Autor przyjmuje informacyjną jednorodność rzeczywistości, u podstaw której tkwi tytułowe Słowo pełniące rolę ontologicznej prazasady. Wyznacza ono uporządkowany oraz warstwowo nadbudowany system zależności i połączeń nazwanych w tekście „siecią”. Słowo przyjmuje nieskończoną mnogość postaci manifestacji, a język i mowa stanowią niektóre spośród licznych form jego ekspresji. Człowiek jako istota poszukująca sensu wraz ze swoją świadomością może być włączony w powyższe mechaniz...
Praca J. Wadowskiego jest zarówno interesująca, jak i oryginalna. Po pierwsze, dlatego że w osobisty sposób porusza ważne problemy filozoficzne, zwracając uwagę na rosnące zagrożenie związane z dominacją myślenia naturalistycznego, sprowadzającego człowieka do roli „egoistycznego genu” czy też „nagiej małpy”, której cała aktywność sprowadza się do pogoni za kolejną rozrywką, będącą w istocie inną formą „zabijania czasu”. Po wtóre, Autor spróbował przedstawić własną koncepcję,...
Osią problematyki podejmowanej w książce jest interpersonalna koegzystencja, rozumiana jako pole budowania więzi między podmiotami wzajemnie afirmującymi swoją ontyczną i aksjologiczną bezprecedensowość. Istnieje łącznik, nadający książce spójność, jako wspólny, nadrzędny, patronujący jej punkt odniesienia. Ów łącznik – prawda, bo ją mam na myśli, cokolwiek by się za tym słowem skrywało lub odsłaniało – jest pojęciem, czy nawet metapojęciem, arcyfilozofic...
