"Nie ma innej Rosji" to metodyczna wiwisekcja rosyjskiego społeczeństwa i rosyjskiej polityki. Zrobiona z przywołaniem rosyjskich (to ważne!) myślicieli przed setek lat. Maciej Pieczyński pokazuje, że Rosja nie stała się okrutna i wroga w 2022 roku, a zawsze taka była. Tłumaczy, dlaczego w Rosji demokracja się nie przyjęła, a komunizm i carski imperializm mogą się ze sobą łączyć. - Arleta Bojke, dziennikarka Kanału Zero, autorka podcastu Koniec Świata, była korespondentka TVP...
„Nie ma innej Rosji” to metodyczna wiwisekcja rosyjskiego społeczeństwa i rosyjskiej polityki. Zrobiona z przywołaniem rosyjskich (to ważne!) myślicieli przed setek lat. Maciej Pieczyński pokazuje, że Rosja nie stała się okrutna i wroga w 2022 roku, a zawsze taka by-ła. Tłumaczy, dlaczego w Rosji demokracja się nie przyjęła, a komunizm i carski imperializm mogą się ze sobą łączyć. Arleta Bojke, dziennikarka Kanału Zero, autorka podcastu Koniec Świata, była korespondentka TVP ...
Polityka historyczna pod rządami Władimira Putina ma charakter synkretyczny, łączy w sobie kult Imperium Rosyjskiego oraz potęgi ZSRR - w tym szczególne znaczenie ma eksponowanie zwycięstwa nad faszyzmem. Coraz częściej w jej ramach oprócz szeregowych żołnierzy Armii Czerwonej jest gloryfikowany Józef Stalin. Przypisuje mu się zarówno pokonanie nadciągającego z Zachodu zła, jak i przesunięcie panowania Moskwy aż nad Łabę oraz modernizację kraju.W latach 90. XX wieku fascynacj...
Autor potrafił dotrzeć do tuzów politycznej sceny krajów położonych za Bugiem i zadawać im niewygodne pytania (inna rzecz, że oni potrafili odwzajemniać się nieprzyjemnymi ripostami). Aleksander Dugin - filozof, doradca Władimira Putina, Artiom Skoropadski - rzecznik Prawego Sektora, Ihor Iljuszyn - historyk OUN/UPA, Nadija Sawczenko - żołnierz, polityk, Franak Wiaczorka - Białoruski Front Ludowy, Pietra Patrouski - Białoruskie Konserwatywne Centrum NOMOS, Władimir...
Monografia Macieja Pieczyńskiego stanowi udaną próbę nowatorskiego odczytania intertekstualnych relacji wybranych współczesnych dramatów rosyjskich z klasyczną literaturą rosyjską. (…) W rusycystycznym literaturoznawstwie w Polsce dotychczas brakowało tak ożywczego metodologicznie opracowania rosyjskich sztuk współczesnych, w którym oryginalne ujęcie badanych problemów pozwoliłoby na merytoryczne i konstruktywne osadzenie tej twórczości w kontekście ponowoczesnej myśli o lite...
