Opis treści
To pierwsza książka z cyklu gotlandzkiego z inspektorem Andersem Knutasem i dziennikarzem Johanem Bergiem w roli głównej. Na malowniczej Gotlandii, podczas sezonu turystycznego, zostaje zamordowana młoda dziewczyna. Podejrzenie pada na jej męża, jako że poprzedniego wieczora doszło między nimi do burzliwej kłótni. Inspektor Knutas rozpoczyna dochodzenie. Parę dni później policja znajduje ciało innej kobiety zamordowanej w podobny sposób. Śledztwo zaczyna się komplikować, a inspektor musi zmierzyć się z szalejącym na wyspie psychopatycznym zabójcą. Jego wysiłki wspiera dociekliwy dziennikarz Berg, który pomaga mu zebrać w całość fragmenty tej przerażającej układanki.
monweg 20-07-2023
monweg 20-07-2023
Nie jestem znawcą skandynawskich kryminałów, choć na półce mam kilka. Jednak brak czasu zawsze przesuwa je na dalsze miejsca w kolejce. Wznowienie debiutu Mari Jungstedt, która w tej chwili na koncie ma zdecydowanie więcej książek wydało mi się interesujące. W końcu muszę się przekonać o co chodzi z tymi kryminałami i thrillerami naznaczonymi chłodem. „Człowiek nie musi być chory psychicznie, aby popełnić morderstwo. Czasami wystarczy, że został poważnie zraniony.” „Niewidzialny” jest pierwszym tomem cyklu gotlandzkiego z inspektorem Andreasem Knutasem w roli głównej. Książka w oryginale została wydana w 2003 roku, a u nas doczekała się tłumaczenia dopiero po siedmiu latach. W tej chwili cykl/seria zawiera czternaście tomów przetłumaczonych i jeden, który na przekład czeka. Z tego wynika, że moja przygoda z Gotlandią dopiero się zaczęła i nie prędko się skończy. To dla nikogo nie będzie niespodzianką, że akcja „Niewidzialnego” rozgrywa się na szwedzkiej wyspie, Gotlandii, która słynie z malowniczych widoków. Klimat surowy zimą zmienia się latem i wyspa rozkwita kolorami, dlatego stała się popularnym miejscem wypoczynku nie tylko dla Skandynawów. I w tych pięknych okolicznościach przyrody rozpoczyna się kryminał Mari Jungstedt od „trzęsienia ziemi”. Ale do rzeczy. Helena Hillerström i Per Bergdal tworzą od sześciu lat parę. Po jednej z zakrapianych imprez zazdrosny o partnerkę Per robi jej awanturę, której świadkami są ich znajomi. Po kłótni Helena zabiera swojego ukochanego psa Spencera na spacer. Kilka godzin później starszy emeryt znajduje zabitego psa, a kawałek dalej natrafia na nagie zwłoki kobiety, brutalnie zamordowanej i z majtkami wepchniętymi do ust. Ofiara zostaje zidentyfikowana jako Helena Hillerström, a Per, między innymi ze względu na wcześniejszą kłótnię, staje się głównym podejrzanym. Śledztwo prowadzi policja z Visby, której nadzoruje inspektor Andreas Knutas. Byłam trochę zdziwiona, ponieważ większość autorów przyzwyczaiła mnie do tego, że prawie każdy bohater, a już zdecydowanie policjant czy detektyw bywa od czegoś uzależniony albo ma coś na sumieniu. Przy tej galerii Knutas wypada niemal kryształowo: od wielu lat jedna żona, bliźniaki, facet rodzinny; zero nałogów; żadnych romansów; można by powiedzieć nudny, ale czy na pewno? Wracając do fabuły. Per siedzi w areszcie. Wszyscy oddychają z ulgą, bo w końcu na Gotlandii jest środek sezonu turystycznego i nie są potrzebne żadne tego typu rewelacje. Jednak wszystko się zmienia, bo zostają znalezione kolejne zwłoki, zamordowanej niemal w identyczny sposób. Per tym razem ma niepodważalne alibi. Czy to seryjny morderca? Jak to bywa w takich przypadkach, włącza się prasa i na scenę wkracza dziennikarz Johan Berg. Władze miasta natomiast wywierają coraz większy nacisk na śledczych, zauważając straty w kasie spowodowane niepokojem turystów. W książce mamy możliwość poznania historii z kilku punktów widzenia, nawet mordercy. Jest to na pewno zaletą. Niespieszne tempo, dzięki któremu możemy spokojnie „przyjrzeć się” otoczeniu, ofiarom i wydarzeniom też wychodzi na plus. Akcja w odpowiednim momencie przyspiesza i nabiera tempa, więc potrzeba skupienia żeby nadążyć za tym, co się dzieje. Jungstedt ma przyjemny w odbiorze styl, dość czytelny. Myślę, że może się spodobać. Szczególną uwagę należy zwrócić na kreację bohaterów kryminału, gdzie w moim odczuciu na czoło wysuwa się postać mordercy a nie inspektora. Mordercy, z którym może się nie sympatyzuje, ale na pewno mu się współczuje. „Niewidzialny” stanowi interesujący debiut, który jest ciekawym początkiem cyklu i jestem przekonana, że przeczytam kolejne części żeby przekonać się w jaki sposób rozwija się talent Mari Jungstedt.
Opinia nie jest potwierdzona zakupem