Przypominają mi się słowa piosenki Toli Mancewiczówny za każdym razem, gdysięgam po małą, uroczą książeczkę ze słodkim dziecięciem na okładce. Jej tytuł brzmi "Szczęśliwy światek". Ten raj poezji dla najmłodszych stworzyła MariaKonopnicka. W swoich wierszykach odkrywa przed dziećmi świat wiejskiej przyrody, lasy, w których żyją dzikie zwierzęta. Dzieci za sprawą jej wierszy spotykają bociana, jaskółki, żaby, zające, poznają uroki czterech pór roku oraz piękno otaczającej przy...
Wiersze dla dzieci to książka zawierająca najpopularniejsze poetyckie utwory dla dzieci, najbardziej znanych autorów. Są to wiersze towarzyszące często kolejnym pokoleniom, a jednak wciąż bawią, śmieszą i wzruszają, rozbudzają chęć samodzielnego czytania i żywą miłość do literatury. Autorów tych wierszy nikomu nie trzeba przedstawiać - znajdują się tu takie nazwiska, jak: Adam Mickiewicz, Maria Konopnicka, Stanisław Jachowicz, Ignacy Krasicki... Wydanie w twardej oprawie gw...
Co słonko widziało... to zbiór pięknych wierszy dla dzieci napisanych przez Marię Konopnicką. Jakie niezwykłe obrazy można zobaczyć podczas zwyczajnego spaceru? Jakie niespodzianki kryją przed nami las, łąka i ogród? Radosny trel ptaków, bociek polujący na żaby, pastuszek pilnujący krów, niesforny zajączek hasający po polach, jaskółki szybujące po niebie czy świerszcze koncertujące wśród traw – czyli całe bogactwo świata roślin i zwierząt… Piękne kolorowe ilustracje i ciekawe...
„W domu i w świecie” z wierszem opisała Marya Konopnicka z 17 litografiami H. Benneta, wydanie drugie Reprint oryginału z 1892 roku, wydany przez M. Arcta w Warszawie, druk w drukarni L. Idzikowskiego, ze złoconym tytułem. Tytuł udostępniony przez Muzeum Książki Dziecięcej w Warszawie. Piękne, kolorowe litografie sprzed 100 lat cudownie komponujące się z wierszami dla dzieci M. Konopnickiej.
Ekonomowie, gajowi, pisarczykowie, wszyscy rwali się do walki w powstaniu pod jenerałem Różyckim. Wśród śmiałków gotowych oddać życie za wolność ojczyzny było i małe Hrabiątko. Chuderlawy chłopiec uparł się, by dołączyć do walki wraz ze starszym bratem. Wielokrotnie padał ofiarą żartów i uszczypliwości. Nic dziwnego, był właściwie dzieckiem i ledwo co widać go było na grzbiecie wielkiego ogiera. Wkrótce los podda go pierwszej próbie.
A jak ja urosnę I już duży będę, To wezmę książeczkę, W kąciku usiądę, I będę przewracał Po jednej karteczce, I wszystko wyczytam, Co tylko w książeczce! (…) Któż nie pamięta z dzieciństwa pięknych wierszyków Marii Konopnickiej, natchnionych polską przyrodą, obyczajami i tradycjami ludowymi. Kogo nie wzruszały poranne śpiewy skowronka, złoty żuczek wygrzewający się w słońcu, pszczółki uwijające się nad łączką czy gąski skubiące świeżą trawę albo kukułka szukająca sob...
Drogie dzieci, dzięki wierszom Marii Konopnickiej możecie pojechać w cudny kraj, gdzie szumią zboża na równinie, słonko chodzi po niebie, stoją grusze w białym kwiecie, dźwięczą dzwony… Może nazbieracie jagód w borze, w ulewę razem z Jankiem i Julką będziecie chcieli schronić się pod parasolem, a po deszczu przy stawie spotkacie żabią rodzinę Pana Zielonki. Potem zatańczycie krakowiaka i mazura przy dźwięku skrzypiec. Na dożynki zaś uwijecie śliczny wieniec ze złotych zbóż. ...
Życie bohaterów opowieści toczy się zgodnie z cyklem natury: zimą przebywają pod ziemią, a wiosną wychodzą na powierzchnię i spotykają ludzi. Na czele niezwykle przyjaznej gromady krasnoludków stoi król Błystek. Pewnego dnia na ich drodze pojawia się uboga sierotka Marysia. Dziewczynka szuka zagubionych gąsek. Nie obędzie się bez emocjonujących przygód. Na szczęście może liczyć na pomoc małych przyjaciół. To najsłynniejsza polska baśń dla dzieci, która każdego wciągnie do św...
