Opis treści
"Leżąca na pograniczu Śląska i Wielkopolski Wschowa była jednym z najważniejszych ośrodków miejskich na tym terenie. Lokowana w 2. poł. XIII w. stała się punktem rywalizacji książąt śląskich i wielkopolskich, przez co wielokrotnie zmieniała przynależność polityczną. Pierwotnie pełniła ona funkcje strażnicze na szlaku handlowym, biegnącym z Saksonii i Górnych Łużyc do Wielkopolski. Była też stolicą jednostki terytorialnej, jaką była ziemia wschowska, oraz siedzibą kasztelanii, a później starostwa. Umocniona warownia mogła mieć również przeznaczenie refugialne, pełniąc rolę schronienia dla mieszkańców okolicznych osad wiejskich, z czym mogła wiązać się polska nazwa miasta, często wywodzona od czasownika"schować". Funkcje militarne Wschowy odegrały dużą rolę już przy zakładaniu miasta, a jej obronność wzmacniały warunki naturalne i kolisty zarys. Pierwsze obwarowania murowane oraz zamek miasto zawdzięcza władcom śląskim, pod których panowaniem na przełomie XIII i XIV w. zaczęto ich budowę. Po przyłączeniu ziemi wschowskiej przez Kazimierza Wielkiego w 1343 r. kontynuowano rozbudowę miejskich założeń obronnych. Wschowa stała się miastem królewskim oraz ważnym punktem obrony zachodnich granic królestwa."
Ze Wstępu
