Opis treści
Samotna podróż po ziemi Afgańczyków. Dzieląc głód, sen, zmęczenie, modlitwy, zimno, strach, łzy, szepty, śmiech. Wędrowałam od granicy Iranu do Chin w śniegach Pamiru. Autobusem i taksówką, na piechotę i ciężarówką, konno, jakiem i osiołkiem.
Po świetlistym ogrodzie Afganistanu instynktownie chodziłam jego ścieżkami, znajdując zarzewia nadziei w najbardziej niespodzianych miejscach, na dnie najczarniejszej rozpaczy.
Monika Bułaj jest fotoreporterką, pisarką, dokumentalistką i członkiem TED. Bada duchowe kresy Azji, Bliskiego Wschodu, Afryki, Ameryki Łacińskiej i Europy Wschodniej, idzie z pielgrzymami, nomadami, uchodźcami. Publikuje m.in. w „National Geographic” i „La Repubblica”. Autorka ośmiu książek oraz setki wystaw, między Nowym Jorkiem a Kairem. W Polsce ukazała się jej książka “Boży ludzie. Podróż po kres Europy” (Bosz). Mieszka w Trieście.
