Opis treści
ŚLEDZTWO W SPRAWIE JEDNEJ Z NAJWIĘKSZYCH ZAGADEK KRYMINALNYCH AMERYKI
W kwietniu 1975 roku na przedmieściach Waszyngtonu zaginęły dwie dziewczynki, siostry Lyon. Śledztwo utknęło w miejscu, ciał nie odnaleziono, a zdarzenie uznano za niewyjaśnione. Jednak trzydzieści kilka lat później dzięki niestandardowym metodom i dociekliwości detektywów udało się wyjaśnić zagadkę. Ekipa śledczych odkryła zapomniany protokół z przesłuchania młodego chłopaka, który zeznał, że widział tajemniczego mężczyznę wychodzącego z centrum z dziewczynkami… Rozwikłanie tej sprawy stanowi krok milowy w dziejach amerykańskiej kryminalistyki.
Mark Bowden, amerykański dziennikarz i pisarz, znany z bestsellerowych książek: „Helikopter w ogniu”, „Zabić Bin Ladena”, „Polowanie na Escobara” i „Hue 1968”. Nominowany do prestiżowej amerykańskiej nagrody National Book Award za „Helikopter w ogniu”, na podstawie której Ridley Scott nakręcił film do dziś cieszący się sławą. Z kolei „Polowanie na Escobara” stało się inspiracją do cenionej i lubianej produkcji serialowej Netflixa „Narcos”.
Arcydzieło narracji w literaturze faktu. Powinno spodobać się nawet tym czytelnikom, którzy zwykle unikają książek true crime.
„Publishers Weekly”
Bowden opowiada poruszającą, trzymającą w napięciu, przemyślaną historię, która w cudowny sposób nie upraszcza szczegółów ani nie gubi się w gąszczu akt sprawy sprzed czterdziestu lat. To przepięknie napisane opowiadanie o kotku i myszce.
„The New York Times”
„Ostatni trop”, Mark Bowden – jak czytać ebook?
Ebooka „Ostatni trop”, tak jak pozostałe książki w formacie elektronicznym przeczytacie w aplikacji mobilnej Woblink na Android lub iOS lub na innym urządzeniu obsługującym format epub lub mobi - czytnik ebooków (Pocketbook, Kindle, inkBook itd.), tablet, komputer etc. Czytaj tak, jak lubisz!
Zanim zdecydujesz się na zakup, możesz również przeczytać u nas darmowy fragment ebooka. A jeśli wolisz słuchać, sprawdź, czy książka jest dostępna w Woblink także jako audiobook (mp3).
Senga 18-06-2021
Senga 18-06-2021
Mark Bowden zetknął się po raz pierwszy ze sprawą zaginięcia Shielie i Katie Lyon jako młody dziennikarz. To on relacjonował wydarzenia w swojej gazecie na bieżąco, w ferworze gorących poszukiwań, paniki i rozpaczy rodziny. Później, kiedy sprawa wypływała na światło dzienne za sprawą nowej poszlaki, temat był nadal powierzany jemu. Nic więc dziwnego, że kiedy po 38 latach detektywi z wydziału spraw niedokończonych stanu Maryland w końcu wpadli na najbardziej wiarygodny trop od początku śledztwa, to właśnie on przyglądał się ich pracy, a potem opisał to we wstrząsającym reportażu, który właśnie trafił w ręce polskiego czytelnika. Historie typu true-crime budzą wiele kontrowersji, przez przekraczanie granic intymności, rozgrzebywanie ran i pomijanie perspektywy ofiary, za to czynienia zbrodniarza bohaterem historii. Podobnie jest w tym wypadku. Bowden, pomimo osobistego zaangażowania, odrzuca na bok emocje i oceny, i zimnym, rzeczowym, reporterskim językiem rejestruje postępy prac grupy śledczych, techniki, których używali, przedstawia najważniejsze momenty zarejestrowane na ponad 70 godzinach taśm z przesłuchań podejrzanego, proces stopniowego dochodzenia do strasznej prawdy. Ten neutralny język konkretu, opisujący sceny zwyrodnialstwa, patologii, przemocy i cierpienia, jeszcze bardziej uwypukla ohydę opisywanych wydarzeń. Mieszane uczucia wzbudzała we mnie również sama sprawa i sposób jej prowadzenia przez policję. Tajemnicze zaginięcie dwóch dziewczynek w kwietniu 1975 roku kładło się przez lata cieniem na wizerunku lokalnych stróżów prawa, wielu z nich podchodziło do tematu bardzo ambicjonalnie, dlatego rozumiem ich dążenie do rozwikłania zagadki za wszelką cenę. Nie wiem jednak, czy rozgrzebywanie tak trudnych kwestii, bez pewności, że dadzą one ukojenie rodzinie ofiar, a nie pociągną za sobą tylko jeszcze większy koszt emocjonalny jest do końca etyczne. Podobnie jak prowadzenie przesłuchań w sposób, który poprzez manipulacje, naciski i przekraczanie prawa ma doprowadzić do założonych z góry wniosków. Niewątpliwym jest, że Lloyd Welch, człowiek, który przyznał się ostatecznie do porwania dziewczynek, jest złym człowiekiem i zasłużył na karę, ale czy ostateczny efekt tego śledztwa można nazwać sukcesem? Nie wiem. Wiem za to, że po przeczytaniu tej książki poczułam się brudna. Nie wiem jak to się stało, że przeczytałam ją do końca. Wpadłam w pułapkę autora, który skonstruował narrację tak pełną napięcia, że nie dało się nie iść o krok dalej i dalej. Dlatego jeśli nie jesteście gotowi na wyprawę do bardzo mrocznej krainy - nawet nie zaczynajcie, nie odłożycie reportażu Bowdena aż do ostatniej strony. A wtedy niekoniecznie poczujecie satysfakcję - ja czułam złość.
Opinia nie jest potwierdzona zakupem