Jak to się stało, że Lejba Rabinowicz otrzymał przezwisko Jakton, czyli błazen? I dlaczego zamiast sprzeciwiać się złośliwości innych mieszkańców, zaczął chodzić z wysoko podniesioną głową? Czasem to, z czego inni się śmieją, okazuje się prawdziwym bohaterstwem. Maria Konopnicka przez postawę Rabinowicza pokazuje, że to nie opinia innych stanowi o ludzkiej godności, a czyny, które sprzeciwiają się okrucieństwu większości.
Lwów topi się w upale południowego słońca. Już niedługo ludzie zaczną szukać schronienia w cieniu drzew łyczakowskiego parku. Na razie jest tu spokojnie i pusto. Ciszę przerywa miarowy stukot kija, na którym opiera się staruszka w białym czepcu. Idzie przygarbiona. Na ramieniu dźwiga duży kosz. Widać, że każdy krok kosztuje ją sporo wysiłku. Kim jest i jaką nosi w sobie historię? Kobieta przystaje przy ławce i zaczyna snuć opowieść...
Czyste niebo rozciągało się nad brzegami Narwi. Wiosenne słońce rozpoczynało swoją wędrówkę znad horyzontu. Z głębi oczeretów i sitlisk wikliny słychać było donośną ptasią wrzawę. Bekasy, chruściele, czajki, cyranki i wiele innych latających stworzeń grało swój codzienny koncert. Z jednej z kęp poderwało się stado dzikich kaczek, a ich oczom ukazała się osadzona na wątłej szyi ludzka głowa. Znały dobrze jej właściciela. W okolicy mówili na niego Głupi Franek. A może nie był w...
Opowieść o Ewuni, która nie umiała znaleźć sobie zajęcia w domu. Nudziły ją drogie zabawki i książki, nie chciała zająć się szyciem, krytykowała każdy podsunięty przez mamę sposób na spędzenie wolnego czasu. Pewnego dnia rodzice postanowili, że Ewunia pojedzie na miesiąc do stryjenki. Córka kobiety, Jania, uczy dziewczynkę optymizmu oraz pracowitości.
Zbiór dziesięciu utworów Marii Konopnickiej, różnotematyczne historie, które łączy wnikliwa obserwacja skupiona na człowieku, jego kondycji, marzeniach i ograniczeniach. Bohaterowie Konopnickiej są autentyczni, często samotni czy cierpiący, ukazani na tle społecznej oraz obyczajowej rzeczywistości, w której przyszło im funkcjonować.
„Ludzie i rzeczy" to zbiór siedemnastu nowel spod pióra wybitnej polskiej pisarki Marii Konopnickiej. Autorka w krótkich formach przygląda się ludzkim postawom i przedmiotom, którymi otaczają się bohaterowie. Zwraca uwagę na społeczne problemy i stara się dotrzeć do przyczyn ludzkich zachowań. Udowadnia, że świat nigdy nie był czarno-biały, a ludzi nie da się podzielić na dobrych i złych. O godności człowieka nie świadczy jego status materialny i pochodzenie, a wrażliwość na ...
Kiedy dzieci zaczęły tworzyć swoje własne lalki, wszystkie umieszczano we framudze w stołowym pokoju. W miarę zwiększania populacji zabawek, lalki podzieliły się na dwa obozy. Jeden został na starym miejscu i otrzymał nazwę Framużaki, a drugi zamieszkał w dużej szkatule pod piecem w pokoju szkolnym – stąd nazwa Szkatulaki. W pierwszych chwilach oba obozy żyły ze sobą w zgodzie. Z czasem różnice między nimi zaczęły się uwidaczniać. Framużaki prowadzili prawdziwie „męski" żywot...
Opowiadanie będące studium ludzkiej psychiki. Na francuskim wybrzeżu żyje młoda, zmizerniała kobieta, która nieustannie za czymś wygląda w stronę morza. Jest chora na tęsknotę, jest chora na odległość. Zaczęła tęsknić za swoim realnym mężem. Jej dusza idealizowała postać mężczyzny do tego stopnia, że gdy ten pojawił się w progu, kobieta nie przestawała tęsknić - tęsknić dla samej tęsknoty.
Niewielkie miasteczko może nie oferuje wygód wielkiej metropolii, ale nieustannie dąży do rozwoju. Tylko jedno opuszczone domostwo widocznie odstaje od reszty, przypominając raczej starą wiejską chatę. Wiąże się z nim tajemnicza i tragiczna historia rodziny Duniaków. Michał wraz z żoną długo starali się o dziecko. Kiedy na świat przyszła ich córka wydawało się, że wszystko zacznie układać się po ich myśli. Jednak okazało się, że matka nie jest w stanie wykarmić dziecka i dzie...
