Na tle publikowanych i znanych mi niepublikowanych rozpraw polonistycznego literaturoznawstwa ostatnich lat tekst Małgorzaty Krakowiak wyróżnia się klarownością i wiernością szczytowym osiągnięciom eseistyki polskiej światowego formatu (J. Czapski). Zgodnie z najlepszymi, klasycznymi wzorcami stylu naukowego napisana została bezpretensjonalną, niejako ponadczasową, staranną polszczyzną literacką. Praca jest kotwicą, która utrzymuje dyskurs humanistyczny A.D. 2017 przy najcenn...
Niepodważalną zasługą prof. Małgorzaty Krakowiak jest przedstawienie kilku, co najmniej, twarzy Kazimierza Wyki: personalisty, katastrofisty, uważnego czytelnika, nauczyciela, a także człowieka mającego ambicje odnowy życia literackiego i przywrócenia mu właściwej rangi. […] zasługuje na uznanie barwne omówienie dorobku krakowskiego uczonego, jednego z ostatnich, „co tak poloneza wodził”, w większym stopniu myśliciela niż badacza (nb: Heidegger ubolewał, że w dzisiejszych cza...
