Książka stanowi świadectwo zmagań Włodzimierza Odojewskiego z socrealistyczną doktryną, których finalizacja oznacza zarówno jej przezwyciężenie, jak i wypracowanie własnego idiomu zaangażowanego w penetrację psychiki doświadczonej traumą odsyłającą do wydarzeń II wojny światowej na Podolu oraz zbrodni katyńskiej. Niełatwą prawdę owej zbrodni pisarz jako pierwszy w dziejach współczesnej literatury polskiej odsłania w tzw. cyklu podolskim z głośną „Zasypie wszystko, zawieje…” n...
