Opis treści
Zawarte w książce analizy i interpretacje wychodzą z kilku podstawowych założeń:
– Nowoczesne rozumienie opery polega na odejściu od traktowania jej w perspektywie redukcjonistycznej, wyłącznie jako formy muzycznej, wobec której zarówno słowo, jak i inscenizacja mają charakter drugorzędny.
– Libretta operowe, zwłaszcza te powstałe od początku gatunku do progu romantyzmu oraz dwudziestowieczne, są wdzięcznym obiektem badań dla filologa-latynisty oraz badacza tradycji antycznej.
– Badanie inscenizacji oraz ich serii wydaje się niezbędnym warunkiem hermeneutycznej lektury dzieła operowego. Problematyka ta jest ściśle związana ze współczesnym rozwojem reżyserii operowej, a zwłaszcza z inspiracjami, jakie płyną z niemieckiego tzw. teatru reżyserskiego.
