Friedrich Schiller (1759?1805), najwybitniejszy niemiecki dramaturg, przedstawiciel klasyki weimarskiej, uprawiał także filozofię, skupiając się przede wszystkim na kwestiach estetycznych. Nie była to jednak estetyka w dzisiejszym sensie zamkniętej dyscypliny o własnej, osobnej problematyce, lecz próba ustanowienia sfery estetycznej jako pośrednika między koniecznością fizyczną a koniecznością moralną. Piękno nie jest dodatkiem, pozorem, lecz istotnym elementem ludzkiego życi...
Przekład i wydanie z okazji wstąpienia Polski do Unii Europejskiej.
Intencją obecnego przekładu jest wierność wobec symboliki i kształtu formalnego Schillerowskiej ody, tak aby stało się możliwe odtworzenie wyobraźnią historyczną całego utworu, który był dla Beethovena źródłem inspiracji.
(z komentarza prof. Andrzeja Lama)
