Maria Pawlikowska-Jasnorzewska Audiobooki

Typ publikacji

Cena

Format

Wydawcy

Sortuj według:
Zyskujące popularność
    PromocjaNowość
    okładka Najpiękniejsze wiersze. 60 wybranych utworów w interpretacji Anny Marii Kosik, Audiobook | Maria Pawlikowska-Jasnorzewska

    Przedstawiamy Państwu zbiór 60 starannie dobranych wierszy Marii Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej (1981 – 1945) w interpretacji Anny Marii Kosik. Maria Pawlikowska-Jasnorzewska, to przede wszystkim autorka subtelnej, lirycznej poezji, skupiającej się na tematyce miłości i jej kobiecego przeżywania. Jej wiersze wyróżniają się lekkością języka, bogatą metaforyką i emocjonalną głębią. Najczęstszym i najdoskonalszym w jej wykonaniu gatunkiem poetyckim jest miniatura zakończona niespo...

    PromocjaNowość
    okładka Najpiękniejsze wiersze. 60 wybranych utworów w interpretacji Kim Sayar, Audiobook | Maria Pawlikowska-Jasnorzewska

    Przedstawiamy Państwu zbiór 60 starannie dobranych wierszy Marii Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej (1981 – 1945) w interpretacji Kim Sayar. Maria Pawlikowska-Jasnorzewska, to przede wszystkim autorka subtelnej, lirycznej poezji, skupiającej się na tematyce miłości i jej kobiecego przeżywania. Jej wiersze wyróżniają się lekkością języka, bogatą metaforyką i emocjonalną głębią. Najczęstszym i najdoskonalszym w jej wykonaniu gatunkiem poetyckim jest miniatura zakończona niespodziewan...

    PromocjaNowość
    okładka Najpiękniejsze wiersze. 60 wybranych utworów w interpretacji Dagny Mikoś, Audiobook | Maria Pawlikowska-Jasnorzewska

    Przedstawiamy Państwu zbiór 60 starannie dobranych wierszy Marii Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej (1981 – 1945) w interpretacji Dagny Mikoś. Maria Pawlikowska-Jasnorzewska, to przede wszystkim autorka subtelnej, lirycznej poezji, skupiającej się na tematyce miłości i jej kobiecego przeżywania. Jej wiersze wyróżniają się lekkością języka, bogatą metaforyką i emocjonalną głębią. Najczęstszym i najdoskonalszym w jej wykonaniu gatunkiem poetyckim jest miniatura zakończona niespodziew...

Maria Pawlikowska-Jasnorzewska Audiobooki

Maria Pawlikowska-Jasnorzewska była polską poetką i dramatopisarką tworzącą przede wszystkim w okresie dwudziestolecia międzywojennego. Jej pierwszą sztuką był „Szofer Archibald. Komedia w trzech aktach” (1924), do roku 1939 napisała piętnaście utworów teatralnych, w większości komedii. Związana była dość luźno ze środowiskiem Skamandrytów, przyjaźniła się z twórcami z tego kręgu, ale także z formistami, np. Leonem Chwistkiem czy Andrzejem Pronaszko, oraz z Witkacym. Jej najbardziej znanymi dziełami pozostają wiersze, które zaczęła pisać już około 1911 roku. Debiutowała trzema utworami poetyckimi w „Skamandrze” (1922). Maria Pawlikowska-Jasnorzewska została odznaczona Złotym Krzyżem Zasługi (1934) oraz Złotym Wawrzynem Akademickim (1935), a także uhonorowana Literacką Nagrodą Miasta Krakowa (1937).

Życiorys Marii Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej

Maria Janina Teresa Pawlikowska-Jasnorzewska urodziła się 24 listopada 1891 roku w Krakowie. Była córką Marii z Kisielnickich, polskiej szlachcianki, oraz malarza Wojciecha Kossaka, wnuczką malarza Juliusza Kossaka. Maria była drugą z trójki dzieci pary. Miała starszego brata Jerzego, także malarza, oraz młodszą siostrę Magdalenę, twórczynię utworów satyrycznych znaną pod pseudonimem Magdalena Samozwaniec. Jako że oboje rodzice Marii pochodzili ze szlacheckich rodzin, w krakowskim dworku Kossakówka pojawiało się wiele postaci z ówczesnej elity środowiska artystycznego. Gościli w nim między innymi Ignacy Jan Paderewski, Wincenty Lutosławski czy Henryk Sienkiewicz. Maria pobierała edukację domową, uczyła się kilku języków obcych oraz zdobyła wykształcenie humanistyczne. Przez chwilę uczęszczała na zajęcia krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych jako wolna słuchaczka.

