Języki mandżursko-tunguskie, do których zalicza się język mandżurski, należą do tzw. ligi – czy rodziny – ałtajskiej. Tak jak wchodzące w skład tej samej ligi języki tureckie i mongolskie, reprezentują typ aglutynacyjny. Są zdecydowanie mało rozpowszechnione i nie mają, lub do niedawna nie miały, formy pisanej. Wyjątek stanowi język Mandżurów: jego dzieje można prześledzić aż do XVI stulecia.
Legendy zawarte w drugim tomie sam Autor określa jako "opowieści niezwykłe", których tematem są spotkania ze zwierzętami, potworami i duchami, czyny szamanów i innych nietuzinkowych jednostek. Podobnie jak te, zamieszczone w tomie pierwszym, są w większości tłumaczone z oryginału (języków mandżurskiego, dagurskiego i in.) Novum stanowią obszerne przypisy oraz indeks obejmujący także tom pierwszy.
Książka, której pierwszą część oddajemy do rąk Czytelnika, to jedyna jak dotąd na świecie antologia legend Mandżurów i innych ludów związanych z historyczną Mandżurią. Autor, znany mandżurysta, wykonał ogromną pracę gromadząc dziesiątki rozproszonych po różnych, zwykle trudno dostępnych źródłach tekstów, tłumacząc je i opatrując niezbędnymi komentarzami. Na podkreślenie zasługuje fakt, że dwa spośród zamieszczonych w niniejszym tomie tekstów nigdy dotąd nie były publikowane: ...
