Opis treści
„Radio nie ma przyszłości” – stwierdził w 1897 roku lord Kelvin, słynny fizyk. Jakże się mylił. Książka profesora Stanisława Jędrzejewskiego jest wieloaspektową, obszerną refutacją tezy wielkiego uczonego. Radio przetrwało już ponad 120 lat, pierwsze transmisje Guglielmo Marconi przeprowadził w 1894 roku. Mimo konkurencji z mediami streamingowymi, typu Spotify, nadającymi muzykę, radio trzyma się mocno. Jest niezwykle różnorodne, ma miliardy odbiorców, oferuje niezliczone audycje i podcasty. I o takim, stale zmieniającym się technologicznie, organizacyjnie, treściowo i odbiorczo radiu w ramach transformacji dawnych i pojawienia się nowych mediów obszernie traktuje książka Stanisława Jędrzejewskiego. Książka omawia także żywo dyskutowaną w Polsce (i nie tylko) problematykę mediów publicznych, ich potrzeby, funkcje, przeobrażenia i perspektywy. Problem nie jest jedynie polityczny, ale przede wszystkim kulturowy i społeczny, a także organizacyjny i zarządczy. Autor wykorzystał praktyczne doświadczenia nabyte w latach pracy w Polskim Radiu, prawno-regulacyjne w Krajowej Radzie Radiofonii i Telewizji, badawcze w sondażach socjologicznych, dydaktyczne z wykładów prowadzonych w prestiżowych uczelniach polskich i zagranicznych. Książka będzie wręcz niezbędna dla studentów nauk o mediach i komunikacji społecznej, zarządzania mediami, oraz socjologii kultury, a pomocna dla studentów kulturoznawstwa i sztuk audiowizualnych. Sięgnąć po nią powinni menedżerowie medialni, dziennikarze, szczególnie radiowi, a nade wszystko edukatorzy medialni. Tomasz Goban-Klas, Professor emeritus Uniwersytetu Jagiellońskiego