Maria Pawlikowska-Jasnorzewska wychodziła za mąż trzykrotnie. Pierwszy raz 25 września 1915 roku. Poślubiła wtedy w Krakowie oficera armii austriackiej, a później podpułkownika Wojska Polskiego Władysława Bzowskiego. Małżeństwo nie było jednak udane i para rozeszła się dosyć szybko (unieważnienie ślubu kościelnego nastąpiło 12 marca 1919 roku). Na jesieni 1916 roku podczas pobytu w Zakopanem Maria poznała Jana Henryka Gwalberta Pawlikowskiego, polskiego pisarza, poetę, działacza kulturalnego, społecznego i sportowego, a także zapalonego taternika. Jan Henryk był młodszym synem Jana Gwalberta Pawlikowskiego, polskiego ekonomisty, encyklopedysty, historyka literatury, polityka, taternika, a także jednego z pionierów ochrony przyrody. Para szybko przypadła sobie do gustu, a ich ślub odbył się 2 czerwca 1919 roku w Krakowie. Pawlikowscy zamieszkali w Zakopanem w Willi pod Jedlami. Ten związek także nie przetrwał jednak zbyt długo, między innymi z powodu romansu Jana z tancerką Valérie Konchinsky. Zostało ono unieważnione 23 grudnia 1929 roku. Po raz ostatni Maria wyszła za mąż 19 czerwca 1931 roku w Poznaniu, gdzie wzięła ślub z oficerem lotnictwa Stefanem Jasnorzewskim, z którym spędziła resztę życia.

We wrześniu 1939 roku Maria Pawlikowska-Jasnorzewska wraz z mężem wyjechali przez Rumunię do Francji, a następnie do Anglii. Osiedli najpierw w Londynie, a następnie w Blackpool w hotelu zarekwirowanym przez władze brytyjskie dla polskich lotników oraz ich rodzin. W 1940 roku poetka została członkinią Rady Teatralnej w Ministerstwie Informacji Rządu RP. Niedługo potem u poetki został zdiagnozowany nowotwór, który dawał szybkie przerzuty i ostro zaatakował kręgosłup. Po dwóch operacjach pisarka zmarła w szpitalu w Manchesterze 9 lipca 1945 roku. Została pochowana na tamtejszym Southern Cementery.

Twórczość

Maria Pawlikowska-Jasnorzewska debiutowała trzema wierszami w czasopiśmie „Skamander” w roku 1922. Przez kolejne lata publikowała na łamach tego periodyku wiele swoich utworów. Jej twórczość ukazywała się także między innymi w „Bluszczu”, „Wiadomościach literackich”, „Tygodniku Ilustrowanym”, „Cyruliku Warszawskim”, „Świecie”, „Czasie” czy „Gazecie Polskiej”. Poetka była także autorką słuchowisk w Polskim Radiu, jak również została członkinią polskiego PEN Clubu. Po emigracji w 1939 roku współpracowała z „Wiadomościami Polskimi Politycznymi i Literackimi”, „Polską Walczącą” oraz „Nową Polską”.

Choć była stosunkowo luźno związana ze środowiskiem Skamandrytów, podobnie jak oni w swojej twórczości wprowadzała realia i słownictwo codzienności. Pawlikowska-Jasnorzewska często pisała o miłości, opowiadając o niej w sposób bezpośredni i naturalny. Tworzyła wiele miniatur kończących się niespodziewanymi pointami. Do około 1927 roku, w pierwszym okresie swojej twórczości, w jej dziełach przeważa ton radości, a nawet żartobliwości. Później, mniej więcej od momentu opublikowania tomu „Cisza leśna”, w utworach poetki coraz częściej pojawiały się tematy przemijania, śmierci i upływu czasu. W latach 30. można zaobserwować pojawienie się inspiracji z dzieł takich filozofów jak Schopenhauer, Nietzsche czy Bergson, jak również przyrodoznawców, czyli Fabre czy Meaterlincka. W dziełach Marii Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej występują też wtedy elementy okultystyczne, a zainteresowania magią i spirytyzmem zaowocowało pogłębieniem wiedzy na temat hinduizmu. Po wybuchu wojny poezja stała się dla pisarki przestrzenią dla wyrażania antywojennych przekonań, fatalistycznych przewidywań przyszłości oraz tęsknoty za krajem i rodziną. Najbardziej cenionymi pozostają jej dzieła z okresu dwudziestolecia międzywojennego. Wśród nich znajdują się takie tomiki jak: „Niebieskie migdały” (1922), „Pocałunki” (1926), „Dancing. Karnet balowy” (1927), „Cisza leśna” (1928), „Profil białej damy” (1930), „Śpiąca załoga” (1933) czy „Szkicownik poetycki” (1939).

