In Eternal Memory: Monuments and Memorials of the Holodomor, Wiktoria Kudela-Świątek provides an in-depth examination of “places of memory” associated with the Great Famine of 1932–33 in Ukraine, supplemented by photographs from across the globe that highlight both the uniqueness of individual monuments and their commonalities. The author investigates the history, aesthetics, and symbolism of a wide array of commemorative spaces, including museums, commemorative plaques, and ...
Monografia jest efektem wieloletnich zainteresowań badawczychautorki, ma duże walory poznawcze, jest oparta na solidnychbadaniach i porusza tematykę bardzo aktualną, którejaktualność wydaje się wbrew pozorom rosnąć, nie maleć. Licznyi zróżnicowany materiał źródłowy, jaki zebrała autorka, ukazujezaskakująco wielką skalę temporalną i geograficzną, a także skalęafektu, jakie składają się na wymiary pamięci o Wielkim Głodziena Ukrainie. Z recenzji dr hab. Marty Kurkowskiej-Budzan...
Książka ta wyraża chęć zastosowania nowoczesnej metodologii oral history w praktyce, jest próbą odejścia od nurtu wpisującego rozmówcę w bezosobową grupę „świadków historii”, dotychczas marginalizowanych przez historiografię, oraz upatrującego w narratorze jedno z wielu źródeł wiedzy o przeszłości. W swoich rozważaniach na pierwszym miejscu stawiam narratora, którego traktuję jako twórcę narracji autobiograficznej. Interesuje mnie człowiek, który poprzez narrację sz...
Książka dotyczy bardzo istotnego tematu w kontekście kształtowania polityki pamięci i tożsamości współczesnego państwa ukraińskiego - Hołodomoru. Zupełnie pomijany w czasach komunistycznych, wyniesiony na szczyt oficjalnej pamięci historycznej za czasów "pomarańczowych rządów" i zagubiony w obecnej, eklektycznej, pozbawionej wyraźnych priorytetów polityki humanistycznej na Ukrainie temat dotyczy jednej z największych tragedii cywilizacyjnych XX wieku. Z recenzji dr hab. Włodz...
Książka ta wyraż chęć zastosowania nowoczesnej metodologii oral history w praktyce, jest próbą odejścia od nurtu wpisującego rozmówcę w bezosobową grupę „świadków historii”, dotychczas marginalizowanych przez historiografię, oraz upatrującego w narratorze jedno z wielu źródeł wiedzy o przeszłości. W swoich rozważaniach na pierwszym miejscu stawiam narratora, którego traktuję jako twórcę narracji autobiograficznej. Interesuje mnie człowiek, który poprzez narrację szuka sensu w...
