Opis treści
Przekłady i komentarze do Arystotelesa Boecjusza z dziedziny filozofii, logiki, arytmetyki, geometrii, muzyki, sprawiły, że do połowy XIII wieku uchodził on za największy autorytet naukowy dla wszystkich środowisk intelektualnych tamtych czasów. Znakomity znawca kultury antycznej Grecji i Rzymu nazwany został przez potomnych ostatnim Rzymianinem i pierwszym scholastykiem.
Dzieło zawiera całą późnoantyczną wiedzę na temat logiki i filozofii języka, tym cenniejszą, że oryginalne pisma greckie zaginęły. Zawiera znakomite rozważania nad pojęciem znaku i metody ustalania jego wielorakiej treści. Boecjusz ustalił nową łacińską terminologię filozoficzną dla pojęć greckich, która dzięki niemu weszła do powszechnego użytku w filozofii zachodnioeuropejskiej.
Ze względu na swoją objetość wydane zostanie w dwóch tomach.
