Powieść Witkacego, której głównym bohaterem jest Genezyp Kapen de Vahaz. Poznajemy go, gdy wkracza w dorosłość i usiłuje budować samodzielne życie. Poszukuje w nim sensu i treści, usiłując zaspokoić tytułowe nienasycenie. Świat, w którym żyje, stanowi przewrotną wizję zwycięstwa komunizmu, któremu opiera się jedynie Polska – i to tylko z powodu wszechogarniającego marazmu.
„Nienasycenie” to powieść Stanisława Ignacego Witkiewicza (Witkacego) składająca się z dwóch części, „Przebudzenie” oraz „Obłęd”.Głównym bohaterem jest Genezyp którego losy układają się w historię fascynującej inicjacji. Bohater doświadcza nowych przeżyć takich jak, stosunki homoseksualne, romans z demoniczną kobietą i eksperymenty z różnego rodzaju narkotykami. Splot wielu ekstremalnych wydarzeń doprowadza Genezypa na granicę obłędu.Powieść ta jest jednym z najwspanialszych ...
„Narkotyki” czyli „Nikotyna, alkohol, kokaina, peyotl, morfina, eter + appendix” to dzieło w którym Witkacy (Stanisław Ignacy Witkiewicz) opisuje w niezwykle malowniczy i często zabawny sposób, swoje przeróżne stany upojenia, swoje upadki i wzloty, oraz ciągłe powroty do nałogów. Mierzy się ze swoimi słabościami oraz opiniami jakie krążyły na temat jago stylu życia oraz skłonności do uzależnień.
Dramat Stanisława Ignacego Witkiewicza czyli Witkacego, "Szewcy" to utwór napisany w latach 1931-1934. Jego pełen tytuł to "Szewcy. Naukowa sztuka ze "śpiewakami" w trzech aktach". Został wydany po raz pierwszy po śmierci autora w 1948 roku w Krakowie, a premierowe wystawienie tego dramatu miało miejsce dopiero 1957 roku w Sopocie. W utworze Witkacy przedstawił obraz przyszłego społeczeństwa, ukazując również swoje katastroficzne przeczucia na jego temat. Dramat zam...
Najlepsza powieść Witkiewicza!Genialna powieść antycypująca filozoficzną istotę dwudziestowiecznych totalizmów. Zawarta w niej wizja znakomicie zdyscyplinowanego państwa chińskich komunistów, które podbija wyimaginowaną kontrrewolucyjną Rosję i szykuje się do napaści na powierzchownie skomunizowane państwa Europy Zachodniej, czyni z Nienasycenia jedną z najciekawszych powieści dwudziestowiecznych, a jej niestrudzenie wynalazczy i dziwaczny styl „czarnej komedii” zapewnia ksią...
„Narkotyki”, czyli „Nikotyna, alkohol, kokaina, peyotl, morfina, eter + appendix” to publicystyczny utwór Stanisława Ignacego Witkiewicza, w których wyraża on swoje poglądy na temat zażywania narkotyków oraz stanów, które za ich sprawą można osiągnąć. Choć autor zastrzega się, że pisze całkiem poważnie, trudno nie odnieść wrażenia, że utwór głęboko przesiąknięty jest ironią.
Dramat „Matka” Stanisława Ignacego Witkiewicza jest w warstwie fabularnej parodią psychologicznego dramatu rodzinnego. W sposób groteskowy przedstawia relacje dorosłego syna z jego matką, które sprowadzają się do finansowego wyzysku matki. Postaci dramatu głoszą katastroficzne poglądy Witkacego, całość można odczytywać jako karykaturę relacji społecznych.
Dramat „Sonata Belzebuba, czyli prawdziwe zdarzenie w Mordowarze” stanowi Witkacowską wersję mitu faustowskiego. Autor szuka w nim odpowiedzi na pytania o rolę sztuki i artysty w skazanym na zagładę świecie. Podejmuje temat niezależności artysty i jego wywyższenia ponad społeczeństwo. Sztuka jawi się jako ostatnia szansa ocalenia ludzkiej indywidualności.
Dramat Stanisława Ignacego Witkiewicza opowiada o Neo-Krzyżakach, którzy pod wodzą wielkiego mistrza Gotfryda napadają oni i kolonizują barbarzyńską Litwę. Litwini są dzicy i zacofani, a Neo-Krzyżacy postępowi, przyświeca im przy tym pragnienie zaspokojenia metafizycznego głodu i odczucia dziwności istnienia. Witkacy w alegorycznej formie porusza temat upadku cywilizacyjnego i ludzkiej degeneracji.
Akcja dramatu „W małym dworku” rozgrywa się w fikcyjnym majątku w Kozłowicach. Po śmierci pani domu do dworu przybywa kuzynka, która ma zająć się opieką nad dwoma nastoletnimi córkami gospodarza. Podczas urządzonego przez dziewczęta seansu spirytystycznego ukazuje się ich widmo ich matki. Rozpoczynają się dociekania nad ustaleniem przyczyny śmierci pani domu i jej lojalności wobec męża.
Pożegnanie jesieni to najsłynniejsza powieść Stanisława Ignacego Witkiewicza, w której autor kreśli katastroficzno-erotyczną wizję upadku dekadenckiego świata w literacko brawurowy sposób. W obliczu zbliżającej się rewolucji bohaterowie Witkacego usiłują nadać sens swemu kończącemu się życiu – poszukując tajemnicy Istnienia, szamocą się między sztuką a życiem, erotyką, narkotykami a filozofowaniem. Głównym tematem powieści są, wg słów samego autora, przeżycia bandy zdegenero...
