Nazwisko pani Józefy Hennelowej łączone jest często z terminem „Kościół otwarty”. Każdy go rozumie inaczej, ale mnie jest bliskie znaczenie, które w swoich pismach nadał mu papież Franciszek. Oznacza ono u niego ni mniej, ni więcej jak „Kościół miłosierdzia”. Z kart tej książki płynie właśnie taka wrażliwość i takie miłosierdzie, o którym mówi papież. bp Grzegorz Ryś Rozważania zawarte w niniejszym zbiorze charakteryzują paradoksy: precyzja argumentów wyrażona w felietonowe...
Pytania podstawowe i osobiste doświadczenie religijne Wspólnym mianownikiem tekstów zebranych w tej książce jest przytoczona we wstępie opowieść z Ewangelii św. Marka o przejmującej prośbie człowieka oczekującego cudu: „Wierzę, Panie, wspomóż niedowiarstwo moje”. „Niedowiarstwo moje” jest uzupełnionym i poprawionym wznowieniem rozważań, które po raz pierwszy ukazały się niemal dwadzieścia lat temu – i nie straciły na aktualności. „Teksty tu drukowane powstawały w różnym cza...
Nadać naszemu „tu i teraz” sens i nadzieję potrafią tylko niektórzy. I właśnie im trzeba dziś dać wyraźny i mocny głos. Józefa Hennelowa, Pani Ziuta. Każdy stały czytelnik „Tygodnika Powszechnego” wie, o kim mowa. Opatrzność daje łaskę długiego życia tym, którzy mogą świadczyć o ludziach i sprawach pozornie należących do przeszłości, ale ważnych dla nas „tu i teraz”. Oni są dla nas, współczesnych, bezcennymi świadkami epoki, gdy niełatwo było zachowywać przyzwoitość, kroczyć ...
Wspólnym mianownikiem tekstów tej książki jest przytoczona we wstępie opowieść z Ewangelii św. Marka o przejmującej prośbie człowieka oczekującego cudu: „Wierzę, Panie, wspomóż niedowiarstwo moje”. Drogi wiary każdego z nas są najważniejszą sprawą życia – pisze Józefa Hennelowa. – I mogą być darem dla innych, gdy się nimi dzielimy. Confiteor, Świadkowie, Świadectwa, Credo – w te cztery cykle uporządkowane zostały teksty będące zapisem bardzo osobistego doświadczenia reli...