Poza twórczością poetycką kwitły dzieła dramaturgiczne Marii Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej, w których pojawiają się podobne motywy jak w wypadku jej utworów lirycznych. Sztuki, głównie komedie, tworzyła ona od roku 1924. Warto zwrócić uwagę zwłaszcza na fantastyczno-futurologicznego „Kochanka Sybilli Thompson” (wystawiony w 1926 roku), alegoryczno-baśniowe „Mrówki” (wyst. 1936) oraz ostrą satyrę na totalitaryzm, groteskową „Babę-Dziwo” (1938). W latach 1936-1937 Pawlikowska-Jasnorzewska napisała także trzy słuchowiska radiowe: „Biedna młodość”, „Pani zabija pana” oraz „Złowrogi portret”. Teksty dwóch pierwszych niestety zaginęły. Podobnie stało się z dwoma dramatami napisanymi wspólnie ze Stanisławem Ignacym Witkiewiczem. „Ostatnia godzina Heleny Pfeiffer (ok. 1925) oraz „Koniec świata” (ok. 1929) nie zachowały się do naszych czasów.

Twórczość Marii Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej w księgarni internetowej Woblink

Różnorakie wybory poezji Marii Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej jak również dzieła innych twórców polskiego dwudziestolecia międzywojennego znajdziecie na Woblinku w formie książek papierowych, ebooków oraz audiobooków. Wśród nich wydane przez Prószyński i S-ka „Złote myśli kobiety. Wiersze zebrane” czy opublikowane nakładem Wydawnictwa Anagram „Zapomniane pocałunki”.

Czym są audiobooki?

Audiobooki, znane także jako książki mówione, to nagrania dźwiękowe, które zawierają tekst książkowej publikacji odczytywany przez lektora, zawodowego aktora bądź syntezator mowy. Audiobooki są zapisywane na nośniku danych, współcześnie przeważnie w postaci cyfrowej (najczęściej jako płyty Audio CD lub pliki MP3). Wcześniej były nagrywane także na płytach gramofonowych czy na kasetach magnetofonowych.

Słuchanie audiobooków jest możliwe zarówno na domowym sprzęcie audio-wideo, komputerach i laptopach w programach umożliwiających odtwarzanie dźwięku, telefonach komórkowych (przede wszystkim smartfonach), odtwarzaczach MP3, jak i na zestawie audio czy nawigacji znajdujących się w samochodzie.

Książki mówione są przeznaczone do słuchania. Umożliwiają odbiór literatury małym dzieciom oraz osobom niewidomym bądź niedowidzącym, dla których audiobooki są jedną z nielicznych możliwości kontaktu ze słowem pisanym.

Dużą zaletą audiobooków jest fakt, że można ich słuchać w każdej sytuacji, także podczas wykonywania innych czynności jak na przykład podróż samochodem, uprawianie sportu czy wykonywanie domowych obowiązków.

Format MP3

MP3 to najpopularniejszy format skompresowanych plików audio. Pełna nazwa formatu MP3 to MPEG-1, Layer 3. Należy on do standardów ISO. MP3 jest algorytmem kompresji stratnej dźwięku, który został wcześniej przetworzony na sygnał dźwiękowy. Dźwięki zapisane w standardzie MP3 są poddawane stratnej konwersji w celu redukcji rozmiaru pliku.

Współcześnie jest to nadal jeden z najpopularniejszych formatów audio, przede wszystkim dzięki małemu rozmiarowi plików. Do rozpowszechnienia plików w tym formacie przyczyniła się również ich kompatybilność z różnymi urządzeniami odtwarzającymi pliki audio – MP3 jest dla nich standardowym formatem.