybkiego dostępu do przechowywanych w księgozbiorach publikacji, a także brak możliwości jakiegokolwiek dostępu do dzieł o znacznej wartości historycznej proces digitalizacji daje szansę na udostępnianie światowych dzieł szerokiej masie odbiorców.
Okładka to wszystko, co zostało od zewnątrz trwale złączone ze znajdującym się w środku wkładem. Składa się z przedniej i tylnej okładziny (potocznie zwanej okładką), a także z grzbietu okładki. To właśnie okładka definiuje i określa ostateczny wygląd książki, gdyż determinuje między innymi sposób, w jaki łączą się ze sobą wszystkie kartki i jaka jest wewnętrzna budowa książki. Oprawy mogą być miękkie, twarde czy też zintegrowane – różnią się przede wszystkim wielkością, wagą, wytrzymałością oraz ceną. Przykładowo książki w twardej oprawie są większe, cięższe, bardziej wytrzymałe i droższe od tych w miękkiej.
