Kiedy ma się na koncie pięćdziesiąt książek, głównie poetyckich (w tym wybory wiersze wydanych w Macedonii, Serbii, Rosji, Ukrainie i Chinach), wypada się wreszcie opamiętać i zastanowić. Spojrzenia wstecz są niekiedy zawstydzające, bilanse niezbyt korzystne, a przyszłość coraz bardziej zamglona.
Przez całe życie mówiło się słowa. A co następuje po słowie? Milczenie.
"Wawrzkiewicz opowiada o miejscach, które kipiały literaturą, pachniały alkoholem, szczypały w oczy dymem, a dzisiaj są filiami światowych banków, O ludziach, których już nie ma, a pamięć o nich trzeba ocalić. Warszawa, jaką pamięta niewielu. To nie jest wywiad-rzeka. To wywiad-trzęsawisko. Wciąga." Jerzy Fryckowski
