Majówkowy Maraton Czytelniczy

Swietłana Aleksijewicz Fantastyka i Horror - książki, ebooki i audiobooki

Typ publikacji

Cena

Format

Wydawcy

Sortuj według:
Zyskujące popularność

Przepraszamy, wygląda na to, że tym razem nie znaleźliśmy produktów dla Twojego zapytania.

Sugestie:

  • Sprawdź, czy na pewno poprawnie wpisałeś szukaną frazę
  • Skorzystaj z katalogu, aby w ten sposób znaleźć interesujący Cię produkt
  • W razie dodatkowych pytań, skontaktuj się z nami przy użyciu formularza kontaktowego

Swietłana Aleksijewicz Fantastyka i Horror - książki, ebooki i audiobooki

Swietłana Aleksijewicz to białoruska dziennikarka, pisarka i reportażystka pisząca w języku rosyjskim. Aleksijewicz jest laureatką wielu nagród literackich, a w 2015 roku otrzymała Nagrodę Nobla w dziedzinie literatury. Jest autorką sześciu książek – „Wojna nie ma w sobie nic z kobiety”, „Ostatni świadkowie”, „Cynkowi chłopcy”, „Czarnobylska modlitwa”, „Czasy secondhand. Koniec czerwonego człowieka” oraz „Urzeczeni śmiercią”.

Swietłana Aleksijewicz to laureatka wielu, prestiżowych nagród

Nagroda Nobla w dziedzinie literatury była ukoronowaniem jej kariery. Wcześniej zdobyła kilkadziesiąt prestiżowych rosyjskich i międzynarodowych nagród. Na jej koncie znalazły się między innymi Nagroda im. Nikołaja Ostrowskiego, Nagroda Leninowskiego Komsomołu, Nagroda im. Herdera, Nagroda im. Ryszarda Kapuścińskiego, Literacka Nagroda Europy Środkowej Angelus.

Swietłana Aleksijewicz wyróżnia się swoim charakterystycznym stylem pracy i pisania. W reportażach oddaje głos bohaterom, o których pisze, a jej książki rzadko opatrzone są komentarzami i wtrąceniami odautorskimi. Reportażystka posiada niezwykły dar, dzięki któremu bohaterowie jej książek dzielą się głęboko skrywanymi tajemnicami.

Homo sovieticus w książkach Aleksijewicz

W większości książek pisarka opisuje losy homo sovieticus (człowieka sowieckiego). Termin ten oznacza kogoś, kto urodził się i wychował w systemie sowieckim. Jego życie oparte jest na ideach radzieckiego socjalizmu, zaprogramowane przez propagandę komunistyczną. W każdej ze swoich sześciu książek Aleksijewicz opisuje inną część życia człowieka radzieckiego.

W „Czarnobylskiej modlitwie” przedstawiła skutki katastrofy nuklearnej w Czarnobylu. W książce wypowiadają się ofiary promieniowania i politycznej propagandy Związku Radzieckiego. Znajdują się w niej relacje tzw. likwidatorów, żołnierzy, którzy brali udział w usuwaniu skutków na miejscu katastrofy, w tym promieniotwórczych szczątków reaktorów. Autorka oddała głos również pielęgniarkom, które zajmowały się poparzonymi ofiarami, oraz mieszkańcom terenów zagrożonych skażeniem, zmuszonych do zmiany miejsca zamieszkania.

„Cynkowi chłopcy” to relacja z wojny w Afganistanie, w której udział brali radzieccy żołnierze, często bardzo młodzi chłopcy nieprzygotowani do wojny. Reportaż ukazał się w pełnym wydaniu dopiero w 2004 roku, wcześniej był bowiem cenzurowany. Wizyta na linii frontu w Afganistanie wywarła ogromny wpływ na Aleksijewicz. Bliskość śmierci i widok zmasakrowanych zwłok odcisnął piętno na reportażystce. „Cynkowi chłopcy” to książka dla czytelników o mocnych nerwach.

„Wojna nie ma w sobie nic z kobiety” to portret kobiet, które postanowiły zaciągnąć się do radzieckiej armii i wziąć udział w II wojnie światowej, nazywanej w Związku Radzieckim Wielką Wojną Ojczyźnianą. Wiele kobiet trafiło bezpośrednio na front, miały ambicje uczestniczyć w walce, a nie pełnić funkcje sanitariuszek, stenotypistek i łączniczek. To opowieść o kobietach, które zaciągnęły się do służby w lotnictwie czy do pracy jako saperki. Inspiracją do napisania tej książki były opowieści zasłyszane przez Swietłanę Aleksijewicz od kobiet w jej rodzinnej wiosce.

Cykl o człowieku radzieckim zamyka najdłuższy, przeszło 500-stronicowy reportaż pt. „Czasy secondhand. Koniec czerwonego człowieka”. Noblistka opisuje w nim okres upadku komunizmu, rozpadu Związku Radzieckiego i nastania ery kapitalizmu. Motywem przewodnim książki jest próba odnalezienia się człowieka radzieckiego w nowej, kapitalistycznej rzeczywistości. Aleksijewicz zwraca uwagę na absurdy, dramaty i problemy związane z upadkiem socjalistycznego imperium.

Co znajdziesz w kategorii: Fantastyka i Horror

Kategoria „Fantastyka / Horror” zawiera książki należące przede wszystkim do gatunku fantastyki. Jest to obszerny, rozbudowany oraz bardzo pojemny gatunek literacki charakteryzujący się osadzaniem opisywanej historii w świecie przedstawionym różnym od rzeczywistego. Autorzy takich publikacji często opisują zjawiska nadprzyrodzone oraz wykreowane przez siebie technologie czy bronie. W ramy fantastyki należy włączyć fantastykę naukową (science fiction), której akcja toczy się zazwyczaj w przyszłości, oraz fantasy, w której znaleźć możemy elementy mitologii i folkloru. W obrębie dokładniejszych podziałów funkcjonują również liczne podgatunki, takie jak na przykład weird fiction, low fantasy, urban fantasy czy space opera. W kategorii „Fantastyka / Horror” znajdują się również książki należące do literatury grozy, czyli horrory. Charakteryzują się one takim ukształtowaniem świata przedstawionego, że występujące w nim wydarzenia nie mogą zostać wytłumaczone bez odwołania się do zjawisk paranormalnych czy nadprzyrodzonych. Celem horroru jest wywołanie u odbiorcy poczucia zagrożenia, strachu czy obrzydzenia. Najczęściej podejmowanymi w horrorze motywami są nawiedzenia (ludzi, przedmiotów, miejsc), wampiry, zombie, duchy, wilkołaki, demony, diabły, wiedźmy i tym podobne. W serwisie Woblink.com odnaleźć można należącą do fantastyki postapokaliptycznej serię „Metro” napisaną przez rosyjskiego pisarza Dmitrija Głuchowskiego, nominowaną do licznych nagród literackich i utrzymaną w steampunkowym klimacie „Zadrę” Krzysztofa Piskorskiego, książkę „Player One” Ernesta Cline’a, na podstawie której powstał film pod tym samym tytułem w reżyserii Stevena Spielberga, powieści Terry’ego Pratchetta (zarówno te należące do „Świata Dysku”, jak i te spoza serii). Miłośnicy grozy znajdą tu natomiast zarówno „Frankensteina” Mary Shelley, uznawanego za prekursora całego gatunku, „Draculę” Brama Stokera, dzięki któremu postać wampira na trwałe weszła do popkultury, czy „Dziecko Rosemary” Iry Levin, na podstawie którego Roman Polański wyreżyserował kultowy film pod tym samym tytułem.