NIKOTYNA ALKOHOL KOKAINA PEYOTL MORFINA ETER APPENDIX Świństwo, ogłupiająca trucizna, ohyda. Tak Witkacy określał narkotyki, o których działaniu miał okazję się przekonać. Po raz pierwszy wydane w 1932 roku eseje to relacje z doświadczeń autora z każdą z używek, których szkodliwy wpływ na człowieka potępił, jeszcze zanim oficjalnie zrobiło to społeczeństwo. Niniejsza publikacja została opatrzona wstępem dr Anny Żakiewicz – witkacolog, która w fascynujący spo...
NIKOTYNA ALKOHOL KOKAINA PEYOTL MORFINA ETER APPENDIX Świństwo, ogłupiająca trucizna, ohyda. Tak Witkacy określał narkotyki, o których działaniu miał okazję się przekonać. Po raz pierwszy wydane w 1932 roku eseje to relacje z doświadczeń autora z każdą z używek, których szkodliwy wpływ na człowieka potępił, jeszcze zanim oficjalnie zrobiło to społeczeństwo. Niniejsza publikacja została opatrzona wstępem dr Anny Żakiewicz – witkacolog, która w fascynujący sposó...
Nikotyna, alkohol, kokaina, peyotl, morfina i eter - Witkacy opisuje swoje doświadczenia z tymi używkami, wrażenia, odczucia i przemyślenia. W tym zbiorze esejów autor przedstawia również spostrzeżenia w kwestii wpływu wymienionych substancji na społeczeństwo. Ostatnia część, appendix, zawiera opinie Witkacego na temat higieny i zdrowia.
Gierymski nie jest ani malarzem „rodzajowym” ani „historycznym”,ani „fotografem”, ale raczej kapłanem światła,którego tajemnice śledzi i wykłada nam jego piękności.Bolesław PrusKsiążka Aleksander Gierymski to pasjonujący esej o jednym z najwybitniejszych malarzy polskiego realizmu i prekursora impresjonizmu. Książka, napisana przez przyjaciela artysty i zarazem znakomitego krytyka, ukazuje malarza nie tylko jako samotnika, ale i twórcę głęboko oddanego prawdzie artystycznej.W...
Szewcy to dramat autorstwa Stanisława Ignacego Witkiewicza pisany w latach 1931–1934, a wydany po raz pierwszy w Krakowie w roku 1948.Autor oprócz pisania słynie również z malarstwa. Zajmował się też fotografią oraz filozofią. Jego niektóre utwory doczekały się ekranizacji. Wśród jego dzieł są powieści, dramaty, pisma estetyczne czy filozoficzne.W Szewcach pokazany jest świat przyszłego społeczeństwa, społeczeństwa, które jest zautomatyzowane, a w konsekwencji pokazano równie...
Narkotyki w nowej odsłonie Najnowszej adaptacji Narkotyków – zbioru esejów Stanisława Ignacego Witkiewicza – podjął się Filip Kosior, który w unikalny sposób prowadzi Czytelnika przez psychodeliczną krainę używek. Dzieło mistrza Witkacego opowiada o jego eksperymentach z substancjami psychoaktywnymi: od papierosów, poprzez kokainę, peyotl, eter, morfinę, aż po alkohol. Mało kto wie, że Witkiewicz w rzeczywistości był zagorzałym przeciwnikiem narkotyków. Eseje poruszają wiel...
W małym dworku jest dramatem Stanisława Ignacego Witkiewicza należącym do kanonu polskiej literatury dwudziestolecia. Akcja utworu rozgrywa się w majątku Dyapanazego Nibka i jego dwóch córek. Domownicy i przyjaciele nawiedzani są przez ducha zmarłej Anastazji Nibek, żony Dyapanazego, która zwierza się ze swoich dawnych zdrad małżeńskich i miłości, a następnie prowokuje serię rodzinnych tragedii. Utwór należy w dużej mierze odczytywać jako parodię sztuki realistycznej Tadeusza...
Dwa odrębne utwory Witkacego o charakterze publicystycznym łączy stanowisko autora: „Oświadczam oficjalnie, że piszę poważnie i chcę wreszcie coś bezpośrednio pożytecznego zdziałać…”.W książce stanowiącej pierwszą część tomu (Nikotyna, alkohol, kokaina…) przedstawił Witkiewicz swój – bardzo krytyczny – stosunek do narkotyków i przeżycia związane z ich zażywaniem.W części drugiej (Niemyte dusze) pisarz proponuje społeczeństwu psychoanalizę jako narzędzie ocalenia przed ...
„O Czystej Formie” to dzieło Stanisława Ignacego Witkiewicza, powszechnie znanego jako Witkacy, który był wszechstronnie uzdolnionym pisarzem, malarzem, dramaturgiem oraz filozofem.„O Czystej Formie” przedstawia koncepcje artystyczną stworzą przez Witkacego. Według tej teorii pierwotną i podstawową rolą sztuki jest wywołanie u odbiorcy poczucia wyjątkowości odrębnego istnienia jednostki wobec całego świata. Teoria ta również przypisuje sztuce obowiązek nadania sensu ludzkiemu...
